سید ابراهیم نبوی
 | این مقاله نیازمند ویکی‌سازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوه‌نامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
ابراهیم نبوی | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۲۲ آبان ۱۳۳۷ |
| درگذشت | ۲۵ دی ۱۴۰۳ (۶۶ سال)[۱] سیلور اسپرینگ، مریلند، ایالات متحدهٔ آمریکا |
| علت مرگ | خودکشی |
| آرامگاه | قطعه ۷۶ بهشت زهرای تهران |
| پیشه(ها) | فعال سیاسی، روزنامه‌نگار و طنزنویس |
| منصب | مدیر دفتر سیاسی وزارت کشور (۱۳۶۱–۱۳۶۴) |
| وبگاه | |
سیّد ابراهیم نبوی معروف به داور (۲۲ آبان ۱۳۳۷ – ۲۵ دی ۱۴۰۳) فعال سیاسی، نویسنده و طنزنویس ایرانی بود.[۱] نبوی از منتقدان سیاسی خارج از ایران بود که در ایالات متحدهٔ آمریکا اقامت د��شت. او بین سال‌های ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۴ مدیر دفتر سیاسی وزارت کشور بود. او با وبگاه‌های خبری رادیو زمانه، روز آنلاین، روزنامه آنلاین و هفته‌نامهٔ گویا همکاری می‌کرد و برای مدتی هر سه‌شنبه یکی از میهمانان ثابت برنامهٔ «زن امروز» در بخش فارسی صدای آمریکا بود.[۲]
نبوی در شامگاه سه‌شنبه ۲۵ دی ۱۴۰۳ بر اثر افسردگیِ ناشی از غربت خودکشی کرد.[۲][۳][۴][۱]
زندگی
[ویرایش]ابراهیم نبوی در ۲۲ آبان ۱۳۳۷ در آستارا متولد شد. او و خانواده برای ادامه زندگی در سال ۱۳۳۹ به تهران نقل مکان کردند، سپس برای زندگی به رفسنجان رفتند و در سال ۱۳۴۶ به جیرفت رفتند، در سال ۱۳۴۷ خانواده او به کرمان نقل مکان کرد و سرانجام او در سال در سال ۱۳۵۶ برای ادامه تحصیل به شیراز رفت. او به خاطر انقلاب از خانواده پدری‌اش تقریباً جدا شد و در سال ۱۳۶۱ مسئولیت اداره دوم سیاسی را در اداره کل سیاسی وزارت کشور بر عهده گرفت، در این دوران تمرکز او بر تحلیل رفتار سیاسی گروه‌های تروریستی بود.[۵] سپس برای کار و ادامه تحصیل در سال ۱۳۶۱ به تهران مهاجرت کرد و در دانشگاه تهران نیز ادامه تحصیل داد. او برای مدت کوتاه دو سال به شیراز بازگشت و پس از آن دوباره به تهران آمد و فعالیت در مطبوعات سیاسی اصلاح طلب را آغاز کرد، او در سال ۱۳۷۷ به دلیل فعالیت‌های مطبوعاتی و به اتهام اقدام علیه امنیت کشور به مدت یک ماه به زندان رفت و برای دومین بار در سال ۱۳۷۹ به اتهام اهانت به مسوولان حکومتی و توهین به نظام جمهوری اسلامی زندانی شد. او در همین زمان به ادامه فعالیت کاری و انتشار کتاب ادامه داد. پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۸۱ که بعد از اجرای برنامه‌های استندآپ کمدی اروپا بود دوباره به کمیته اماکن احضار شد و اتهام همکاری با ضدانقلاب در فعالیت‌های فرهنگی مؤسسه فرهنگی هنری تهران متهم شد. او در بیست فروردین ۱۳۸۲ از کشور خارج شد و به کشور فرانسه رفت، پس از آن مدتی اقامت و زندگی در بلژیک داشت. او با سفر به ایالات متحده آمریکا برای اجرای یازده برنامه استندآپ کمدی در ایالات مختلف به این کشور رفت.
