خرس نقره‌ای برای بهترین کارگردان
خرس نقره‌ای برای بهترین کارگردان (به انگلیسی: Silver Bear for Best Director) جایزهٔ جشنوارهٔ بین‌المللی فیلم برلین برای بهترین دستاورد در کارگردانی است.
جوایز
[ویرایش]| سال | کارگردان | فیلم | عنوان اصلی | ملیت کارگردان |
|---|---|---|---|---|
| دههٔ ۱۹۵۰ | ||||
| ۱۹۵۶ | رابرت آلدریچ | برگ‌های پاییزی | Autumn Leaves | ایالات متحدهٔ آمریکا |
| ۱۹۵۷ | ماریو مونیچلی | پدران و پسران | Padri e figli | ایتالیا |
| ۱۹۵۷ | تاداشی ایمای | Jun'ai Monogatari (純愛物語) (A Story of Pure Love) | ژاپن | |
| ۱۹۵۹ | آکیرا کوروساوا | دژ پنهان | 隠し砦の三悪人 (Kakushi toride no san akunin) | ژاپن |
| دههٔ ۱۹۶۰ | ||||
| ۱۹۶۰ | ژان-لوک گدار | ازنفس‌افتاده | À bout de souffle | فرانسه |
| ۱۹۶۱ | برنهارد ویکی | The Miracle of Father Malachia | Das Wunder des Malachias | اتریش |
| ۱۹۶۲ | فرانچسکو رزی | سالواتوره جولیانو | ایتالیا | |
| ۱۹۶۳ | نیکوس کوندوروس | Young Aphrodites | Μικρές Αφροδίτες (Mikres Afrodites) | یونان |
| ۱۹۶۴ | ساتیاجیت رای | شهر بزرگ | Mahanagar (The Big City) | هند |
| ۱۹۶۵ | ساتیاجیت رای | شارولاتا | Charulata (aka The Lonely Wife) | هند |
| ۱۹۶۶ | کارلوس سائورا | شکار | La caza | اسپانیا |
| ۱۹۶۷ | ژیووئین پاولوویچ | The Rats Woke Up | Buđenje pacova | یوگسلاوی |
| ۱۹۶۸ | کارلوس سائورا | Peppermint Frappé | اسپانیا | |
| دههٔ ۱۹۷۰ | ||||
| ۱۹۷۲ | ژان-پیر بلان | پیردختر | La Vieille Fille | فرانسه |
| ۱۹۷۵ | سرگئی سولویوف | صد روز پس از کودکی | Сто дней после детства (Sto dney posle detstva) | اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی |
| ۱۹۷۶ | ماریو مونیچلی | Caro Michele | ایتالیا | |
| ۱۹۷۷ | مانوئل گوتیه‌رس آراگن | Black Litter | Camada negra | اسپانیا |
| ۱۹۷۸ | گیورگی جولگروف | Advantage | Авантаж (Avantazh) | بلغارستان |
| ۱۹۷۹ | استرید هنینگ-ینسن | Winterborn | Vinterbørn | دانمارک |
| دههٔ ۱۹۸۰ | ||||
| ۱۹۸۰ | ایشتوان سابو | Bizalom (Confidence) | مجارستان | |
| ۱۹۸۲ | ماریو مونیچلی | The Marquis of Grillo | Il Marchese del Grillo | ایتالیا |
| ۱۹۸۳ | اریک رومر | پائولین در ساحل | Pauline à la plage | فرانسه |
| ۱۹۸۴ | کوستاس فریس | Rembetiko | Ρεμπέτικο | یونان |
| اتوره اسکولا | مجلس رقص | (Italian title: Ballando ballando) | ایتالیا | |
| ۱۹۸۵ | رابرت بنتون | مکان‌هایی در قلب | Places in the Heart | ایالات متحدهٔ آمریکا |
| ۱۹۸۶ | گئورگی شنگلایا | The Journey of a Young Composer | Akhalgazrda kompozitoris mogzauroba | اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی |
| ۱۹۸۷ | الیور استون | جوخه | Platoon | ایالات متحدهٔ آمریکا |
| ۱۹۸۸ | نورمن جویسون | ماه‌زده | Moonstruck | کانادا |
| ۱۹۸۹ | دوشان هاناک | I Love, You Love | Ja milujem, ty miluješ | چکسلواکی |
| دههٔ ۱۹۹۰ | ||||
