ستاره ایشتار
ستاره ایشتار یا ستاره اینانا نماد میان‌رودانی اینانا الهه سومری باستان و همتای سامی شرقی او ایشتار است. جغد نیز یکی از نمادهای اصلی ایشتار بود. ایشتار بیشتر با سیاره زهره مرتبط است که به ستاره صبح نیز معروف است.
تاریخچه
[ویرایش]
ستاره اینانا معمولاً هشت نقطه دارد،[۱] اگرچه تعداد دقیق نقاط گاهی اوقات متفاوت است.[۲] ستارگان شش‌پر نیز اغلب رخ می‌دهند، اما معنای نمادین آنها ناشناخته است.[۳] ستاره هشت پر رایج‌ترین نماد اینانا بود،[۱] و در زمان‌های بعد به رایج‌ترین نماد الهه ایشتار، همتای سامی شرقی اینانا تبدیل شد.[۱] به نظر می‌رسد که در ابتدا ارتباطی کلی با آسمان‌ها داشته است،[۱] اما، در دوره بابلی قدیم، به‌طور خاص با سیاره ناهید، که ایشتار با آن شناسایی شده بود، مرتبط شد.[۱] با شروع در همین دوره، ستاره ایشتار به‌طور معمول در یک دیسک مدور محصور شده بود.[۳]
در زمان‌های بعد، برده‌هایی که در پرستشگاه‌های ایشتار کار می‌کردند، گاهی اوقات با مهر ستاره هشت‌پر علامت گذاری می‌شدند.[۳] بر روی سنگ‌های مرزی و مهرهای استوانه‌ای، ستاره هشت پر گاهی در کنار هلال ماه که نماد سین، خدای ماه، و قرص خورشیدی پرتوتابی است که نمادی از شمش، خدای خورشید بود، نشان داده می‌شود.[۴][۲]
گل رز یکی دیگر از نمادهای مهم ایشتار بود که در اصل به اینانا تعلق داشت.[۵] در دوره نئوآسوری، روزت ممکن است در واقع ستاره هشت پر را گرفت و به نماد اصلی ایشتار تبدیل شد.[۶] معبد ایشتار در شهر آشور با گل‌های رز متعددی آراسته شده بود.[۵]
پرچم عراق
[ویرایش].svg)
.svg)
در زبان عربی، این نماد به عنوان (عربی: نجمة عشتار، آوانگاری: najmat eshtar). ستارگان ایشتار و شمش از سال ۱۹۳۲ تا ۱۹۵۹ بر روی نشان پادشاهی عراق نقش بسته بودند.
نسخه ساده شده با پرتوهای قرمز و مرکز زرد از سال ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۳ در پرچم عراق گنجانده شد. همچنین از سال ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۵ به صورت ترکیبی با خورشید شمش بر روی نشان ملی عراق قرار داشت.[۷][۸]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ Black & Green 1992, pp. 169–170.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Liungman 2004, p. 228.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ Black & Green 1992, p. 170.
- ↑ Gressmann & Obermann 1928, p. 81.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Black & Green 1992, p. 156.
- ↑ Black & Green 1992, pp. 156–157.
- ↑ Symes, Peter (March 2005). "The First Banknotes of the Central Bank of Iraq". www.pjsymes.com.au. Archived from the original on 2023-06-20. Retrieved 2023-06-20.
- ↑ Amatzia Baram, "Mesopotamian Identity in Ba'thi Iraq," Middle Eastern Studies, Oct. 1983, p. 427.
کتابشناسی
[ویرایش]- Black, Jeremy; Green, Anthony (1992), Gods, Demons and Symbols of Ancient Mesopotamia: An Illustrated Dictionary, The British Museum Press, ISBN 0-7141-1705-6
- Collins, Paul (1994), "The Sumerian Goddess Inanna (3400-2200 BC)", Papers of from the Institute of Archaeology, vol. 5, UCL
- Gressmann, Hugo; Obermann, Julian (1928), The Tower of Babel, Jewish Institute of Religion Press, p. 81
- Liungman, Carl G. (2004), Symbols: Encyclopedia of Western Signs and Ideograms, Lidingö, Sweden: HME Publishing, ISBN 978-9197270502
پیوند به بیرون
[ویرایش]
پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به Star of Ishtar در ویکی‌انبار