نیلوتامید
دادههای بالینی | |
---|---|
تلفظ | nye-LOO-tah-mide[۱] |
نامهای تجاری | Nilandron, Anandron |
نامهای دیگر | RU-23908 |
AHFS/Drugs.com | monograph |
مدلاین پلاس | a697044 |
روش مصرف دارو | خوراکی[۲] |
گروه دارویی | Nonsteroidal antiandrogen |
کد ATC | |
وضعیت قانونی | |
وضعیت قانونی |
|
دادههای فارماکوکینتیک | |
زیست فراهمی | خوب[۲] |
پیوند پروتئینی | ۸۰–۸۴٪[۳] |
متابولیسم | کبد (CYP2C19، FMO)[۲][۳] |
متابولیتها | حداقل ۵، برخی متابولیتهای فعال[۳][۴] |
نیمهعمر حذف | متوسط: ۵۶ ساعت (~۲ روز)[۵] محدوده: ۲۳–۸۷ ساعت[۵] |
دفع | ادرار: ۶۲٪[۲][۳] مدفوع: <۱۰٪[۲][۳] |
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
IUPHAR/BPS | |
دراگبنک | |
کماسپایدر | |
UNII | |
KEGG | |
ChEBI | |
ChEMBL | |
CompTox Dashboard (EPA) | |
ECHA InfoCard | 100.153.268 |
دادههای ��یزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C12H10F3N3O۴ |
جرم مولی | ۳۱۷٫۲۲۴ g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
نقطه ذوب | ۱۴۹ درجه سلسیوس (۳۰۰ درجه فارنهایت) |
| |
| |
(صحتسنجی) |
نیلوتامید که با نامهای تجاری Nilandron و Anandron فروخته میشود، یک آنتی آندروژن غیر استروئیدی (NSAA) است که در درمان سرطان پروستات استفاده میشود.[۷][۸][۹][۱۰][۱۱][۱۲]همچنین به عنوان بخشی از هورمون درمانی زنانه برای زنان تراجنسیتی و برای درمان آکنه و سبوره در زنان مورد مطالعه قرار گرفتهاست.[۱۳][۱۴][۱۵][۱۶] شکل تجویز آن به صورت خوراکی است.
عوارض جانبی در مردان شامل حساس شدن و بزرگ شدن سینهها، زنانه شدن، اختلال در عملکرد جنسی و گرگرفتگی است.[۱۷][۱۸][۱۹][۲۰] تهوع، استفراغ، اختلالات بینایی، عدم تحمل الکل، افزایش آنزیمهای کبدی و بیماری ریوی میتواند در هر دو جنس رخ دهد.[۲۱][۲۲][۲۳][۲۴][۲۵][۲۶] به ندرت، نیلوتامید میتواند باعث نارسایی تنفسی و آسیب کبدی شود.[۲۷][۲۸] این عوارض جانبی نامطلوب، همراه با تعدادی از موارد مرتبط با مرگ، استفاده از نیلوتامید را محدود کردهاست.[۲۹][۳۰][۳۱]
نیلوتامید به عنوان یک آنتاگونیست انتخابی گیرنده آندروژن (AR) عمل میکند و از اثرات آندروژنهایی مانند تستوسترون و دیهیدروتستوسترون (DHT) در بدن جلوگیری میکند.[۳۲][۳۳] از آنجایی که بیشتر سلولهای سرطانی پروستات برای رشد و بقا به این هورمونها متکی هستند، نیلوتامید میتواند پیشرفت سرطان پروستات را کند کرده و عمر مردان مبتلا به این بیماری را افزایش دهد.[۳۴]
نیلوتامید در سال ۱۹۷۷ کشف شد و برای اولین بار در سال ۱۹۸۷ برای استفاده پزشکی معرفی گردید.[۳۵][۳۶][۳۷] در سال ۱۹۹۶ در ایالات متحده در دسترس قرار گرفت.[۳۸][۳۹][۴۰] این دارو به دلیل اثربخشی، تحمل و ایمنی بهتر، تا حد زیادی با NSAAهای جدیدتر و بهبود یافته، یعنی بیکالوتامید و انزالوتامید جایگزین شدهاست و اکنون به ندرت استفاده میشود.[۴۱]
نیلوتامید در فهرست داروهای ضروری سازمان جهانی بهداشت قرار دارد.[۴۲]
منابع
[ویرایش]- ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref>
غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامLiverTox
وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ Michael C. Perry; Donald C. Doll; Carl E. Freter (30 July 2012). Perry's The Chemotherapy Source Book. Lippincott Williams & Wilkins. pp. 711–. ISBN 978-1-4698-0343-2.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ Thomas L. Lemke; David A. Williams (24 January 2012). Foye's Principles of Medicinal Chemistry. Lippincott Williams & Wilkins. pp. 1373–. ISBN 978-1-60913-345-0.
- ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref>
غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامChabnerLongo2010
وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Kolvenbag, Geert J. C. M.; Furr, Barrington J. A. (2009). "Nonsteroidal Antiandrogens". In V. Craig Jordan; Barrington J. A. Furr (eds.). Hormone Therapy in Breast and Prostate Cancer. Humana Press. pp. 347–368. doi:10.1007/978-1-59259-152-7_16. ISBN 978-1-60761-471-5.
Although the t1/2 of nilutamide is h (mean 56 h) (39), suggesting that once-daily dosing would be appropriate, a three times per day regimen has been employed in most clinical trials.
- ↑ "Nilutamide (Nilandron) Use During Pregnancy".
- ↑ https://www.accessdata.fda.gov/drugsatfda_docs/label/2017/020169s008lbl.pdf
- ↑ J. Elks (14 November 2014). The Dictionary of Drugs: Chemical Data: Chemical Data, Structures and Bibliographies. Springer. pp. 873–. ISBN 978-1-4757-2085-3.
- ↑ Index Nominum 2000: International Drug Directory. Taylor & Francis. 2000. pp. 737–. ISBN 978-3-88763-075-1.
- ↑ I.K. Morton; Judith M. Hall (6 December 2012). Concise Dictionary of Pharmacological Agents: Properties and Synonyms. Springer Science & Business Media. pp. 199–. ISBN 978-94-011-4439-1.
- ↑ "Nilutamide".
- ↑ Louis J Denis; Keith Griffiths; Amir V Kaisary; Gerald P Murphy (1 March 1999). Textbook of Prostate Cancer: Pathology, Diagnosis and Treatment: Pathology, Diagnosis and Treatment. CRC Press. pp. 280–. ISBN 978-1-85317-422-3.
- ↑ Louis Denis (6 December 2012). Antiandrogens in Prostate Cancer: A Key to Tailored Endocrine Treatment. Springer Science & Business Media. pp. 194–210. ISBN 978-3-642-45745-6.
- ↑ Baudewijntje P.C. Kreukels; Thomas D. Steensma; Annelou L.C. de Vries (1 July 2013). Gender Dysphoria and Disorders of Sex Development: Progress in Care and Knowledge. Springer Science & Business Media. pp. 280–. ISBN 978-1-4614-7441-8.
- ↑ Couzinet B, Thomas G, Thalabard JC, Brailly S, Schaison G (1989). "Effects of a pure antiandrogen on gonadotropin secretion in normal women and in polycystic ovarian disease". Fertil. Steril. 52 (1): 42–50. doi:10.1016/s0015-0282(16)60786-0. PMID 2744186.
- ↑ Namer M (1988). "Clinical applications of antiandrogens". J. Steroid Biochem. 31 (4B): 719–29. doi:10.1016/0022-4731(88)90023-4. PMID 2462132.
- ↑ Dole EJ, Holdsworth MT (1997). "Nilutamide: an antiandrogen for the treatment of prostate cancer". Ann Pharmacother. 31 (1): 65–75. doi:10.1177/106002809703100112. PMID 8997470. S2CID 20347526.
