پرش به محتوا

الحاق کریمه توسط فدراسیون روسیه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
الحاق کریمه توسط فدراسیون روسیه
بخشی از جنگ روسیه و اوکراین

ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، معاهده الحاق را با رهبران کریمه در مسکو، در ۱۸ مارس ۲۰۱۴ امضا می‌کند.
تاریخالحاق: ۱۸ مارس ۲۰۱۴
عملیات نظامی: ۲۷ فوریه تا ۲۶ مارس ۲۰۱۴
موقعیت
کریمه
نتایج پیروزی روسیه
طرف‌های درگیر
 روسیه  اوکراین
فرماندهان و رهبران
روسیه ولادیمیر پوتین اوکراین اولکساندر تورچینوف
قوا

Protesters

Volunteer units

  • 5,000 (Sevastopol)
  • 1,700 (Simferopol)

Russian military forces

  • 20,000–30,000 troops

Ukrainian Armed Forces defectors

  • ۱۵٬۰۰۰

Protesters

  • 4,000–10,000 (Simferopol)

Ukrainian military forces

  • 5,000–22,000 troops
  • 40,000 reservists, partly mobilised (outside Crimea)
تلفات و خسارات
1 Crimean SDF trooper killed
  • 2 soldiers killed
  • 60–80 soldiers detained
  • 15,000 soldiers defected
3 civilian deaths (2 pro-Russian and 1 pro-Ukrainian)[منبع بهتری نیاز است]
بحران کریمه در سال ۲۰۱۴
تظاهرات «کریمه اوکراین است» در کیف علیه مداخله نظامی روسیه
واکنش‌های بین‌المللی نسبت به بحران کریمه
  تنها ابراز نگرانی و ابراز امید به حل صلح آمیز منازعه
  پشتیبانی از تمامیت ارضی اوکراین
  محکومیت اقدامات روسیه
  محکومیت اقدامات روسیه به عنوان یک مداخله نظامی یا تهاجم
  پشتیبانی از اقدامات روسیه و/یا محکومیت دولت موقت اوکراین
  «به رسمیت شناختن منافع روسیه»
  اوکراین
  روسیه
  بدون بیانیه رسمی / داده‌ای در دست نیست

الحاق کریمه توسط فدراسیون روسیه به فرایند حمله به شبه‌جزیره کریمه در اوکراین و اشغال و الحاق غیرقانونی آن توسط فدراسیون روسیه گفته می‌شود که بلافاصله پس از آن انقلاب ۲۰۱۴ اوکراین رخ داد و منجر به آغاز جنگ روسیه و اوکراین شد. کریمه با برگزاری یک همه‌پرسی در ۱۶ مارس ۲۰۱۴ و با آرای اکثریت شرکت کنندگان، موافقتش را با پیوستن به روسیه اعلام کرد.[۱]

در پی این تحولات گروهی از روس‌تبارهای اوکراین در مناطق شرقی و جنوبی اوکراین از جمله کریمه اعتراضاتی را علیه حکومت جدید اوکراین ترتیب دادند. شبه‌جزیره کریمه که در ساحل دریای سیاه واقع شده بخشی از اوکراین بود اما یک جمهوری خودمختار به‌شمار می‌رفت. بسیاری از معترضان که دولت جدید اوکراین را نامشروع و برآمده از یک کودتا می‌دانستند، پرچم‌های روسیه را با خود حمل و از ورود نظامیان روسیه استقبال کردند. به گفته سفیر روسیه در سازمان ملل، ویکتور یانوکوویچ هم از ولادیمیر پوتین درخواست کرد تا برای «برقراری مشروعیت، صلح، قانون، نظم و ثبات و دفاع از مردم اوکراین» از نیروهای مسلح روسیه استفاده شود. یانوکویچ مدعی شده که «زندگی و امنیت و حقوق مردم اوکراین به ویژه در کریمه مورد تهدید قرار گرفته است».[۲]

در روز ۲۶ فوریه روس‌ها حدود ۱۵۰ هزار نفر از نیروهای خود را برای یک رزمایش در طول مرزهای اوکراین مستقر کردند. یک روز بعد نظامیان مسلح با نقاب و بدون یونیفرم ساختمان‌های مهم کریمه و فرودگاه‌ها و ایستگاه‌های مهم را به تصرف خود درآوردند. در همین روز پارلمان کریمه دولت این جمهوری خودمختار را برکنار کرده و سرگئی آکسینوف را به عنوان نخست‌وزیر جدید برگزید. پس از آن نیروهای روسی که بر اساس توافق‌های دوجانبه در کریمه مستقر هستند تقویت شدند.

