Aelita

Aelita
Irudia   Bideoa  Irudi gehiago
Jatorria
Sortzailea(k)	Jakov Protazanov
Argitaratze-data	1924
Izenburua	Аэлита
Jatorrizko hizkuntza	errusiera baliorik ez
Jatorrizko herrialdea	Sobietar Errepublika Sozialisten Batasuna
Banatze bidea	eskatu ahalako bideo
Ezaugarriak
Genero artistikoa	zientzia-fikziozko filma, film dramatikoa, film mutua, fantasia filma, eleberri batean oinarritutako filma eta arthouse science fiction film (en)
Iraupena	111 minutu
Kolorea	zuri-beltzekoa
Deskribapena
Oinarritua	Aelita (en)
Kokapena
Bilduma	New Yorkeko Arte Modernoaren Museoa
Zuzendaritza eta gidoia
Zuzendaria(k)	Jakov Protazanov
Gidoigilea(k)	Fedor Ozep (en) Aleksei Nikolaievitx Tolstoi [[Kategoria:Fedor Ozep (en) idatzitako filmak]]
Antzezlea(k)
Yuliya Solntseva (Aelita (en) ) Igor Ilyinsky (en) Nikolai Tseretelli (en) Nikolai Batalov (en) Vera Georgiyevna Orlova (en) Yuri Zavadsky Mikhail Zharov Valentina Kuindzhi (en) [[Kategoria:Igor Ilyinsky (en) antzeztutako filmak]] [[Kategoria:Nikolai Tseretelli (en) antzeztutako filmak]] [[Kategoria:Nikolai Batalov (en) antzeztutako filmak]] [[Kategoria:Vera Georgiyevna Orlova (en) antzeztutako filmak]] [[Kategoria:Valentina Kuindzhi (en) antzeztutako filmak]]
Ekoizpena
Konpainia ekoizlea	Mezhrabpom-Rus (en) [[Kategoria:Mezhrabpom-Rus (en) ekoitzitako filmak]]
Ekoizpen-diseinatzailea	Yuri Zhelyabuzhsky (en)
Bestelako lanak
Musikagilea	Alexander Nikolaievitx Scriabin Igor Stravinski Aleksandr Glazunov
Argazki-zuzendaria	Emil Schünemann Yuri Zhelyabuzhsky (en)
Jantzi-diseinatzailea	Aleksandra Ekster
Fikzioa
Kontakizunaren tokia	Mosku eta Marte
ikusi Aelita (en)
Argumentu nagusia	bizi estralurtarra

Aelita (errusieraz: Аэлита, translit.: Aelita) edo Aelita: Marteko erregina 1924ko Jakov Protazanov zinemalari errusiarrak zuzendutako zientzia-fikziozko filma da.^[1] Aleksei Nikolaievitx Tolstoiren izen bereko eleberrian oinarrituta dago.

Bere eragina ondorengo hainbat filmetan ikus daiteke, baita Flash Gordonen eta ziurrenik Fritz Langen Metropolis filmean ere. Hasieran oso ezaguna, filma ez zen oso mesedegarria izan Sobietar Batasuneko Gobernuaren eta, horregatik, oso zaila izan da Gerra Hotzaren ondoren arte ikusteko.

Los izeneko gazte bat, Marte planetara kohete batean doa. Bertan erregearen aurka altxamendu herrikoi bat zuzenduko. Horretarako Aelita erreginaren, zeina berarekin maitemindu baita teleskopio baten bidez ikusi ondoren, laguntza izango du.

• Julia Solntseva: Aelita
• Igor Ilinski: Kravtsov
• Nikolai Tseretelli: Los / Jevgeni Spiridonov
• Nikolai Batalov: Gusev
• Vera Orlova: Maxa
• Valentina Kuindzhi: Nataxa
• Pavel Pol: Viktor Erlich
• Konstantin Eggert: Tuskub
• Juri Zavadski: Gol
• Aleksandra Peregonets: Ikhoxka
• Sofia Levitina: Tokiko Biltzarreko presidentea

Filmaren klimaxean, Gusev boltxebikeak iraultza proletarioa antolatu zuen Aelita erreginaren laguntzarekin. Nolabait filma iraultzaren aurkakoa da. Gusevek eta Losek, etxeko bizitzarekin duten nahigabea dela eta, Lurretik ihes egiten dute; Guseven emaztea babesleegia da eta berak iraultza nahi du, eta Los itxuraz bere emaztea hil du jelosia hasiera batean. Gainera, Aelitak iraultza baimentzen du gobernatzea eragozten dion diktadorea boteretik kendu ahal izateko. Aelitak agintzen die soldaduei, iraultzaren ondoren, esklabo-langileak lurpera eramatea. Aelita hil egiten du geldiarazteko, bere emazte gisa ikusiz, esnatu egiten da, Marteko bizipenak guztiz alegiazkoak zirela jakitun, eta etxera itzultzen da emaztea oraindik bizirik dagoela aurkitzeko.

Aelitaren manipulazioa berak Los filmarentzat ordezkatzen duenaren aurka dago zuzenean, eta iraultza bat gaizki atera daitekeela gogorarazteko balio du. Aelitak iraultzan egindako manipulazioaren inplikazio ez hain sotilek, jakina, Leninen iraultza bera adierazten dute. Nataxa (Losen emaztea) komunismoaren sinbolo gisa aurkezten den bitartean eta filmak jarrera komunista duen bitartean, iraultza pertsonaia akastunek egiten dute, bizitzan maite denaren aurkakoak. Izan ere, Protazanoven pelikulako puntuek ez dute iraultza garapenerako tresna gisa ikusten, berreraikuntzarako tresna gisa baizik. Errusiako Iraultza ez da filmerako oihala, baizik eta Leninen Politika Ekonomiko Berria, Lehen Mundu Gerraren eta Errusiako Gerra Zibilaren ondoren berreraikuntzarako erabili zuen garai baketsua.

Artikulu hau zinemari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.