پرش به محتوا

دایرةالمعارف سازهای ایران

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

دائرةالمعارف سازهای ایران مجموعه کتابی ده جلدی است نوشتهٔ محمدرضا درویشی دربارهٔ سازشناسی و سازهای ایرانی.از این مجموعه تا کنون سه جلد توسط مؤسسه فرهنگی هنری ماهور (نشر ماهور) منتشر شده است.

جلد نخست دربارهٔ سازهای زهی، زهی مضرابی و زهی آرشه‌ای نواحی مختلف ایران است. (این کتاب را جامعه بین‌الملل اتنوموزیکولوژی (SEM) در سال ۲۰۰۲ به عنوان بهترین کتاب سازشناسی سال در جهان معرفی کرد)[۱]
جلد دوم به سازهای کوبه‌ای (پوست صداها و خودصداها) ی نواحی مختلف ایران است.
جلد سوم دربارهٔ سازهای بادی (هوا صداهای زبانه دار نواحی ایران ) است که توسط انتشارات ماهور در سال ۱۴۰۲ منتشر شده است و جلدهای دیگر به ساز های موسیقی ردیفی و متون مربوط به سازها خواهند پرداخت. جلد آخر مجموعه شامل واژه‌نامه و نمایهٔ دائرةالمعارف خواهد بود. [۲]

منابع

[ویرایش]
  1. «مجموعه دائرةالمعارف سازهای ایران». حوزه هنری خراسان جنوبی. ۲۵ فروردین ۱۳۹۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۵ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۱۵ اسفند ۱۳۹۱.
  2. «دائرةالمعارف سازهای ایران (نوشته محمد رضا درویشی)». کتاب ماه هنر - آذر و دی ۱۳۸۰ - شماره ۳۹ و ۴۰. دریافت‌شده در ۱۵ اسفند ۱۳۹۱.