خانواده
[ویرایش]او در در سال ۱۳۵۹ ازدواج کرد، اولین فرزندش که دختر بود در سال ۱۳۶۱ و دومین دخترش در سال ۱۳۶۲ متولد شد، سومین دخترش هم در سال ۱۳۷۰ متولد شد.
استندآپ کمدی
[ویرایش]مقاله: استندآپ کمدی ایرانی
در دهه هفتاد با سفر به فرانسه برای اولین بار و سپس سفر به کانادا، آلمان، فرانسه و اجرای اولین برنامه‌های استندآپ کمدی در هفت شهر اجرا کرد. در سال ۱۳۸۱ با سفر به جمهوری آذربایجان و همچنین سفر به کشورهای سوئد، نروژ، دانمارک، بلژیک، آلمان، فرانسه، اتریش برای اجرای برنامه استندآپ کمدی رفت.
تحصیلات
[ویرایش] | این بخش به هیچ منبع و مرجعی استناد نمی‌کند. |
- سال اول و دوم دبستان در تهران ۱۳۴۴
- سال سوم دبستان در دبستان پهلوی شهر رفسنجان ۱۳۴۶
- سال چهارم دبستان در دبستان پهلوی شهر جیرفت ۱۳۴۷
- سال پنجم و ششم دبستان در دبستان سعدی شهر کرمان ۱۳۴۸
- دوره دبیرستان در دبیرستان شاپور شهر کرمان ۱۳۵۰
- ورود به رشته جامعه‌شناسی دانشگاه پهلوی شیراز در سال ۱۳۵۶
- انتقال به دانشگاه تهران و ادامه دوره لیسانس در این دانشگاه تا سال ۱۳۶۶
- تحصیلات علوم دینی در شیراز به مدت هشت ماه در سال ۱۳۵۹
سوابق کیفری
[ویرایش]ابراهیم نبوی دو بار، یکبار در ۱۳۷۷ به دلیل فعالیت‌های مطبوعاتی به اتهام اقدام علیه امنیت کشور به مدت یک ماه و بار دیگر در به اتهام اهانت به مسئولان حکومتی و توهین به نظام جمهوری اسلامی در سال ۱۳۷۹ زندانی شد.[۶][۷] وی در فروردین ۱۳۸۲ از کشور خارج شد.
قصد بازگشت به ایران
[ویرایش]با گذشت چند ماه از روی کار آمدن دولت یازدهم ایران، ابراهیم نبوی در مصاحبه‌ای با تلویزیون بی‌بی‌سی فارسی اعلام کرد که به زودی قصد بازگشت به ایران را دارد که این قصد وی واکنش‌های مختلفی را برانگیخت. وی در مصاحبه‌ای عنوان کرد هیچگاه قصد اقامت طولانی‌مدت در خارج از ایران را نداشته و همواره منتظر فرصتی برای بازگشت به ایران بوده است. وی معتقد بود این زمان بهترین زمان و شاید آخرین فرصت برای وی می‌باشد. وی در خصوص انگیزه بازگشتش به ایران عنوان کرد:[۸]
من برای زندگی در بیرون ایران مطلقاً مشکل ندارم. نه مشکل حقوقی، نه مشکل کاری و نه مشکل مالی. خیلی هم کشور خوبی است و دائم هم سفر می‌روم. آزادی و کار و فعالیت اجتماعی و فرهنگی را که در اینجا هست دوست دارم ولی من می‌خواهم همه اینها را در کشور خودم داشته باشم. من دوست دارم فعالیت رسانه‌ای‌ام در محیطی باشد که زبان مادری‌ام در آن به گوشم شنیده شود. علت اینکه قصد بازگشت دارم این است که می‌خواهم به کارهای ماندگار و اساسی‌ام از جمله تحقیقات ادبی دربارهٔ تاریخ طنز بپردازم، رمان‌ها و داستانهای کوتاهم را منتشر کنم و در فضای فرهنگی داخل ایران زندگی کنم. این نعمت بزرگی است که صدای دور و برتان فارسی باشد. مشکل من این است که می‌خواهم در محیط زبان فارسی زندگی کنم. همان رنج‌هایی را که مردم می‌کشند، بکشم و در همان شادی‌هایی که از آن بهره می‌برند، شریک باشم. مطمئنم در این هشت سال بلاهایی بر سر اقتصاد و جامعه ایران آمده اما من و امثال من می‌توانیم برای بهتر شدن اوضاع کمک کنیم. من دوست دارم در همان شهر دودآلود، با مردمانی که سریع عصبانی می‌شوند، با قیمت‌های دائماً متغیر زندگی کنم.
