ارنست ماخ

ارنست ماخ
زادهٔ	۱۸ فوریهٔ ۱۸۳۸ برنو، موراویا، امپراتوری اتریش
درگذشت	۱۹ فوریهٔ ۱۹۱۶ (۷۸ سال) مونیخ، امپراتوری آلمان
ملیت	اتریشی
محل تحصیل	دانشگاه وین
شناخته‌شده برای	عدد ماخ اصل ماخ امواج شوک موج ماخ الماس‌های ضربه‌ای
پیشینه علمی
شاخه(ها)	فیزیک
محل کار	دانشگاه گراتس دانشگاه کارل دانشگاه وین
استاد راهنما	آندریاس فون اتینگسهاوزن
دانشجویان برجسته	آندریا موهوروویچیچ
تأثیر گرفته از	آندریاس فون اتینگسهاوزن گوستاو تئودور فخنر کارل لودویگ
تأثیر گذار بر	حلقه وین لودویگ بولتسمان آلبرت اینشتین ولفگانگ پاولی ویلیام جیمز پی‌یر دوهم لودویگ ویتگنشتاین آنری پوانکاره
امضاء

ارنست والدفرید یوزف ونتسل ماخ (به آلمانی: Ernst Waldfried Josef Wenzel Mach) فیلسوف و فیزیکدان اتریشی در قرون نوزدهم و بیستم میلادی بود.

در توراس، زاده شد. او که در مکانیک کلاسیک، دارای تئوری‌های ارزشمندی است، در شمار پیش‌گامان نظریه آلبرت اینشتین در مورد ایجاد مکانیک نسبیتی، جای دارد و نظریات خود را در دو جلد، به نام علم مکانیک، منتشر کرد.

ماخ، کرسی تاریخ و نظریه علم استقرایی در دانشگاه وین را بر عهده داشت. کار عمده او پرورش بیشتر تجربه‌گرایی جرج بارکلی و دیوید هیوم بود.

به اعتقاد ارنست ماخ، در علم، تنها باید از واژگانی استفاده شود که به صورت تجربی قابل مشاهده‌اند و نمی‌توان در نظریه‌های علمی، از واژگانی مانند میدان الکتریکی استفاده کرد. گاهی از این دیدگاه به عنوان تجربه‌گرایی خام یاد می‌شود.

نخستین فیلسوفان علم و بیشتر فیزیک‌دانان و ریاضی‌دانان متمایل به منطق و فلسفه، از ماخ، پیروی نکردند.

او در روز ۱۹ فوریه ۱۹۱۶ یک روز پس از تولد ۷۸ سالگی‌اش درگذشت.

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ارنست ماخ موجود است.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Ernst Mach». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۶ ژانویه ۲۰۱۴.

این یک مقالهٔ خرد یک فیزیک‌دان است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.