پرش به محتوا

ابن طباطبا علوی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ابن طباطبا علوی
ابوالحسن محمد بن احمد اصفهانی
زادهٔ
درگذشت۹۳۴/ ۳۲۳ق
پیشه(ها)شاعر، ناقد، کاتب
آثارعیار الشعر

ابى‌الحسن محمد شاعر ملقب به ابن طباطبا علوی (۸۴۷-۹۳۴) شاعر، نقدگر شعر و کاتب عربی اصفهانی بود.[۱][۲]

زندگی

[ویرایش]

نسبش «ابوالحسن محمد بن احمد بن محمد بن احمد بن ابراهیم بن طباطبا»[۱] از نسل حسن بن علی بن ابی‌طالب ذکر شد. ابن طباطبا در اصفهان زاده شد و گویند هیچ‌گاه آنجا را ترک نکرد. او همانجا از بزرگان علم و ادب آموخت و در ۹۳۴/ ۳۲۳ق در اصفهان درگذشت.[۱] امیر سراج‌الدین عبدالوهاب تبریزی عالم، عارف، فقیه و شیخ‌الاسلام در حکومت اوزون حسن پادشاه آق‌قویونلو و حکومت شاه‌ اسماعیل صفوی[۳] از نسل وی است.

آثار

[ویرایش]
  • سنام المعالی.
  • عیار الشعر.
  • الشعر و الشعراء.
  • نقد الشعر.
  • تهذیب الطبع

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی. ج. دوم. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۴۲۰.
  2. بعلبکی، منیر (۱۹۹۲). «ابن طباطبا». فرهنگ‌زندگی‌نامهٔ المورد (به عربی). بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۶. شابک ۹۹۵۳۹۰۱۱۶۳.
  3. نادرمیرزا قاجار؛ تاریخ و جغرافی دارالسلطنهٔ تبریز؛ مصحح غلام‌رضا طباطبایی مجد؛ چاپ اول از ویراست دوم: تبریز، انتشارات آیدین و انتشارات یانار، ۱۳۹۳، ص ۱۵۳ و باقرزاده ارجمندی، سیداحمد؛ سادات عبدالوهابیه، فصل‌نامه متن‌پژوهی پیام بهارستان، دوره ۲، س. ۸، ش. ۲۶، پاییز و زمستان ۱۳۹۴، ص ۲۹۳ و نقیب‌زاده مشایخ طباطبا، سیدحسین‌علی؛ هدیه لآل عبا فی نسب آل طباطبا؛ [چاپ اول]: [تهران]، چاپخانهٔ مجلس، ۱۳۳۱، ص ۲۹ و طباطبایی، سیدمحمدحسین؛ نسب‌نامهٔ خاندان طباطبایی (اولاد امیر سراج‌الدین عبدالوهاب)؛ به کوشش و با مقدمهٔ سیدهادی خسروشاهی؛ چاپ اول: قم، مؤسسه بوستان کتاب (زندگی‌نامه و خاطرات: ۵۲، تاریخ: ۳۷۶)، ۱۳۹۱، ص ۳۷.