لرزه‌خیزی

لرزه‌خیزی^[۱] (انگلیسی: Seismicity) یا زلزله‌خیزی^[۲] به مطالعه و اندازه‌گیری جامع و فراگیر وقوع، چگونگی و بزرگی پدیده زمین‌لرزه در یک موقعیت جغرافیایی خاص می‌پردازد و به این ترتیب، فعالیت لرزه‌ای یک منطقه را خلاصه می‌کند. این اصطلاح توسط بنو گوتنبرگ و چارلز فرانسیس ریشتر در سال ۱۹۴۱ ابداع شد. لرزه‌خیزی توسط ژئوفیزیک‌دانان مطالعه می‌شود.

محاسبه لرزه‌خیزی

لرزه‌خیزی به صورت کمّی محاسبه می‌شود. به‌طور کلی، منطقه مورد مطالعه به مناطق مساوی با طول و عرض جغرافیایی مشخص تقسیم شده و ساختار درونی زمین نیز بر پایه لایه‌بندی زمین به فاصله‌های عمقی مختلف دسته‌بندی می‌شود: تا ژرفای ۵۰ کیلومتر، ژرفای ۵۰ تا ۳۰۰ کیلومتر و ژرفای بیش از ۳۰۰ کیلومتر.

فرمول رایج برای محاسبه لرزه‌خیزی:

$S={\frac {\sum _{i}{E_{s0}}_{i}}{{\delta \phi }_{0}{\delta \lambda }_{0}{\delta h}_{0}{\delta t}_{0}}}$

در این فرمول:

{E_{s0}}_{i}

: انرژی یک رویداد لرزه ای منفرد (مانند زمین‌لرزه) است؛

{\delta \phi }_{0}

: فاصله عرض جغرافیایی؛

{\delta \lambda }_{0}

: فاصله طول جغرافیایی؛

{\delta h}_{0}

: فاصله کانون زمین‌لرزه؛

{\delta t}_{0}

: فاصله زمانی رخداد لرزه‌ای.

نتیجه این فرمول، لرزه‌خیزی به‌صورت انرژی در هر واحد مکعب است.

جستارهای وابسته

منابع

↑ فرهنگ جامع علوم زمین. فرهنگ معاصر. ۱۳۹۱. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۱۰۵-۰۴۰-۴.
↑ «زلزله‌خیزی» [ژئوفیزیک] هم‌ارزِ «seismicity»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر اول. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۱-۱ (ذیل سرواژهٔ زلزله‌خیزی)

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Seismicity». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳ فوریه ۲۰۲۳.

این یک مقالهٔ خرد درباره لرزه‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] فرهنگ جامع علوم زمین. فرهنگ معاصر. ۱۳۹۱. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۱۰۵-۰۴۰-۴.

[2] «زلزله‌خیزی» [ژئوفیزیک] هم‌ارزِ «seismicity»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر اول. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۱-۱ (ذیل سرواژهٔ زلزله‌خیزی)

[۱]