نبوی معتقد بود در بدو ورود به ایران توسط نیروهای اطلاعاتی و امنیتی دستگیر می‌شود و اظهار امیدواری کرده بعد از گذراندن دوره‌های زندان احتمالی، بتواند یک زندگی طبیعی را آغاز و فعالیت‌های فرهنگی خود را پیگیری کند.[۹][۱۰][۱۱]
آثار
[ویرایش]طنز
[ویرایش]- نبوی آنلاین: دب‍ل‍ی‍و دب‍ل‍ی‍و دب‍ل‍ی‍و دات نبوی آن لای‍ن دات ک‍ام=www.nabavionline.com، تهران: روزن‍ه، ۱۳۸۱.
- کشکول نبوی عهد جدید، لندن: اچ اند اس مدیا، ۲۰۱۲م. = ۱۳۹۱.
- سفر به. خ‍ان‍هٔ آزادش‍ده، تهران: جامعه ای‍ران‍ی‍ان، ۱۳۷۹.
- یک ف‍ن‍ج‍ان چ‍ای داغ، تهران: روزن‍ه، ۱۳۷۸.
- ک‍ل‍م‍ه‌ه‍ا و ت‍رک‍ی‍ب‌ه‍ای ت‍ازه، تهران: جامعه ای‍ران‍ی‍ان، ۱۳۷۸.
- ق‍ص‍هٔ ک‍وت‍ول‍ه‌ه‍ا و درازه‍ا، تهران: نشر ن‍ی، ۱۳۷۸.
- سفر طولان‍ی،[یادداشت ۱] تهران: جامعه ای‍ران‍ی‍ان، ۱۳۸۰.
- ب‍ه‍ل‍ول، تهران: روزن‍ه، ۱۳۸۰.
- س‍ت‍ون پنجم، تهران: روزن‍ه، ۱۳۷۸؛ تهران: جامعه ای‍ران‍ی‍ان، ۱۳۸۱.
- دای‍ره‌ال‍م‍ع‍ارف س‍ت‍ون پنجم، تهران: جامعه ای‍ران‍ی‍ان، ۱۳۷۸.
- در شهر خبری ن‍ی‍س‍ت، تهران: نشر و پژوهش دادار: سماط، ۱۳۸۳.
- پارادوکس یا … با کدام رژیم می‌توان لاغر شد؟،[یادداشت ۲] اسن (آلمان): نشر نیما، ۱۳۸۵.
- ق‍ن‍د م‍ک‍رر، ب‍ه‌ک‍وش‍ش ابراهیم نبوی، تهران: گ‍ل‌آق‍ا، ۱۳۷۰.
- م‍لان‍ص‍رال‍دی‍ن، ق‍ص‍ه‌ه‍ای ن‍ص‍رال‍دی‍ن، تهران: روزن‍ه، ۱۳۷۸.
- راپ‍ورت‌ه‍ای ی‍وم‍ی‍ه و ت‍ذک‍ره‌ه‍ا، تهران: روزن‍ه، ۱۳۷۸.
- ت‍ه‍ران‍ج‍ل‍س: م‍ج‍م‍وع‍ه داستان کوتاه طنز، تهران: روزن‍ه، ۱۳۷۸.
- ب‍ی‌س‍ت‍ون، تهران: روزن‍ه، ۱۳۷۸.
- چ‍ه‍ل‍س‍ت‍ون، تهران: جامعه ای‍ران‍ی‍ان، ۱۳۷۹. [یادداشت ۳]
- اع‍ت‍راف، تهران: نشر ن‍ی، ۱۳۷۹.
- آقای رئ‍ی‍س‌ج‍م‍ه‍ور، تهران: ت‍وس‍ع‍ه، ۱۳۸۰.
