پرش به محتوا

جواد مطوری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جواد مطوری

جواد مطوری در اختتامیه جشنواره ۳۷ فجر
زمینه فعالیت سینما
ملیت ایرانی
پیشه جلوه‌های بصری و جلوه‌های ویژه
صفحه در وبگاه سوره

جواد مطوری طراح جلوه‌های ویژه رایانه‌ای و بصری سینما و تلویزیون است.

او برنده سیمرغ بلورین بهترین جلوه‌های ویژه بصری از سی و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر برای فیلم مسخره‌باز می‌باشد.[۱]

سینما

[ویرایش]
سال تولید عنوان فیلم مسئول جلوه‌های ویژه رایانه‌ای مسئول جلوه‌های ویژه بصری طراح جلوه‌های ویژه بصری اجرا جلوه‌های ویژه بصری
۱۳۹۷ مسخره‌باز آری آری
۱۳۹۷ سرخ‌پوست آری آری
۱۳۹۷ قانون مورفی آری
۱۳۹۷ متری شیش و نیم آری آری
۱۳۹۷ طلا آری
۱۳۹۶ سال دوم دانشکده من آری
۱۳۹۶ تنگه ابوقریب آری آری
۱۳۹۶ اتاق تاریک آری
۱۳۹۴ فروشنده آری
۱۳۹۳ من دیه گو مارادونا هستم آری
۱۳۹۳ نهنگ عنبر آری آری
۱۳۹۳ بهمن آری آری
۱۳۹۳ مرگ ماهی آری آری
۱۳۹۲ لامپ ۱۰۰ آری آری
۱۳۹۲ شب بیرون آری آری
۱۳۹۱ تنهای تنهای تنها آری

جوایز و نامزدی‌ها [۲]

[ویرایش]
سال جایزه بخش نامزد نتیجه
۱۳۹۳ دوره ۱۶ جشن سینمای ایران تندیس بهترین جلوه‌های بصری تنهای تنهای تنها نامزدشده
۱۳۹۴ دوره ۹ جشن انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران تندیس بهترین دستاورد فنی و هنری بهمن نامزدشده
۱۳۹۵ دوره ۱۸ جشن سینمای ایران تندیس بهترین جلوه‌های بصری مرگ ماهی نامزدشده
تندیس بهترین جلوه‌های بصری بهمن نامزدشده
۱۳۹۶ دوره ۳۶ جشنواره فیلم فجر سیمرغ بلورین بهترین جلوه‌های ویژه بصری تنگه ابوقریب نامزدشده
۱۳۹۷ دوره ۳۷ جشنواره فیلم فجر سیمرغ بلورین بهترین جلوه‌های ویژه بصری مسخره‌باز برنده
سیمرغ بلورین بهترین جلوه‌های ویژه بصری سرخ‌پوست نامزدشده
۱۳۹۸ دوره ۲۱ جشن سینمای ایران تندیس بهترین جلوه‌های ویژه بصری تنگه ابوقریب نامزدشده
تندیس بهترین جلوه‌های ویژه بصری[۳] سرخ‌پوست برنده
تندیس بهترین جلوه‌های ویژه بصری قانون مورفی نامزدشده
۱۳۹۹ دوره ۳۹ جشنواره فیلم فجر سیمرغ بلورین بهترین جلوه‌های ویژه بصری بی‌همه‌چیز نامزدشده

پانویس

[ویرایش]
  1. «آیین پایانی جشنوارهٔ فیلم فجر برپا شد». ایسنا. ۲۲ بهمن ۱۳۹۷. دریافت‌شده در ۱۱ فوریه ۲۰۱۹.
  2. «همه جوایز " جواد مطوری" در جشنواره ها». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ فوریه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۶ فوریه ۲۰۱۹.
  3. «معرفی برترین‌ها در جشن بزرگ سینمای ایران». خبرگزاری مهر. ۸ شهریور ۱۳۹۸.

منابع

[ویرایش]