پرش به محتوا

پیراندامین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پیراندامین
داده‌های بالینی
روش مصرف داروخوراکی
کد ATC
  • None
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
  • Uncontrolled
شناسه‌ها
  • N,N-dimethyl-2-(1-methyl-4,9-dihydro-3H-indeno[2,3-c]pyran-1-yl)ethanamine
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
کم‌اسپایدر
UNII
CompTox Dashboard (EPA)
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC17H23NO
جرم مولی۲۵۷٫۳۷۷ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • CC1(C2=C(CCO1)C3=CC=CC=C3C2)CCN(C)C
  • InChI=1S/C17H23NO/c1-17(9-10-18(2)3)16-12-13-6-4-5-7-14(13)15(16)8-11-19-17/h4-7H,8-12H2,1-3H3
  • Key:AMJPIGOYWBNJLP-UHFFFAOYSA-N

پیراندامین(به انگلیسی: Pirandamine) (AY-23،۷۱۳) ترکیبی سه‌حلقه ای است که به عنوان یک بازدارنده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) عمل می‌کند.[۱][۲][۳] این ماده در دهه ۱۹۷۰ به عنوان یک داروی ضد افسردگی بالقوه مورد بررسی قرار گرفت اما توسعه بالینی آن هرگز انجام نشد و در نتیجه هرگز به بازار عرضه نشد. پیراندامین از نظر ساختاری با تاندامین شباهت دارد، اما تاندامین، یک مهارکننده انتخابی بازجذب نوراپی‌نفرین است.

سنتز

[ویرایش]
سنتز پیراندامین: [۴]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Pugsley T, Lippmann W (May 1976). "Effects of tandamine and pirandamine, new potential antidepressants, on the brain uptake of norepinephrine and 5-hydroxytryptamine and related activities". Psychopharmacology. 47 (1): 33–41. doi:10.1007/BF00428698. PMID 1085452.
  2. ↑ Lippmann W, Pugsley TA (August 1976). "Pirandamine, a relatively selective 5-hydroxytryptamine uptake inhibitor". Pharmacological Research Communications. 8 (4): 387–405. doi:10.1016/0031-6989(76)90039-4. PMID 1088377.
  3. ↑ Lippmann W, Seethaler K (April 1977). "Effects of tandamine and pirandamine, selective blockers of biogenic amine uptake mechanisms, on gastric acid secretion and ulcer formation in the rat". Life Sciences. 20 (8): 1393–400. doi:10.1016/0024-3205(77)90367-8. PMID 853871.
  4. ↑ I. Jirkovsky, L. G. Humber and R. Noureldin,Eur. J. Med. Chem., 11, 571 (1976).
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=پیراندامین&oldid=30224844»