- خ‍ان‍هٔ ام‍ن، تهران: ع‍ل‍م، ۱۳۸۱.
- در سال ۷۷ اتفاق افتاد، ک‍اری‍ک‍ات‍ور ن‍ی‍ک‌آه‍ن‍گ ک‍وث‍ر، م‍ت‍ن ابراهیم نبوی، تهران: روزن‍ه، ۱۳۷۸.
- در سال ۷۸ اتفاق افتاد، ک‍اری‍ک‍ات‍ور ن‍ی‍ک‌آه‍ن‍گ ک‍وث‍ر، م‍ت‍ن ابراهیم نبوی، تهران: روزن‍ه، ۱۳۷۹.
- در سال ۷۹ اتفاق افتاد، ک‍اری‍ک‍ات‍ور ن‍ی‍ک‌آه‍ن‍گ ک‍وث‍ر، م‍ت‍ن ابراهیم نبوی، تهران: روزن‍ه، ۱۳۸۰.
- در سال ۸۰ اتفاق افتاد، ک‍اری‍ک‍ات‍ور ن‍ی‍ک‌آه‍ن‍گ ک‍وث‍ر، م‍ت‍ن ابراهیم نبوی، تهران: روزن‍ه، ۱۳۸۲.
- الف نون، در سال ۱۳۸۴ اتفاق افتاد، اسن: نشر نیما، ۱۳۸۵.
گفتوگو
[ویرایش]- گ‍ف‍ت‌وگ‍وه‍ای ص‍ری‍ح، م‍ص‍اح‍ب‍ه‌ک‍ن‍ن‍ده ابراهیم نبوی، تهران: روزن‍ه، ۱۳۷۸.
- در خ‍ش‍ت خ‍ام: گ‍ف‍ت‍گ‍و با اح‍س‍ان ن‍راق‍ی، م‍ص‍اح‍ب‍ه‌ک‍ن‍ن‍ده ابراهیم نبوی، تهران: جامعه ای‍ران‍ی‍ان، ۱۳۷۹.
- م‍ص‍اح‍ب‍ه‌ه‍ای هنری، م‍ص‍اح‍ب‍ه‌ک‍ن‍ن‍ده ابراهیم نبوی، تهران: روزن‍ه، ۱۳۸۰.
- علیه س‍ان‍س‍ور: گفتوگو با ش‍ه‍لا لاه‍ی‍ج‍ی، م‍ص‍اح‍ب‍ه‌ک‍ن‍ن‍ده ابراهیم نبوی، تهران: ه‍م‍ش‍ه‍ری، ۱۳۸۰.
- ح‍ق‍ی‍ق‍ت یا آزادی: گفتوگو با عباس ع‍ب‍دی، م‍ص‍اح‍ب‍ه‌ک‍ن‍ن‍ده ابراهیم نبوی، تهران: ه‍م‍ش‍ه‍ری، ۱۳۸۰.
- زن‍ان علیه زن‍ان: گفتوگو با م‍ه‍ران‍گ‍ی‍ز کار، م‍ص‍اح‍ب‍ه‌ک‍ن‍ن‍ده ابراهیم نبوی، تهران: ه‍م‍ش‍ه‍ری، ۱۳۸۰؛ تهران: روزن‍ه، ۱۳۸۱.
- پس از ح‍رف آخ‍ر: گ‍ف‍ت‍گ‍و با م‍س‍ع‍ود ب‍ه‍ن‍ود، م‍ص‍اح‍ب‍ه‌ک‍ن‍ن‍ده ابراهیم نبوی، تهران: ه‍م‍ش‍ه‍ری، ۱۳۸۱.
پژوهش
[ویرایش]- ک‍اوش‍ی در طنز ایران،[یادداشت ۴] ۴ج، تهران: جامعه ای‍ران‍ی‍ان،۱۳۷۹.
- گ‍زی‍دهٔ رس‍ال‍هٔ دل‍گ‍ش‍ای ع‍ب‍ی‍د زاک‍ان‍ی، ب‍ه‌اه‍ت‍م‍ام ابراهیم نبوی، تهران: روزن‍ه، ۱۳۷۹.
