لباس مشکی آدری هپبورن
 | |
| طراح | اوبر دو ژیوانشی |
|---|---|
| سال | ۱۹۶۱ |
| نوع | لباس سیاه کوتاه |
| جنس | ساتن ایتالیایی |
آدری هپبورن در فیلم کمدی رمانتیک «صبحانه در تیفانی» در سال ۱۹۶۱ یک «لباس سیاه کوتاه» به تن داشت. این لباس توسط طراح لباس او اوبر دو ژیوانشی طراحی شده‌است و در صحنه افتتاحیه فیلم پوشیده می‌شود. از این لباس به عنوان یکی از نمادین‌ترین لباس‌های تاریخ قرن بیستم و شاید معروف‌ترین لباس مشکی کوتاه در تمام دوران یاد می‌شود.[۱][۲][۳]
تاریخ
[ویرایش]
آدری هپبورن از دوستان نزدیک طراح فرانسوی ژیوانشی بود و از طراح به عنوان بهترین دوستش یاد می‌کرد در حالی که او نیز هپبورن را خواهر خود می‌دانست.[۴][۵]
در سال ۱۹۶۱، ژیوانشی یک لباس سیاه کوتاه برای صحنه ابتدایی فیلم کمدی رمانتیک فیلمنامه‌نویس و کارگردان آمریکایی بلیک ادواردز، صبحانه در تیفانی طراحی کرد، که در آن هپبورن در کنار بازیگر و کارگردان آمریکایی جورج پپارد بازی کرد. گردنبند او توسط راجر اسکماما، جواهرساز فرانسوی و سازنده جواهراتی که برای ژیوانشی جواهرات طراحی کرده بود، ساخته شد.[۶]
هپبورن دو نمونه از لباس را به شرکت فیلم‌سازی پارامونت برگرداند، اما لباس‌هایی که به‌طور قابل توجهی پای هپبورن را نشان می‌دادند، برای فیلم مناسب نبودند و نیمه پایین لباس توسط ادیت هد دوباره طراحی شد. لباس اصلی دوخته شده با دست در حال حاضر در آرشیو خصوصی ژیوانشی است و نسخه‌ای که هپبورن به پارامونت برد در موزه دل تراژه در مادرید به نمایش گذاشته شده‌است و دیگری در کریستی در دسامبر ۲۰۰۶ به حراج گذاشته شد[۷]
هیچ‌یک از لباس‌های واقعی ایجاد شده توسط ژیوانشی در فیلم یا عکاسی تبلیغاتی استفاده نشد. پوستر فیلم توسط هنرمندی به نام رابرت مک گینس طراحی شده‌است و در کتاب سام واسون، خیابان پنجم، ساعت ۵ صبح، توضیح می‌دهد که عکس‌هایی که او بر اساس آن پوستر طراحی کرده‌است پاهای هپبورن را نشان نمی‌دهد و او برای ساختن پوستر پا را اضافه کرده‌است.
در نوامبر ۲۰۰۶، ناتالی پورتمن با پوشیدن یکی از لباس‌های اصلی ژیوانشی که برای صبحانه در تیفانی ساخته شده بود، روی جلد هارپرز بازار ظاهر شد.[۸] در ۵ دسامبر ۲۰۰۶، این لباس در حراجی کریستی لندن به حراج گذاشته شد و توسط یک خریدار ناشناس از طریق تلفن خریداری شد. قیمت فروش توسط خانه حراج بین ۵۰۰۰۰ تا ۷۰۰۰۰ پوند تخمین زده شد، اما قیمت نهایی ۴۶۷۲۰۰ پوند (۹۲۳۱۸۷ دلار) بود.[۹][۸]
پول جمع‌آوری شده در حراج صرف کمک به ساخت مدرسه ای برای مردم فقیر کلکته شد. ژیوانشی، طراح لباس، لباس را به دومینیک لاپیر، نویسنده کتاب شهر شادی، و همسرش برای کمک به جمع‌آوری کمک‌های مالی برای خیریه اهدا کرده بود.[۱۰] سارا هاجسون، متخصص سینما در کریستیز گفت: «این یکی از معروف‌ترین لباس‌های سیاه در جهان است. یک قطعه نمادین از تاریخ سینما و ما خوشحالیم که ارزش تاریخی خود را به دست آورده‌است.»[۱۰]
طرحی
[ویرایش]این مدل لباس ساتن ایتالیایی مشکی ژیوانشی است. کریستیز آن را اینگونه توصیف می‌کند: «لباسی بدون آستین و بلند با بالاتنه‌ای متناسب که در پشت با دکلته برش‌دار متمایز تزئین شده‌است، دامن آن کمی در قسمت کمر جمع شده و از یک طرف تا ران شکاف دارد، داخل آن روی کمربند Givenchy درج شده و با یک جفت دستکش مشکی تا آرنج همراه است.[۱۱] »[۱۲] نیم تنه در پشت کمی باز است و یقه ای دارد که شانه‌ها را بدون پوشش نشان می‌دهد. در این فیلم، آدری هپبورن یک جفت دستکش همرنگ تا آرنج و رشته‌های مروارید به تن دارد..
