تکشاخ (صورت فلکی)
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
تکشاخ یک صورت فلکی روی استوای سماوی است. این صورت فلکی از غرب توسط صورت فلکی شکارچی، از جنوب توسط صورت فلکی سگ بزرگ، از شمال توسط صورت فلکی دوپیکر و از شرق توسط صورت فلکی مار باریک احاطه شده است.
صورت فلکی | |
کوتهنوشت | Mon |
---|---|
نام لاتین | Monoceros |
نامهای دیگر | - |
بُعد | ۷٫۱۵h |
میل | −۵٫۷۴° |
چارَک (ربع آسمان) | NQ۲ |
پهنه | ۴۸۲ مربع درجه (۳۵) |
ستارگان اصلی | ۴ |
ستارگان بایر/فلَمستِد | ۳۲ |
ستارههای دارای سیاره | ۱۶ |
ستارههای درخشانتر از ۳.۰۰m | ۰ |
ستارههای نزدیکتر از ۱۰.۰۰ پارسک (۳۲.۶۲ سال نوری) | ۲ |
درخشانترین ستاره | بتا تکشاخ (۳٫۷۶m) |
اجرام مسیه | ۱ |
بارشهای شهابی | بارش شهابی آذر تکشاخی بارش شهابی آلفا تکشاخی(تاریخ اوج: ۳۰ آبان و ۱ آذر) |
صور فلکی همجوار | سگ بزرگ سگ کوچک دوپیکر مار باریک خرگوش شکارچی کشتیدم |
رویتپذیر از عرضهای جغرافیایی +۷۵° و −۹۰°. بهترین مشاهده در ۲۱:۰۰ (۹ شب) در ماه بهمن. |
افسانه
ویرایشصورت فلکی تکشاخ در مدارک آشوریها، حیوانی است با یک شاخ که سر و دست آن شبیه به اسب، ران مانند کره اسب و با دمی شبیه به شیر میباشد.
ستارهها
ویرایشاین صورت فلکی شامل تعداد کمی ستاره از قدر ۴ میباشد و با چشم غیر مسلح به سختی دیده میشود.
ستارهٔ بتا که با چشم غیرمسلح به صورت تکی مشاهده میشود، یک سامانه ستارهای سهتایی در فاصلهٔ ۷۱۵ سال نوری است. این سه ستاره دارای قدرهای ۴٫۷، ۵٫۲ و ۶٫۱ هستند.
وی۸۳۸ تکشاخ در فوریهٔ سال ۲۰۰۲، درخشندگیاش ۱۰۰۰۰ برابر شد. پس از پایان انفجارش، تلسکوپ هابل تصویرهایی از اکوی نور آن که گرد و غبار اطراف آن را روشن کرد، گرفت.[۱]
همچنین ستاره پلاسکت نیز در این صورت فلکی قرار دارد.
یکی از نزدیکترین سیاهچالههای شناختهشده به منظومه شمسی در این صورت فلکی قرار دارد. سامانه ستارهای دوتایی ای۰۶۲۰-۰۰ (A0620-00) در این صورت فلکی، حدود ۳۳۰۰ سال نوری (۱۰۰۰ پارسک) فاصله دارد. سیاهچاله این سیستم دوتایی تخمینزده میشود ۶.۶ برابر جرم خورشید جرم داشته باشد.
اجرام عمق آسمان
ویرایش- M50:یک خوشه باز با قدر ظاهری ۶ و مساحت ۱۶ دقیقه قوسی
- NGC 2244:سحابی
- انجیسی ۲۲۶۴:سحابی
- سحابی گلسرخ: (شامل انجیسی ۲۲۳۷، ۲۲۳۸، ۲۲۳۹ و ۲۲۴۶) سحابی پخشنده
- انجیسی ۲۲۶۴: خوشه بازی شبیه به درخت کریسمس
منابع
ویرایش- ↑ Wilkins, Jamie; Dunn, Robert (2006). 300 Astronomical Objects: A Visual Reference to the Universe (1st ed.). Buffalo, New York: Firefly Books. ISBN 978-1-55407-175-3.
- کتاب صورتهای فلکی نوشته دکتر گری مکلر
- ویکی پدیا انگلیسی Monoceros