- گ‍زی‍دهٔ زه‍ر ال‍رب‍ی‍ع، ت‍ال‍ی‍ف ن‍ع‍م‍ت‌ال‍ل‍ه ج‍زای‍ری، ب‍ه‌اه‍ت‍م‍ام ابراهیم نبوی، تهران: روزن‍ه، ۱۳۸۰.
- گ‍زی‍دهٔ ل‍طائ‍ف ال‍طوائ‍ف، ع‍ل‍ی‌ب‍ن ح‍س‍ی‍ن ف‍خ‍رال‍دی‍ن ص‍ف‍ی، ب‍ه‌اه‍ت‍م‍ام ابراهیم نبوی، تهران: روزن‍ه، ۱۳۷۸.
سینما و موسیقی
[ویرایش]- دی‍وار: ف‍ی‍ل‍م، داستان، اش‍ع‍ار و ن‍ق‍د ف‍ی‍ل‍م ب‍ه‌ه‍م‍راه دی‍دگ‍اه‌ه‍ا، آل‍ب‍وم‌ه‍ای ان‍ف‍رادی و راهنمای کامل گ‍روه پ‍ی‍ن‍ک ف‍ل‍وی‍د، تهران: نشر ن‍ی، ۱۳۸۰.
- دس‍ت‍ف‍روش (ف‍ی‍ل‍م‌ن‍ام‍ه و ن‍ق‍د ف‍ی‍ل‍م)، گردآوری از ابراهیم نبوی، تهران: نشر ن‍ی، ۱۳۶۸.
شعر
[ویرایش]- ب‍وی ت‍م‍ش‍ک وح‍ش‍ی، تهران: نشر و پژوهش دادار، ۱۳۸۱.
داستان
[ویرایش]- دش‍م‍ن‍ان ج‍ام‍ع‍هٔ س‍ال‍م (م‍ج‍م‍وع‍ه داستان کوتاه)، تهران: نشر ن‍ی، ۱۳۶۹؛ ویراست ۲، تهران: نشر ن‍ی، ۱۳۷۸.
- م‍ج‍ن‍ون ل‍ی‍ل‍ی، تهران: ع‍طائ‍ی: آش‍ی‍ان‍ه کتاب، ۱۳۸۲.
- م‍اه‌ع‍س‍ل پ‍ای‍ی‍زی، تهران: جامعه ای‍ران‍ی‍ان، ۱۳۸۰.
یادداشت، خاطرات و سفرنامه
[ویرایش]- سالن ۶: یادداشتهای روزان‍هٔ زندان، تهران: نشر ن‍ی، ۱۳۸۰.
- سفر به آس‍م‍ان‍ی دیگر، تهران: م‍ؤس‍س‍هٔ ج‍ام‌ج‍م، ۱۳۸۱.
گردآوری
[ویرایش]- شعر طنز امروز ایران، ابراهیم نبوی و ش‍ه‍رام ش‍ک‍ی‍ب‍ا، تهران: نشر ن‍ی، ۱۳۷۹.
- م‍ج‍م‍وع‍ه داستانهای کوتاه، ب‍ه‌ه‍م‍ت فریدون ع‍م‍وزاده خلیلی، ابراهیم نبوی و حسن اح‍م‍دی، تهران: صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، انتشارات سروش، جلد اول: ۱۳۶۸.
مقدمه
[ویرایش]- ام‍رائ‍ی، اسدالله، ش‍وک‍ران ش‍ی‍ری‍ن: م‍ج‍م‍وع‍ه طنز ج‍ه‍ان، گ‍ردآورن‍ده اسدالله ام‍رای‍ی، با م‍ق‍دم‍هٔ ابراهیم نبوی، تهران: م‍رواری‍د، ۱۳۸۰.
- ب‍ی‍رس، آم‍ب‍روز، دای‍ره‌ال‍م‍ع‍ارف ش‍ی‍طان، ترجمهٔ م‍ه‍ش‍ی‍د م‍ی‍رم‍ع‍زی؛ ویرایش و مقدمه ابراهیم نبوی، تهران: م‍رواری‍د، ۱۳۸۰.