- ↑ Richard C. Dart (2004). Medical Toxicology. Lippincott Williams & Wilkins. pp. 521–. ISBN 978-0-7817-2845-4.
- ↑ Lisa M DeAngelis MD; Jerome B Posner MD (12 September 2008). Neurologic Complications of Cancer. Oxford University Press, USA. pp. 479–. ISBN 978-0-19-971055-3.
- ↑ Richard A. Lehne (2013). Pharmacology for Nursing Care. Elsevier Health Sciences. pp. 1297–. ISBN 978-1-4377-3582-6.
- ↑ Richard A. Lehne (2013). Pharmacology for Nursing Care. Elsevier Health Sciences. pp. 1297–. ISBN 978-1-4377-3582-6.
- ↑ Kenneth L. Becker (2001). Principles and Practice of Endocrinology and Metabolism. Lippincott Williams & Wilkins. pp. 1196–. ISBN 978-0-7817-1750-2.
- ↑ Richard C. Dart (2004). Medical Toxicology. Lippincott Williams & Wilkins. pp. 521–. ISBN 978-0-7817-2845-4.
- ↑ Alan J. Wein; Louis R. Kavoussi; Andrew C. Novick; Alan W. Partin; Craig A. Peters (25 August 2011). Campbell-Walsh Urology: Expert Consult Premium Edition: Enhanced Online Features and Print, 4-Volume Set. Elsevier Health Sciences. pp. 2939–. ISBN 978-1-4160-6911-9.
- ↑ Jafri, Syed-Mohammed R. (2014). "Bicalutamide-induced hepatotoxicity: A rare adverse effect". American Journal of Case Reports. 15: 266–270. doi:10.12659/AJCR.890679. ISSN 1941-5923. PMC 4068966. PMID 24967002.
- ↑ Michael Boarder; David Newby; Phyllis Navti (25 March 2010). Pharmacology for Pharmacy and the Health Sciences: A Patient-centred Approach. OUP Oxford. pp. 632–. ISBN 978-0-19-955982-4.
- ↑ Dole EJ, Holdsworth MT (1997). "Nilutamide: an antiandrogen for the treatment of prostate cancer". Ann Pharmacother. 31 (1): 65–75. doi:10.1177/106002809703100112. PMID 8997470.
- ↑
{{cite book}}
: Empty citation (help) - ↑ Louis J Denis; Keith Griffiths; Amir V Kaisary; Gerald P Murphy (1 March 1999). Textbook of Prostate Cancer: Pathology, Diagnosis and Treatment: Pathology, Diagnosis and Treatment. CRC Press. pp. 280–. ISBN 978-1-85317-422-3.
- ↑ Vincent T. DeVita; Theodore S. Lawrence; Steven A. Rosenberg (18 March 2016). Prostate and Other Genitourinary Cancers: Cancer: Principles & Practice of Oncology. Wolters Kluwer Health. pp. 1006–. ISBN 978-1-4963-5421-1.
- ↑ Chawnshang Chang (1 January 2005). Prostate Cancer: Basic Mechanisms and Therapeutic Approaches. World Scientific. pp. 11–. ISBN 978-981-256-920-2.
- ↑ Singh, Shankar; Gauthier, Sylvain; Labrie, Fernand (2000). "Androgen Receptor Antagonists (Antiandrogens) Structure-Activity Relationships". Current Medicinal Chemistry. 7 (2): 211–247. doi:10.2174/0929867003375371. ISSN 0929-8673. PMID 10637363.
- ↑ Louis Denis (6 December 2012). Antiandrogens in Prostate Cancer: A Key to Tailored Endocrine Treatment. Springer Science & Business Media. pp. 194–210. ISBN 978-3-642-45745-6.
- ↑
{{cite book}}
: Empty citation (help) - ↑ J. Elks (14 November 2014). The Dictionary of Drugs: Chemical Data: Chemical Data, Structures and Bibliographies. Springer. pp. 873–. ISBN 978-1-4757-2085-3.