| ۱۹۹۰ | میشائیل فرهوفن | The Nasty Girl | Das schreckliche Mädchen | آلمان |
| ۱۹۹۱ | جاناتان دمی | سکوت بره‌ها | The Silence of the Lambs | ایالات متحدهٔ آمریکا |
| ریکی توناتزی | اولترا | Ultrà | ایتالیا | |
| ۱۹۹۲ | یان تروئل | Il Capitano: A Swedish Requiem | Il Capitano | سوئد |
| ۱۹۹۳ | اندرو بیرکین | باغ سیمانی | The Cement Garden | انگلستان |
| ۱۹۹۴ | کریشتوف کیشلوفسکی | سه رنگ: سفید | Trois couleurs: Blanc | لهستان |
| ۱۹۹۵ | ریچارد لینکلیتر | پیش از طلوع | Before Sunrise | ایالات متحدهٔ آمریکا |
| ۱۹۹۶ | ییم هو | خورشید گوش دارد | 太陽有耳 Taiyang you er | هنگ کنگِ بریتانیا |
| ریچارد لانکرین | ریچارد سوم | Richard III | انگلستان | |
| ۱۹۹۷ | اریک هویمان | Port Djema | فرانسه | |
| ۱۹۹۸ | نیل جردن | پسر خونریز | The Butcher Boy | ایرلند |
| ۱۹۹۹ | استیون فریرز | سرزمین ناهموار | انگلستان | |
| دههٔ ۲۰۰۰ | ||||
| ۲۰۰۰ | میلوش فورمن | مرد روی ماه | Man on the Moon | جمهوری چک / ایالات متحدهٔ آمریکا |
| ۲۰۰۱ | لین چنگ-شنگ | Betelnut Beauty | 爱你爱我 Ài nǐ ài wǒ | تایوان |
| ۲۰۰۲ | اوتار یوسلیانی | صبح دوشنبه | Lundi matin | گرجستان |
| ۲۰۰۳ | پاتریس شرو | برادر او | Son frère | فرانسه |
| ۲۰۰۴ | کیم کی-دوک | دختر سامری | 사마리아 (Samaria) | کره جنوبی |
| ۲۰۰۵ | مارک روتموند | سوفی شول، روزهای آخر | Sophie Scholl - Die letzten Tage | آلمان |
| ۲۰۰۶ | مایکل وینترباتم مت وایتکراس |
جاده‌ای به گوانتانامو | The Road to Guantánamo | انگلستان |
| ۲۰۰۷ | جوزف سدار | بوفورت | Beaufort (בופור) | اسرائیل |
| ۲۰۰۸ | پل توماس اندرسن | خون به پا خواهد شد | There Will Be Blood | ایالات متحدهٔ آمریکا |
| ۲۰۰۹ | اصغر فرهادی | درباره الی | ایران | |
| دههٔ ۲۰۱۰ | ||||
| ۲۰۱۰ | رومن پولانسکی | سایه‌نویس | The Ghost Writer | لهستان / فرانسه |
| ۲۰۱۱ | اولریش کوهلر | بیماری خواب | Schlafkrankheit | آلمان |
| ۲۰۱۲ | کریستین پتزولد | باربارا | Barbara | آلمان |
| ۲۰۱۳ | دیوید گوردون گرین | Prince Avalanche | ایالات متحدهٔ آمریکا | |
| ۲۰۱۴ | ریچارد لینکلیتر | پسرانگی | Boyhood | ایالات متحدهٔ آمریکا |
| ۲۰۱۵ | رادو ژوده | آفریم! | Aferim! (Bravo!) | رومانی |
| ماوگوژاتا شوموفسکا | بدن | Ciało | لهستان | |
| ۲۰۱۶ | میا هانسن-لووه | آینده | L'Avenir | فرانسه |
| ۲۰۱۷ | آکی کائوریسماکی | سوی دیگر امید | Toivon tuolla puolen | فنلاند |
| ۲۰۱۸ | وس اندرسن | جزیره سگ‌ها | Isle of Dogs | ایالات متحدهٔ آمریکا |
| ۲۰۱۹ | آنگلا شانیلیک | من در خانه بودم، اما | I Was at Home, But | آلمان |
| دههٔ ۲۰۲۰ | ||||
| ۲۰۲۰ | ||||
| ۲۰۲۱ | ||||
| ۲۰۲۲ | ||||
برندگان چندباره
[ویرایش]- ماریو مونیچلی (۱۹۵۷، ۱۹۷۶، ۱۹۸۲)
- ساتیاجیت رای (۱۹۶۴، ۱۹۶۵)
- کارلوس سائورا (۱۹۶۶، ۱۹۶۸)
- ریچارد لینکلیتر (۱۹۹۵، ۲۰۱۴)
پیوند به بیرون
[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ خرس نقره‌ای برای بهترین کارگردان موجود است.