ترجمهٔ آثار به زبان‌های دیگر
[ویرایش]کتاب «سالن ۶» ابراهیم نبوی توسط امیر مغانی به زبان فرانسوی ترجمه شده در سال ۲۰۰۵ از سوی انتشارات اکت سود در پاریس به چاپ رسیده است.[۱۲]
مرگ
[ویرایش]ابراهیم نبوی ۲۵ دی ۱۴۰۳ در سیلورسپرینگ درگذشت. خانواده او می‌گویند او «جان خود را گرفته است».[۱][۲] در بیانیه خانواده نبوی آمده است که او به دلیل مهاجرت و دوری از ایران «افسرده و دلتنگ» بود و «هرگز» نتوانسته بود با اقامت اجباری خود دور از ایران کنار بیاید.[۱۳] پیکر ابراهیم نبوی در تاریخ ۱۰ بهمن ۱۴۰۳ از امریکا به ایران منتقل و در قطعه ۷۶ بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.[۱۴][۱۵][۱۶][۱۷][۱۸]
واکنش‌ها
[ویرایش]خبر درگذشت ابراهیم نبوی با واکنش‌های زیادی همراه شد.[۱۹][۲۰][۲۱][۲۲][۲۳][۲۴]
بیژن بیرنگ کارگردان و فیلمساز نوشت: «یکبار وقتی خیلی جوان بودیم به من گفتی اینجا همه چیز دروغ است… بیا راستش را بگوئیم و تو یک عمر راستش را گفتی … گاه خیلی شجاعت می‌خواهد که بخواهی نباشی و نباشی.»[۲۵]
علی ربیعی در شبکه ایکس نوشت: «الان در خبرها خواندم سیدابراهیم نبوی به‌طور غم‌انگیزی به زندگی خود پایان داد. طنزنویس و پژوهشگر حوزه ادبیات بود. … با آنکه ناراضی و منتقد بود اما هیچگاه نه تنها به دام بدخواهان ایران نیفتاد بلکه حتی آن‌ها را نیز از نیش قلم خود در امان نمی‌گذاشت.»[۲۶]
رسول جعفریان گفت: «حالا که این اتفاق ناگوار برای آقای ابراهیم نبوی افتاد، و همه را بشدت ناراحت کرد، بهتر است مسوولین بنشینند و یک فکری برای این افراد بکنند و راه بازگشت این افراد را فراهم نمایند. آقای پزشکیان! فعلاً بار این کارها روی دوش شما و صد البته قوه قضائیه و… است.»[۲۷]
یادداشت‌ها
[ویرایش]- ↑ عنوان کامل روی جلد این کتاب عبارت است از: «سفر طولان‍ی: پ‍ی‍رم‍ردی با س‍رف‍ه‌ه‍ای خ‍ش‍ک و پ‍ی‍اپ‍ی و دختر ج‍وان‍ی که س‍اک‍ش را روی دوش‍ش ان‍داخ‍ت‍ه بود.»
- ↑ عنوان کامل روی جلد این کتاب عبارت است از: «پارادوکس: با کدام رژیم می‌توان لاغر شد؟، ما چگونه اینا شدین، ...»
- ↑ در این کتاب از س‍ت‍ون م‍ق‍الات روزن‍ام‍هٔ ع‍ص‍ر آزادگ‍ان با عنوان چ‍ه‍ل‍س‍ت‍ون اس‍ت‍ف‍اده شده است.
