Aŭstra Arkeologia Instituto
| Aŭstra Arkeologia Instituto | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
esplora institucio 
| |||||
| Komenco | 1898 vd | ||||
| Geografia situo | 48° 14′ 0″ N, 16° 20′ 56″ O (mapo)48.2334444416.34886111Koordinatoj: 48° 14′ 0″ N, 16° 20′ 56″ O (mapo) | ||||
| Lando(j) | Aŭstrio vd | ||||
| Situo | Vieno | ||||
| Adreso | Dominikanerbastei 16 | ||||
| Poŝtkodo | 1010 | ||||
| |||||
 Aŭstra Arkeologia Instituto | |||||
| Agareo | |||||
| Filioj | Austrian Archaeological Institute at Athens (en)  archaeological excavations in Ephesos (en) vd
| ||||
| |||||
| Retejo | Oficiala retejo | ||||
Aŭstra Arkeologia Instituto (germane: Österreichisches Archäologisches Institut, ĉeĥe Rakouský archeologický ústav; mallongigo ÖAI aŭ OeAI) estas scienca esplorinstituto de Aŭstra Akademio de Sciencoj (ÖAW) specialiĝinte pri arkeologiaj esploradoj pri mediteraneaj kulturoj kaj gentoj de sur la iama teritorio de la Habsburga regno.
Historio
[redakti | redakti fonton]Oni fondis ÖAI en la jaro 1898-a; ĝia unua direktoro estis profesoro Otto Benndorf. Plej grava fokuso en la komenco estis la jam en 1895 de Benndorf ekigitaj elfosadoj en Efezo. Krome ekzistis diversaj filioj en Konstantinopolo (mallonge), Izmiro kaj Ateno, kie aktivis i.a. Josef Keil kaj Adolf Wilhelm. Elfosadoj okazis diversloke sur Peloponezo, sed ankaŭ je Petronell-Carnuntum: la laboroj ĉe tiuj du lokoj ĉiam centris (ĝis hodiaŭ).
Post la Unua mondmilito la anoj de ÖAI devis redukti siajn planojn; la izmira filio estis neniigita kaj la instituto mem iĝis en la 1935-a jaro parto de fakultato pri filozofio de la universitato de Vieno. Post Anschluss la tuto iĝis filio de la Germana Arkeologia Instituto (DAI).
Eĉ post 1945 oni restis sub la kupolo universitata. La agadoj ree plimultiĝis: fosadoj en la urbo sur monto Magdalensberg ekde 1948; restarto de la engaĝiĝo efeza (1955); remalfermo de la atena filio en 1964. En la 1973-a jaro eĉ fondiĝis tute nova filio en Kairo. En 1981 ÖAI renaskiĝis kiel memstara instituto. Kiel eksteruniversitata federaciŝtata organizo ÖAI kompareblis potence al DAI; tian statuton ĝi perdis ekde januaro 2016 kiam ĝi iĝis parto de ÖAW.[1][2]
En januaro 2021 la institutoj "Institut für Kulturgeschichte der Antike" (IKAnt) kaj "Institut für Orientalische und Europäische Archäologie" (OREA) iĝis partoj de ÖAI[3].
Lokoj de aktiveco
[redakti | redakti fonton]Ene de Aŭstrujo la instituto aktivas/aktivis i.a. je: Petronell-Carnuntum, Engelhartstetten, Frankenau-Unterpullendorf, Lutzmannsburg, Sankt Marein im Mürztal (Frauenberg), Mautern an der Donau, Leibnitz (Flavia Solva), Zwentendorf an der Donau. Ekstere de Aŭstrujo je: Zohor (Slovakujo); Nemescsó (Hungarujo); Izola, Ločica (Slovenujo); Egira, Gremoulias, Lousoi (Grekujo); Efezo, Limyra (Turkujo); Tell el-Dab’a/Auaris/Pi-Ramesse (Egipto).
Estroj
[redakti | redakti fonton]- 1898–1907 Otto Benndorf
- 1907–1909 Robert von Schneider
- 1910–1933 Emil Reisch
- 1935–1949 Camillo Praschniker
- 1935–1945 Rudolf Egger
- 1949–1956 Josef Keil
- 1951–1953 Otto Walter
- 1953–1969 Fritz Eichler
- 1969–1985 Hermann Vetters
- 1985–1986 Herma Stiglitz (afergvidanta vicestrino)
- 1986–1994 Gerhard Langmann
- 1994 Dieter Knibbe (provizore)
- 1994–2006 Friedrich Krinzinger
- 2007–2009 Johannes Koder (laŭkomisie)
- 2009–2024 Sabine Ladstätter
Publikitigaj/publikigataj aferoj
[redakti | redakti fonton]Gazetoj
[redakti | redakti fonton]- Ägypten und Levante
- Archaeologia Austriaca
- Carnuntum Jahrbuch
- Jahreshefte des Österreichischen Archäologischen Institutes in Wien
- Wiener Studien
Serioj
[redakti | redakti fonton]- Archäologische Forschungen
- Archaeology of Egypt, Sudan and the Levant (AESL)
- ARETE. Publikationen des Österreichischen Archäologischen Instituts in Athen
- Corpus Signorum Imperii Romani (CSIR)
- Der römische Limes in Österreich
- Ergänzungshefte zu den Jahresheften des Österreichischen Archäologischen Institutes in Wien (ErgÖJh)
- Forschungen in Ephesos (FiE)
- Forschungen in Limyra (FiLim)
- Fundmünzen der römischen Zeit in Österreich
- Fundmünzen aus Usbekistan
- Moneta Imperii Romani
- Mykenische Studien
- Oriental and European Archaeology (OREA)
- Perspectives in Balkan Archaeology (PeBA)
- Reallexikon zur byzantinischen Kunst
- Sonderschriften des Österreichischen Archäologischen Instituts (SoSchrÖAI)
- Supplementum Epigraphicum Graecum (SEG)
- Sylloge Nummorum Parthicorum
- Sylloge Nummorum Sasanidarum
- Tituli Asiae Minoris (TAM)
- Tituli Asiae Minoris, Ergänzungsbände (ETAM)
- Untersuchungen der Zweigstelle Kairo des Österreichischen Archäologischen Institutes (UZK)
- Veröffentlichungen zur Numismatik
Jarraportoj
[redakti | redakti fonton]- OREA Jahresbericht
- Wissenschaftlicher Jahresbericht des ÖAI
Honoroj
[redakti | redakti fonton]- Winckelmann-Medaille de DAI
Literaturo
[redakti | redakti fonton]- 100 Jahre Österreichisches Archäologisches Institut. 1898–1998. Österreichisches Archäologisches Institut, Wien 1998
Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]- hejmpaĝo
- "100 Jahre Österreichisches Archäologisches Institut 1898–1998" - ĉe: Universitato de Vieno, 1998
- Österreichisches Archäologisches Institut (eld.): "Jahreshefte des Österreichischen Archäologischen Institutes in Wien"
Notoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ derStandard.at – Österreichisches Archäologisches Institut nun Teil der Akademie. Artikolo de la 3.11.2015
- ↑ universitatleĝaj ŝanĝoj 2002, BGBl|I nr. 131/2015
- ↑ "Gemeinsam stärker: ÖAW bündelt archäologische Spitzenforschung in einem Institut" - ĉe: OeAI, 1.3.2021