آکسینوف بلافاصله اعلام کرد که دولت جدید اوکراین را قبول ندارد و تمام نیروهای نظامی و امنیتی شبه جزیره فقط بایستی از دولت کریمه دستور بگیرند و همچنین از روسیه «برای حفظ صلح و آرامش» درخواست کمک کرد.[۳] در روز یکم مارس اولکساندر تورچینوف، رئیس‌جمهور موقت اوکراین صدارت آکسینوف را بی‌اعتبار و غیرقانونی و حضور نیروهای روسی را تجاوز به خاک اوکراین اعلام کرده است اما وزیرخارجه روسیه اعلام کرده که که تحرکات نظامی ناوگان دریای سیاه نیروی دریایی روسیه کاملاً مطابق با توافقنامه‌های اصولی روسیه و اوکراین است.[۴] در روز یکم مارس پارلمان روسیه هم به نخست‌وزیر ولادیمیر پوتین اجازه داد تا از نیروهای نظامی روسیه در اوکراین استفاده کند.[۵]

در پی این تحولات بیشتر نیروهای نظامی مستقر در کریمه به مقامات جمهوری کریمه اعلام وفاداری کردند. از جمله پایگاه هوایی سواستوپول که ۴۵ جنگنده میگ-۲۹ در آن مستقر است.[۶] از جمله دنیس بورزوفسکی که در روز ۲۸ فوریه به عنوان فرمانده نیروی دریایی اوکراین انتخاب شده بود، دو روز بعد در مقابل نخست‌وزیر کریمه سوگند یاد کرد که به کریمه وفادار باشد و فقط از فرمانده عالی سواستوپول فرمان بگیرد. آکسیونوف نیز تأسیس نیروی دریایی مستقل کریمه را اعلام کرد و بورزوفسکی را به عنوان اولین فرمانده نیروی دریایی آن انتخاب کرد.[۷]

پیوستن کریمه به روسیه

[ویرایش]
مقاله‌های اصلی: همه‌پرسی کریمه (۲۰۱۴) و الحاق کریمه به فدراسیون روسیه

سرانجام در ۱۶ مارس ۲۰۱۴ یک همه‌پرسی توسط دولت شبه جزیره کریمه از مردم کریمه برای پیوستن به روسیه برگزار شد و ۸۱ درصد واجدان شرایط در این انتخابات شرکت کردند و ۹۶٫۷۷٪ به پیوستن این شبه جزیره به روسیه رأی مثبت دادند.[۸] ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه در روز ۱۸ مارس رسماً سند پیوست کریمه به روسیه را امضا کرد[۹] و کریمه را جزء جدایی ناپذیر روسیه خواند.[۱۰]

برخی از کشورها از جمله ایالات متحده آمریکا، این واقعه را اشغال نظامی کریمه توسط روسیه نامیدند.[۱۱]

تبعات برای روسیه

[ویرایش]

پس از جدایی کریمه از اوکراین شهروندان روسیه باید برای ورود به خاک اوکراین درخواست ویزا کنند. همچنین اوکراین از مجمع کشورهای مشترک‌المنافع تحت رهبری روسیه خارج خواهد شد و به زودی خود را آماده مانور نظامی مشترک با بریتانیا و آمریکا می‌کند.[۱۲]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ الحاق کریمه توسط فدراسیون روسیه موجود است.
  1. ↑ "Crimea applies to be part of Russian Federation after vote to leave Ukraine". The Guardian. 2014-03-17.
  2. ↑ Russia says Yanukovych asked for Russian troops[پیوند مرده] Associated Press
  3. ↑ This is what it looked like when Russian military first rolled through Crimea (VIDEO) Global Post
  4. ↑ Movement of Russian armored vehicles in Crimea fully complies with agreements - Foreign Ministry TV-Novosti
  5. ↑ Ukraine Mobilizes Reserve Troops, Threatening War New York Times
  6. ↑ Crimean air base pledges allegiance to local authorities TV-Novosti
  7. ↑ Crimean air base pledges allegiance to local authorities TV-Novosti
  8. ↑ Crimea declares independence, seeks UN recognition RT
  9. ↑ [۱]
  10. ↑ [۲]
  11. ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۱۰ ژانویه ۲۰۲۲.
  12. ↑ اوکراین خود را 'آماده' خروج نیروهایش از کریمه می‌کند
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=الحاق_کریمه_توسط_فدراسیون_روسیه&oldid=40797748»