Mon oncle (filmo)

Mon oncle
filmo
Originala titolo	Mon oncle
Originala lingvo	franca lingvo
Kina aperdato	10 maj. 1958
Ĝenro	komedia filmo
Kameraado	Jean Bourgoin
Reĝisoro(j)	Jacques Tati
Produktisto(j)	Jacques Tati
Scenaro	Jacques Tati • Jean L'Hôte
Loko de rakonto	Parizo
Muziko de	Alain Romans
Rolantoj	Jacques Tati • Jean-Pierre Zola • Betty Schneider • Denise Péronne • Édouard Francomme • Jean-Claude Rémoleux • Jean-François Martial • Lucien Frégis • Max Martel • Nicolas Bataille • Nicole Régnault • Pierre Étaix
Produktinta firmao	Gaumont
Honorigoj	Akademia premio por la plej bona fremdlingva filmo • New York Film Critics Circle Award for Best Foreign Language Film • Jury Prize
IMDb
	v • d • r

La printebla versio ne plu estas subtenata kaj povas havi bildigajn erarojn. Bonvolu ĝisdatigi viajn retumilajn legosignojn kaj bonvolu anstataŭe uzi la defaŭltan retumilan printan funkcion.

Mon oncle (Mia onklo) estas franca filmo de Jacques Tati, filmita en 1956 kaj 1957 kaj aperinta en 1958.

Temo

Sinjoro Arpel, «novriĉulo» fiera pro sia futurisma domo plena de teĥnologiaj aĵoj de dubinda utilo, volas malhelpi al sia bofrato, Sinjoro Hulot, revema kaj bohema ulo, influi sian filon. Li provos trovi al li laboron en sia uzino, por malproksimigi lin.

Komentaro

La filmo oponas naskiĝantan mondon, – kie ŝajno eble alprenas tro grandan lokon: S-ro Arpel riproĉas al sia edzino funkciigi ŝprucfontanon en ilia ĝardeno, kiam li revenas hejme («ne estas bezone, nu, estas mi!»), kie oni asepsas eĉ pantranĉaĵojn, – kaj la tradician Parizon tia kia ĝi ankoraŭ ekzistis en la fruaj 1950-aj jaroj. Poste li indigniĝas, ke tiu Hulot finfine sukcesis endormiĝi en aparte malkomforta kanapo... renversante ĝin sur la randon.

Teĥnikaĵoj

Titolo: Mon oncle
Reĝisoro: Jacques Tati
Scenaro kaj dialogoj: Jacques Tati, Jacques Lagrange kaj Jean L'Hôte
Foto: Jean Bourgouin
Dekoroj: Henri Schmitt
Muziko: Franck Barcellini, Alain Romans
Sono: Jacques Carrère
Kostumoj: Jacques Cottin
Muntado: Suzanne Baron
Skripto: Sylvette Baudrot
Formato: Kolora
Produktado: Specta-Films, Gray-Films, Alter-Films (Parizo), Film del Centauro (Romo)
Daŭro: 110 minutoj

Rolularo

Jacques Tati: Sinjoro Hulot
Jean-Pierre Zola S-ro Arpel
Adrienne Servantie: S-ino Arpel
Alain Bécourt: Gérard Arpel
Lucien Frégis: S-ro Pichard
Dominique Marie: Najbarino
Betty Schneider: Betty, filino de pordistino
Jean-François Martial: Walter
André Dino: Balaisto
Max Martel: Ebriulo
Nicole Régnault: Straba aŭto-ŝoforantino
Yvonne Arnaud: Georgette, servistino ĉe Arpel
Claude Badolle: Ĉifonulo
Nicolas Bataille: Laboristo
Régis Fontenay: Vendisto de ŝelkoj

Adélaïde Danielli: S-ino Pichard
Denise Péronne: F-ino Février
Michel Goyot: Vendisto de aŭtoj
Édouard Francomme: Farbisto
Dominique Derly: Sekretariino de Arpel
Claire Rocca: Amikino de S-ino Arpel
Jean-Claude Remoleux: Kliento en uzino de S-ro Arpel
Mancini: Itala vendisto
Pierre Etaix (pluraj etaj roloj, ne kredititaj)
René Lord
Jean Meyet
Suzanne Franck
Marguerite Grillieres
Georges Loriot
La loĝantoj de Saint-Maur-des-Fossés

Rekompencoj

1958: Speciala premio de Ĵurio, Festivalo de Cannes
1958: Granda Premio de la Commission Supérieure Technique du Cinéma, Cannes
1958: Premio Méliès de l'Association française de la critique de cinéma
1958: Oskaro de kino por plej bona fremdlingva filmo
1958: Elekto en la dek plej bonaj filmoj de la jaro, New York Film Critics
1958: Ora medalo de la Federazione Italiana del Circolo del Cinema, Italio
1958: Honora diplomo de la Resena Mundial, Meksiko
1958: Premio San Jorge por plej bona foto de alilandaj filmoj, Barcelono
1958: Speciala diplomo de Ĵurio en 10-a Festivalo de Laboristoj, Ĉeĥoslovakio
1958: Oraj plakoj por plej bona filmo kaj plej bona aktoro, arĝentaj plakoj por plej bona scenaro kaj plej bona muziko en Festival du Cinéma Français, Rio de Janeiro
1958: Kunniakirja Award, Finnlando
1958: Golden Laurel Award en Festivalo de Filmo de Edinburgo, Skotlando
1959: Oskaro por plej bona alilanda filmo, Hollywood
1959: Speciala premio de Ĵurio en Festivalo de Mar del Plata, Argentino
1959: Plej bona filmo, Plej bona muziko Kaj plej bona foto, Brazilaj recenzistoj, Brazilo

Anektodoj

Mon oncle estis filmita parte en "studios de la Victorine" en Nice (domo de Arpel), parte en Saint-Maur-des-Fossés (domo de S-ro Hulot) kaj parte en Créteil (uzino?) en pariza regiono.