نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Soo3(بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ۱ مارس ۲۰۱۴، ساعت ۰۴:۱۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۱ مارس ۲۰۱۴، ساعت ۰۴:۱۹ توسط Soo3(بحث | مشارکت‌ها)
کتامین (به انگلیسی: Ketamine) داروی تضعیف کنندهٔ سلسله اعصاب مرکزی و هوشبری است.[۲] این دارو در سال ۱۹۶۳ به عنوان جایگزینی برای فن‌سیکلیدین و برای مصرف در دامپزشکی تولید شد.[۳] در مقایسه با برخی دیگر از داروهای هوشبری، کتامین کم‌خطرتر است چون تنفس و گردش خون را متوقف نمی‌کند و عق زدن غیر ارادی (gag reflex) را از کار نمی‌اندازد.
کتامین در انسان آثار توهم‌زا ایجاد می‌کند و به این علت در پزشکی استفاده‌ٔ کمی دارد، اما همچنان در دامپزشکی برای هوشبری رایج است. کتامین برای این آثار توهم‌زا مورد مصرف تفریحی قرار می‌گیرد.
روش‌های مصرف
مصرف پزشکی کتامین به روش تزریق وریدی یا عضلانی است. برای مصرف تفریحی علاوه بر اینها از روش استنشاقی هم استفاده می‌شود.
مکانیسم اثر
کتامین مانند فن سیکلیدینها عمل می‌کند. کتامین با بلوک گیرنده‌های گلوتامات ناحیه تالاموس مغز مانع انتقال پیام درد به سیستم لیمبیک می‌شود.
آثار و عوارض جانبی
آثار کوتاه‌مدت کتامین شامل توهم، احساس انفکاک از خود و دنیای اطراف، تغییر درک از وضعیت فیزیکی بدن، خوددگربینی، روان‌آشفتگی (دلیریوم)، احساس غوطه‌ورشدن، احساس غیرواقعی بودن دنیای اطراف (derealization)، دیدن رویاهای واضح و خطاهای ادراک و بینائی است. در دوزهای بالا و قبل از بیهوشی کامل، کتامین حس انفکاک شدید از دنیای اطراف ایجاد می‌کند که به کاف-چاله (K-hole) معروف است.
تا سال‌ها دانشمندان عوارض جانبی درازمدتی برای کتامین سراغ نداشتند، اما تحقیقات علمی جدید در اوائل دههٔ ۲۰۱۰ میلادی رابطه‌ای میان مصرف کتامین و نارسایی‌های شدید کلیه و مثانه گزارش کرده‌اند. [۴]
↑Hijazi Y, Boulieu R (2002). "Contribution of CYP3A4, CYP2B6, and CYP2C9 isoforms to N-demethylation of ketamine in human liver microsomes". Drug Metabolism and Disposition. 30 (7): 853–8. doi:10.1124/dmd.30.7.853. PMID12065445. {{cite journal}}: Unknown parameter |month= ignored (help)
-ketamine-from-xtal-2D-skeletal.png)
