ابن طباطبا علوی
ظاهر
ابن طباطبا علوی ابوالحسن محمد بن احمد اصفهانی | |
---|---|
زادهٔ | |
درگذشت | ۹۳۴/ ۳۲۳ق |
پیشه(ها) | شاعر، ناقد، کاتب |
آثار | عیار الشعر |
ابىالحسن محمد شاعر ملقب به ابن طباطبا علوی (۸۴۷-۹۳۴) شاعر، نقدگر شعر و کاتب عربی اصفهانی بود.[۱][۲]
زندگی
[ویرایش]نسبش «ابوالحسن محمد بن احمد بن محمد بن احمد بن ابراهیم بن طباطبا»[۱] از نسل حسن بن علی بن ابیطالب ذکر شد. ابن طباطبا در اصفهان زاده شد و گویند هیچگاه آنجا را ترک نکرد. او همانجا از بزرگان علم و ادب آموخت و در ۹۳۴/ ۳۲۳ق در اصفهان درگذشت.[۱] امیر سراجالدین عبدالوهاب تبریزی عالم، عارف، فقیه و شیخالاسلام در حکومت اوزون حسن پادشاه آققویونلو و حکومت شاه اسماعیل صفوی[۳] از نسل وی است.
آثار
[ویرایش]- سنام المعالی.
- عیار الشعر.
- الشعر و الشعراء.
- نقد الشعر.
- تهذیب الطبع
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی. ج. دوم. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۴۲۰.
- ↑ بعلبکی، منیر (۱۹۹۲). «ابن طباطبا». فرهنگزندگینامهٔ المورد (به عربی). بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۶. شابک ۹۹۵۳۹۰۱۱۶۳.
- ↑ نادرمیرزا قاجار؛ تاریخ و جغرافی دارالسلطنهٔ تبریز؛ مصحح غلامرضا طباطبایی مجد؛ چاپ اول از ویراست دوم: تبریز، انتشارات آیدین و انتشارات یانار، ۱۳۹۳، ص ۱۵۳ و باقرزاده ارجمندی، سیداحمد؛ سادات عبدالوهابیه، فصلنامه متنپژوهی پیام بهارستان، دوره ۲، س. ۸، ش. ۲۶، پاییز و زمستان ۱۳۹۴، ص ۲۹۳ و نقیبزاده مشایخ طباطبا، سیدحسینعلی؛ هدیه لآل عبا فی نسب آل طباطبا؛ [چاپ اول]: [تهران]، چاپخانهٔ مجلس، ۱۳۳۱، ص ۲۹ و طباطبایی، سیدمحمدحسین؛ نسبنامهٔ خاندان طباطبایی (اولاد امیر سراجالدین عبدالوهاب)؛ به کوشش و با مقدمهٔ سیدهادی خسروشاهی؛ چاپ اول: قم، مؤسسه بوستان کتاب (زندگینامه و خاطرات: ۵۲، تاریخ: ۳۷۶)، ۱۳۹۱، ص ۳۷.