- ↑ Labrie, Fernand; Lagacé, Lisette; Ferland, Louise; Kelly, Paul A.; Drouin, Jacques; Massicotte, Jocelyne; Bonne, Claude; Raynaud, Jean-Pierre; Dorrington, Jennifer H. (1978). "Interactions Between LHRH, Sex Steroids and "Inhibin" in the Control of LH and FSH Secretion". International Journal of Andrology. 1 (s2a): 81–101. doi:10.1111/j.1365-2605.1978.tb00008.x. ISSN 0105-6263.
- ↑ Raynaud JP, Bonne C, Bouton MM, Lagace L, Labrie F (1979). "Action of a non-steroid anti-androgen, RU 23908, in peripheral and central tissues". J. Steroid Biochem. 11 (1A): 93–9. doi:10.1016/0022-4731(79)90281-4. PMID 385986.
- ↑ Edward J. Pavlik (6 December 2012). Estrogens, Progestins, and Their Antagonists: Health Issues. Springer Science & Business Media. pp. 167–. ISBN 978-1-4612-4096-9.
- ↑ Bohl, C. E.; Gao, W.; Miller, D. D.; Bell, C. E.; Dalton, J. T. (2005). "Structural basis for antagonism and resistance of bicalutamide in prostate cancer". Proceedings of the National Academy of Sciences. 102 (17): 6201–6206. Bibcode:2005PNAS..102.6201B. doi:10.1073/pnas.0500381102. ISSN 0027-8424. PMC 1087923. PMID 15833816.
- ↑ "Nilutamide - AdisInsight".
- ↑ James Leonard Gulley (2011). Prostate Cancer. Demos Medical Publishing. pp. 81–. ISBN 978-1-935281-91-7.
- ↑ World Health Organization (2021). World Health Organization model list of essential medicines: 22nd list (2021). Geneva: World Health Organization. hdl:10665/345533. WHO/MHP/HPS/EML/2021.02.
مطالعه بیشتر
[ویرایش]- Raynaud JP, Bonne C, Moguilewsky M, Lefebvre FA, Bélanger A, Labrie F (1984). "The pure antiandrogen RU 23908 (Anandron), a candidate of choice for the combined antihormonal treatment of prostatic cancer: a review". Prostate. 5 (3): 299–311. doi:10.1002/pros.2990050307. PMID 6374639.
- Moguilewsky M, Bertagna C, Hucher M (1987). "Pharmacological and clinical studies of the antiandrogen Anandron". J. Steroid Biochem. 27 (4–6): 871–5. doi:10.1016/0022-4731(87)90162-2. PMID 3320565.
- Du Plessis DJ (1991). "Castration plus nilutamide vs castration plus placebo in advanced prostate cancer. A review". Urology. 37 (2 Suppl): 20–4. doi:10.1016/0090-4295(91)80097-q. PMID 1992599.
- Creaven PJ, Pendyala L, Tremblay D (1991). "Pharmacokinetics and metabolism of nilutamide". Urology. 37 (2 Suppl): 13–9. doi:10.1016/0090-4295(91)80096-p. PMID 1992598.
- Harris MG, Coleman SG, Faulds D, Chrisp P (1993). "Nilutamide. A review of its pharmacodynamic and pharmacokinetic properties, and therapeutic efficacy in prostate cancer". Drugs Aging. 3 (1): 9–25. doi:10.2165/00002512-199303010-00002. PMID 8453188.
- Dole EJ, Holdsworth MT (1997). "Nilutamide: an antiandrogen for the treatment of prostate cancer". Ann Pharmacother. 31 (1): 65–75. doi:10.1177/106002809703100112. PMID 8997470.
- Iversen P, Melezinek I, Schmidt A (2001). "Nonsteroidal antiandrogens: a therapeutic option for patients with advanced prostate cancer who wish to retain sexual interest and function". BJU Int. 87 (1): 47–56. doi:10.1046/j.1464-410x.2001.00988.x. PMID 11121992.