- ↑ عنوان کامل روی جلد این کتاب عبارت است از: «ک‍اوش‍ی در طنز ایران: آن‍ان‍ک‍ه م‍س‍خ‍رگ‍ی پیشه کردند و م‍طرب‍ی آم‍وخ‍ت‍ن‍د تا داد خود از م‍ه‍ت‍ر و ک‍ه‍ت‍ر ب‍س‍ت‍ان‍ن‍د= ال‍ت‍ح‍ق‍ی‍ق ف‍ی ح‍ق‍ای‍ق‌ال‍دق‍ی‍ق من ب‍اب‌ال‍ه‍زل وال‍ه‍ج‍و وال‍طن‍ز والمطایبه والاشارات‌العمیق من عهدالعتیق الی عهدالقامبیوتر والمنجنیق»
پانویس
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ «خانوادهٔ ابراهیم نبوی می‌گویند این طنزپرداز ایرانی به زندگی خود پایان داد». رادیو فردا. ۲۰۲۵-۰۱-۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۱-۱۶.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ «ابراهیم نبوی درگذشت؛ خانواده می‌گویند او جان خود را گرفته است». بی‌بی‌سی فارسی. ۲۰۲۵-۰۱-۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۱-۱۶.
- ↑ «ابراهیم نبوی از «درد غربت» و دوری از ایران در آمریکا به زندگی خود پایان داد». صدای آمریکا. ۲۶ دی ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۲۹ دی ۱۴۰۳.
- ↑ «ابراهیم نبوی، طنزپرداز و روزنامه‌نگار، در آمریکا به زندگی خود پایان داد». ایران اینترنشنال. ۲۶ دی ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۲۹ دی ۱۴۰۳.
- ↑ خبر آنلاین (۳۰ دی ۱۴۰۳). «عباس آخوندی: ابراهیم نبوی مانند ماهی‌ای بود که از بد روزگار در آکواریم قرار گرفته بود، به خاطر انقلاب از خانواده پدری‌اش تقریباً جدا شده بود». خبر آنلاین. دریافت‌شده در ۳۰ دی ۱۴۰۳.
- ↑ «Iranian satirist recants in court» (به انگلیسی). ۲۰۰۰-۱۱-۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۱-۱۶.
- ↑ «"Like the Dead in Their Coffins: Torture, Detention, and the Crushing of Dissent in Iran: VI. The Students». www.hrw.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۱-۱۶.
- ↑ «ابراهیم نبوی: برمی‌گردم و به زندان می‌روم!». تابناک. ۱۳۹۲-۰۹-۰۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۱-۱۶.
- ↑ ایسنا (۱۹ مهر ۱۳۹۲). ««ابراهیم نبوی» به ایران بازمی‌گردد». ایسنا. دریافت‌شده در ۷ بهمن ۱۴۰۳.
- ↑ بی‌بی‌سی فارسی (۲۷ دی ۱۴۰۳). «ابراهیم نبوی؛ طنزپرداز سیاسی که نتوانست به ایران برگردد». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۷ بهمن ۱۴۰۳.
- ↑ بی‌بی‌سی فارسی (۲۷ دی ۱۴۰۳). «ابراهیم نبوی؛ طنزپردازی که به آینده خوش‌بین بود». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۷ بهمن ۱۴۰۳.
- ↑ نبوی، ابراهیم، سالن ۶: یادداشتهای روزان‍ه زندان، ترجمه به فرانسوی از امیر مغانی؛ بایگانی‌شده در ۷ ژوئن ۲۰۲۲ توسط Wayback Machine بازدید در ۱۷ خرداد ۱۴۰۱.
- ↑ «ابراهیم نبوی، طنزنویس سرشناس ایرانی به زندگی خود پایان داد».
- ↑ «خاکسپاری ابراهیم نبوی در بهشت زهرا». روزنامه دنیای اقتصاد. ۲۰۲۵-۰۱-۲۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۸.
- ↑ «ابراهیم نبوی در بهشت زهرا تهران به خاک سپرده شد». iranwire.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۸.
- ↑ خبرآنلاین (۹ بهمن ۱۳۹۵). «خاکسپاری ابراهیم نبوی در جمع چند نفره دوستان و بستگان، عکس». خبرآنلاین. دریافت‌شده در ۱۰ بهمن ۱۴۰۳.
- ↑ رادیو فردا (۹ بهمن ۱۳۹۵). «پیکر ابراهیم نبوی در میان تدابیر شدید امنیتی در بهشت زهرا به خاک سپرده شد». رادیو فردا. دریافت‌شده در ۱۰ بهمن ۱۴۰۳.
