Cesar Aira
Cesar Aira | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotzako izen-deiturak | César Tomás Aira González |
Jaiotza | Coronel Pringles (en) , 1949ko otsailaren 23a (75 urte) |
Herrialdea | Argentina |
Bizilekua | Flores (Buenos Aires) |
Hezkuntza | |
Hizkuntzak | gaztelania |
Jarduerak | |
Jarduerak | idazlea, itzultzailea eta eleberrigilea |
Lan nabarmenak | ikusi
|
Jasotako sariak | ikusi
|
Influentziak | Jorge Luis Borges, Osvaldo Lamborghini (en) eta Marcel Duchamp |
Genero artistikoa | drama saiakera |
Sinesmenak eta ideologia | |
Erlijioa | ateismoa |
Cesar Aira (Coronel Pringles, 1949ko otsailaren 23a) idazle eta itzultzaile argentinarra da. Lantzen dituen generoak eleberria eta saiakera dira, eta askotan bien arteko mugak zeharkatzen dituzten testuak. Prentsan ere kolaborazioak egin ditu.
Biografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Panpako jaioterrian Coronel Pringles izeneko herrian, Buenos Airesko probintzian bizi izan zen 1967 urte arte. Garai hartako gorabeherak jaso ditu zenbait lanetan. Urte hartan Buenos Aires hiriburura joan zen Zuzenbide ikasketak egitera bi urtez. [1]. Harrezkero han bizi da. Bertako Unibertsitatean literaturaren inguruko zenbait ikastaro eman ditu eta baita Rosariokoan. Halere, bere jarduera ez da irakaskuntza baizik eta itzulpengintza eta idazketara bideratua dago. Hastapenetan aipatzen da Osvaldo Lamborghini poeta eta eleberrigile argentinarra mentore gisa. [2]. Horrez gain, beste egileen eragina antzeman da bere lanetan, hala nola, Copi, Edward Lear eta Raymond Roussel[3] Bere lanak itzuli eta argitaratu dira Frantzia, Ingalaterra, Alemania, Italia, Brasil, Espainia, Mexiko eta Venezuelan. Lan kopuruari dagokionez, oso idazle emankorra da, hirurogei lan baino gehiago argitaratuak ditu, batik bat eleberri motzak, prozedura arrazoiengatik, adierazi duenez. [4] 2016 urtean Txilen jaso du 'Manuel Rojas Narratiba Iberoamerikar Saria'[5].
Lanak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- La Abeja
- Alejandra Pizarnik
- Artforum
- Las aventuras de Barbaverde
- El Bautismo
- Biografía
- Canto castrato
- Cena
- Cómo me hice monja
- La Confesión
- Congreso de literatura
- Continuación de ideas diversas
- Conversaciones
- Copi
- Costurera y el viento
- Cumpleaños
- Curas milagrosas del doctor Aira
- Dante y reina
- Diario de la hepatitis
- Diccionario de autores latinoamericanos
- Divorcio
- Dos payasos
- Duhovi
- Edward Lear
- Ema, la cautiva
- Embalse
- Episodio en la vida del pintor viajero
- El error
- Fantasmas
- Festival
- Fragmentos de un diario en los Alpes
- Fuente
- La Guerra de los gimnasios
- El juego de los mundos : novela de Ciencia Ficción
- Liebre
- Llanto
- Madre e hijo
- El Mago
- Manuscrito encontrado en Zaragoz
- La mendiga
- El mensajero
- Mentiras y secretos
- Mientras mi preciosa duerme
- Mil gotas
- Misterios de Rosario
- Un Mundo devastado
- Náufrago
- Noche y Día
- Noches de flores
- Novelas y cuentos
- Las Ovejas
- El Palacio
- La Papisa
- Parménides
- Pequeño monje budista
- El Percherón mortal
- Poemas 1969-1985
- Pope Joan.
- Princesa primavera
- Relatos reunidos
- La serpiente
- Short stories. Selections
- Sueño realizado
- Tadeys
- Taxol : precedido de Duchamp en México y La broma
- Testamento del mago tenor
- El tilo
- Tres historias pringlenses
- La trompeta de mimbre
- Una Historia natural de los sentidos
- Una Novela china
- Varamo
- Vestido rosa
- La vida nueva
- Villa volante
- Yo era una chica moderna
- Yo era una niña de siete años
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Bomb Magazine. S.l.: s.n., 1900. Aldizkarian 2009ko Neguan argitaratutako elkarrizketa, 106. alean “BOBM: Artists in Conversation: Cesar Aira by María Moreno”, 2016-09-28an eginiko kontsulta.
- ↑ German Beloso.- “Literatura de la improvisación del argentino César Aira” .-Arcadia astekarian, La Plata, 16-09-2015 2016-09-28 an eginiko kontsulta.
- ↑ Sandra Contreras.- ‘Las vueltas de César Aira’.-Buenos Aires: Beatriz Viterbo editora , 2002.
- ↑ Letras Libres septiembre de 2003 por Gustavo Valle y Pablo Chacón Vasos comunicantes: entrevistas con César Aira y Rodolfo Enrique Fogwill.
- ↑ Clarin egunkaria, 2016ko abuztuak 30[Betiko hautsitako esteka]