لباس مشکی هپبورن یا LBD به چنان شهرت و جایگاه نمادینی دست یافت که به بخشی جدایی ناپذیر از کمد لباس زنان تبدیل شد.[۱۳]
بازخوردها
[ویرایش]از این لباس به عنوان یکی از نمادین‌ترین لباس‌های قرن بیستم و تاریخ سینما یاد می‌شود.[۱۰] از این لباس به عنوان «مشهورترین لباس سیاه کوتاه تمام دوران» توصیف شده‌است و با محبوب کردن مستقیم آن تأثیر زیادی بر خود مد دارد.[۱۴]
در یک نظرسنجی که در سال ۲۰۱۰ توسط LOVEFiLM انجام شد، لباس سیاه هپبورن به عنوان بهترین لباسی که یک زن در یک فیلم پوشیده‌است انتخاب شد.[۱۵] در این رابطه، هلن کاولی، ناشر LOVEFiLM، اعلام کرد: «آدری هپبورن واقعاً آن لباس مشکی را به یکی از لوازم اصلی مد تبدیل کرده‌است.»[۱۵] همچنین در این نظرسنجی لباس و کلاه سفید هپبورن که در فیلم بانوی زیبای من بر سر داشت در رتبه ششم قرار گرفت.[۱۶]
لباس سیاه هپبورن (LBD) بارها در آثار دیگر در سراسر جهان مانند ناتالی پورتمن در عکس جلد هارپرز بازار در سال ۲۰۰۶ و لی جی یون در هتل دل لونا کپی و تقلید شده‌است.[۱۷][۱۸]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ "The Most Famous Dresses Ever". Glamour.com. April 2007. Archived from the original on 4 March 2016. Retrieved 16 May 2011.
- ↑ "Audrey Hepburn dress". Hello Magazine. 6 December 2006. Retrieved 16 May 2011.
- ↑ "Audrey Hepburn's little black dress tops fashion list". The Independent. 17 May 2010. Retrieved 16 May 2011.
- ↑ "The Muse and the Master". Time. 17 April 1995. Archived from the original on 8 October 2010. Retrieved 16 May 2011.
- ↑ "3 Messed up Things People Never Notice About 'Breakfast at Tiffany's'". 30 December 2016.
- ↑ "Roger Scemama for Hubert de Givenchy". Vogue. 31 October 2014. Archived from the original on 12 March 2016. Retrieved 2 March 2016.
- ↑ "Audrey Hepburn Breakfast at Tiffany's, 1961".
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ "Audrey Hepburn Breakfast at Tiffany's, 1961". Christie's. Retrieved 16 May 2011.
- ↑ "Audrey Hepburn dress". Hello Magazine. 6 December 2006. Retrieved 16 May 2011.
- ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ ۱۰٫۲ "Audrey Hepburn dress". Hello Magazine. 6 December 2006. Retrieved 16 May 2011.
- ↑ "Audrey Hepburn's Fashion Iconic Style,". Archived from the original on 22 May 2023. Retrieved 22 May 2023.
- ↑ "Audrey Hepburn Breakfast at Tiffany's, 1961". Christie's. Retrieved 16 May 2011.
- ↑ "Audrey Hepburn Breakfast at Tiffany's, 1961". Archived from the original on 22 May 2023. Retrieved 22 May 2023.
- ↑ "Audrey Hepburn's: Exploring Her Iconic Clothes,". Archived from the original on 22 May 2023. Retrieved 22 May 2023.
- ↑ ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ "Audrey Hepburn's little black dress tops fashion list". The Independent. 17 May 2010. Retrieved 16 May 2011.
- ↑ "Iconic Style Audrey Hepburn's: Fashion Inspiration,". Archived from the original on 22 May 2023. Retrieved 22 May 2023.
- ↑ "IU Channels Audrey Hepburn While Shopping with Yeo Jin Goo in New Sneak Peek of "Hotel del Luna"".
- ↑ "The Story behind Audrey Hepburn's "Breakfast at Tiffany's" Dress". 27 November 2019.
برای مطالعهٔ بیشتر
[ویرایش]- Tony Nourmand and Audrey Hepburn, The Paramount Years London, Westbourne Press Ltd, 2006, pp. 94–127.
- Sean Hepburn Ferrer, Audrey Hepburn: An Elegant Spirit – A Son Remembers, Sidgwick and Jackson, 2003, pp. 155–160.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- Audrey Hepburn Society (archived) at UNICEF USA