- ↑ صدای آمریکا (۹ بهمن ۱۳۹۵). «خاکسپاری ابراهیم نبوی در تهران با حضور نیروهای امنیتی». بخش فارسی صدای آمریکا. دریافت‌شده در ۱۰ بهمن ۱۴۰۳.
- ↑ «واکنش‌های گسترده به خودکشی ابراهیم نبوی». رادیو فردا. ۲۷ دی ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۲۹ دی ۱۴۰۳.
- ↑ «واکنش‌های توییتری به خودکشی ابراهیم نبوی». شرق. ۲۷ دی ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۲۹ دی ۱۴۰۳.
- ↑ «دربارهٔ «داور»؛ کسی که داوری درباره‌اش بسیار دشوار است». ایران اینترنشنال. ۲۷ دی ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۲۹ دی ۱۴۰۳.
- ↑ خبر آنلاین (۲۹ دی ۱۴۰۳). «آخوندی: نبوی به خاطر انقلاب از خانواده جدا شده بود، تمرکز داور بر تحلیل رفتار سیاسی گروه‌های تروریستی بود». خبر آنلاین. دریافت‌شده در ۳۰ دی ۱۴۰۳.
- ↑ بی‌بی‌سی فارسی (۳۰ دی ۱۴۰۳). «واکنش‌ها به مرگ ابراهیم نبوی: از «فراموشی اعدام‌های۶۷» تا «هتاک به مقدسات»». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۱ بهمن ۱۴۰۳.
- ↑ ایران اینترنشنال (۲۷ دی ۱۴۰۳). «واکنش دستیار ویژه پزشکیان و چهره‌های اصلاح‌طلب به مرگ ابراهیم نبوی». ایران اینترنشنال. دریافت‌شده در ۱ بهمن ۱۴۰۳.
- ↑ «واکنش بیژن بیرنگ در سوگ ابراهیم نبوی». خبر آنلاین. ۲۷ دی ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۲۹ دی ۱۴۰۳.
- ↑ «واکنش متفاوت دستیار پزشکیان به خبر خودکشی ابراهیم نبوی». خبر آنلاین. ۲۷ دی ۱۴۰۳. دریافت‌شده در ۲۹ دی ۱۴۰۳.
- ↑ خبر آنلاین (۲۸ دی ۱۴۰۳). «واکنش رسول جعفریان به فوت ابراهیم نبوی، توصیه‌ای به پزشکیان و قوه قضاییه». خبر آنلاین. دریافت‌شده در ۱ بهمن ۱۴۰۳.
منابع
[ویرایش]- کتاب: خاطرات حجت‌الاسلام والمسلمین علی‌اکبر ناطق نوری، تدوین مرتضی میردار، جلد دوم، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ دوم ۱۳۸۴
پیوند به بیرون
[ویرایش]- آموزگاران اهل ایران
- استندآپ کمدینهای اهل ایران
- اصلاحطلبان اهل ایران
- افراد ایرانی آذریتبار
- اهالی آستارا
- دانشآموختگان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران
- دانشآموختگان دانشگاه شیراز
- درگذشتگان ۱۴۰۳
- درگذشتگان ۲۰۲۵ (میلادی)
- روزنامهنگاران اهل آستارا
- روزنامهنگاران اهل ایران
- روزنامهنگاران سیاسی اهل ایران
- روزنامهنگاران طنز اهل ایران
- روزنامهنگاران موسیقی اهل ایران
- زادگان ۱۳۳۷
- زادگان ۱۹۵۸ (میلادی)
- زندانیان اهل ایران
- سیاستمداران آذریتبار اهل ایران
- سیاستمداران اهل آستارا
- شوخیپردازان اهل ایران
- شیعیان اهل بلژیک
- طنزپردازان اهل ایران
- فعالان دموکراسی در ایران
- فعالان سیاسی اهل ایران
- کمدینهای اهل ایران
- مسلمانان اهل بلژیک
- نویسندگان اهل آستارا
- نویسندگان خودکشیکرده
- نویسندگان سیاسی اهل ایران
- نویسندگان کمیک اهل ایران
- نویسندگان مرد اهل ایران
- خاکسپاریها در بهشت زهرا