بنی‌نضیر
بنی‌نضیر (به عبری: שבט בני נצ'יר) یکی از قبایل یهودی ساکن در مدینه، به ریاست حیی بن اخطب بود[۱][۲] که در قلعه‌هایی که در اطراف شهر ساخته بودند زندگی می‌کردند و بعد از ورود اسلام به مدینه، به مخالفت با محمد پرداختند. در منابع اسلامی، جنگ احزاب از موارد دشمنی‌های قبیله بنی نضیر با محمد شناخته می‌شود.[۳] به گفته مسلمانان، روزی که محمد برای ماجرائی به کنار قلعه‌های بنی نضیر آمده بود، خواستند از بالای قلعه سنگی بر سر او بیندازند، محمد مطلع شده بلافاصله به مدینه آمد و پیغام داد که چون شما پیمان‌شکنی کردید و نقشه قتل مرا طرح کردید باید ده روز دیگر از مدینه خارج شوید. اگر پس از ده روز خارج نشوید کشته خواهید شد. از طرفی عبدالله بن ابی برای یهودیان پیغام داد که ما دو هزار نفر به کمک شما می‌فرستیم، یهودیان تصمیم به مقاومت گرفتند. محمد و مسلمانان مطیع او به سوی آن‌ها حرکت کرده و قلعه را محاصره کردند. این محاصره مدت بیست روز طول کشید، تا بالاخره آنان تسلیم شدند و از آن سرزمین رفتند و اموال بسیاری از خود به جای گذاردند که بین مهاجران و انصار تقسیم شد.[۴]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ «[[صفیه]] دختر حُیَیّ بن اَخطب». سایت جنت البقیع. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ نوامبر ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۱۲ نوامبر ۲۰۲۰. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)
- ↑ «جریان ازدواج پیامبر گرامی اسلام (ص) با صفیه دختر حیی بن اخطب چه بود؟». پرسمان. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ نوامبر ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۱۲ نوامبر ۲۰۲۰.
- ↑ تاریخ تحلیلی صدر اسلام، محمد نصیری، تدوین نهاد نمایندگی مقام رهبری در دانشگاه‌ها، انتشارات دفتر نشر معارف، چاپ چهل و هفتم، ۱۳۸۷، صفحه ۱۱۶ شابک: ۵-۴۸-۸۵۲۳-۹۶۴-۹۷۸
- ↑ رسولی محلاتی، سید هاشم (۱۳۷۹). خلاصه تاریخ اسلام جلد دوم زندگانی امیرالمؤمنین و فاطمه زهرا و امام حسن مجتبی علیهم السلام. دفتر نشر فرهنگ اسلامی. صص. ۲۲. شابک ۹۶۴-۴۳۰-۲۰۳-۶.
 | این یک مقالهٔ خرد قومیت است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |