Ĝermolisto de katalunaj esperantistoj

Enrique Aguadé Parés (mortis 1968) estis esperantisto ekde la 1910-a jardeko. Li estis prezidanto de Kataluna Esperanto-Federacio.

Antonio ALBERCA (Jirafo) estas kataluna esperantisto kaj muzikisto. Dum pluraj jaroj li estis membro de la esperantlingva muzikgrupo Kaj Tiel Plu kaj en ĝi ludis perkutilojn.

Josep ALBERICH i JOFRÉ (naskiĝis en 1904, mortis la 9-an de aprilo 1995 en Barcelono). Antaŭ la militaj jaroj li aktivis kiel Esperanto-instruisto kaj sekretario de Kataluna Esperantista Federacio. Post la milito li kunfondis la societon Stelo de Paco kaj dum 14 jaroj estis fakdelegito pri komerco. Li estis la kvara el ses fratoj esperantistoj.^[1]

Josep Aldeguer Jaen (naskiĝis 1924?; mortis 1964), instruisto, estis esperantisto en Barcelono dum la dua duono de 20-a jarcento.

Juan Aulina Saurina (naskiĝis la 10-an de aprilo 1887) estis esperantisto en Banyoles. Li esperantistiĝis en la jaro 1909 okaze de la 5.a Universala Kongreso de Esperanto okazinta en Barcelona. Li estis fondinto de la tiam a grupo “Esperanto-Amikaro".

Carles BADIA i BOSC estas kataluna esperantisto kaj muzikisto. Dum pluraj jaroj li estis membro de la esperantlingva muzikgrupo Kaj Tiel Plu kaj en ĝi ludis basgitaron.

Isaac BARRERA i VILA (Fosi) estas kataluna esperantisto kaj muzikisto. Ekde pluraj jaroj li estas membro de la esperantlingva muzikgrupo Kaj Tiel Plu kaj en ĝi ludas kontrabason.

Mateo Borrás Martínez, kuracisto, (naskiĝis 1925?; mortis 1960) estis esperantisto en Barcelono dum la dua duono de 20-a jarcento. Li estis membro de «Instituto de Esperanto», de Barcelona.

Lluís BOSCH estas kataluna esperantisto kaj muzikisto. Dum pluraj jaroj li estis membro de la esperantlingva muzikgrupo Kaj Tiel Plu kaj en ĝi ludis perkutilojn.

Martin Buscató Gebrat (mortis 1973) estis unu el la plej elstaraj aktivuloj de la Esperanto-movado en Barcelona, kie multajn kursojn li gvidis. Dum sia ĉeesto en Buenos Aires (Argentino), li starigis kurson de Esperanto en "Kataluna Grupo", kaj en la unua tempo de sia esperantistiĝo li fondis Esperanto-Grupon en Rosas.

Ramón B. Calvo Lamadrid (naskiĝis 1905?; mortis la 13-an de decembro 1964) estis esperantisto en Las Palmas dum la 20-a jarcento.

Francisco BARCELO CAIMARI (barselo kajmari), hispano, advokato, urbkonsilanto, sekretario de komerca ĉambro. Naskiĝis en la 14-a de novembro 1884 en Palma de Majorko, Balearoj. Politikisto, dum kelka tempo urbestro de Palma. Estrarano de la Esperantista Klubo Palma.

José Canaleta (mortis 1970) estis esperantisto en Santa Coloma de Farners.

Josep CERVELLÓ i GARÍ (naskiĝis 1924 - mortis decembre 1992 en la katalunia Terrassa, Hispanio) estis UEA-fakdelegito pri kolektado.

Sebastian Chaler Arnau (naskiĝis 1883? en Vinaròs; mortis la 26-a de januaro 1981) dekoracia pentristo, estis esperantisto ekde 1913 en Terrassa. En 1921, li akompanis aŭstriajn infanojn gastigotajn en Hispanio.

Jozefo Climent Grañana (naskiĝis 1923; mortis la 5-an de aŭgusto 1996) estis esperantisto en Barcelono. Li kunlaboris kun la eldonejo Sopena zorgante pri la daŭriga reeldonado de vortaro Lexicon. Li gvidis kursojn ĉe la Hispana Instituto de Esperanto, kies estrarano li estis 1961-1975.

Bernardo Coll Barrios (mortis 1970) estis esperantisto en la Balearoj.

Pastro Joan Comellas Sch. P. (naskiĝis 1877; mortis la 12-an de marto 1969) estis esperantisto en Moya.

Antoni Criach i Valls, ankaŭ konata kiel Antono Criach, (naskiĝis 1898 en Castellar del Vallés; mortis 1976) bakisto, estis esperantisto en Katalunio, li estis edzo de Antonia Galvany. Li memlernis legi kaj skribi kaj ekis laboradon 9-jaraĝe. Li esperantiĝis en 1922 en Tarrasa per memlernado, post li translokiĝis al Sabadell. En 1971 li translokiĝis al Barcelono.

Josep Maria Dalmau estis kataluna esperantisto en la unua duono de 20-a jarcento.

Verko

• GVIDLIBRO DE GIRONA. Eld. Ĝerona Espero okaze de la 9-a Kongreso de Kataluna Esperantita Federacio 1921. 18 paĝoj 21 X 12 cm.

Gemma ARMADANS i GIL (Barcelono, 3-an de julio 1966) estas kataluna esperantisto. Ŝi estis prezidanto de Kataluna Esperanto-Junularo kaj estrarano de Kataluna Esperanto-Asocio. Ŝi estas fratino de Jordi Armadans i Gil kaj filino de Lluís Armadans i Marfà.

Domingo Escapa Escardivol (naskiĝis 1924? - mortis la 18-an de aprilo 1956) estis kataluna esperantisto en Sabadell dum la mezo de 20-a jarcento. Li gvidis esperantajn kursojn kaj skribis propagandajn artikolojn en la gazeto "Diario de Sabadell". Li estis estrarano de la Esperanta Sekcio de la Kooperativo «La Sabadellense»

José Ferrer Serrano (naskiĝis 1917?; mortis 1993) eklernis esperanton ĉirkaŭ 1935 kaj estis esperantisto en Barcelono ekde 1950-a jardeko. En 1979 li atingis la subpremion "Jasmeno" en la 19-aj Internaciaj Floraj Ludoj.

José Miguel Filera Gil (mortis la 26-an de majo 2010) estis esperantisto en Zaragozo.

Filiberto Garcia Hurtado, poŝtoficisto, (mortis la 15-an de februaro 1963) estis esperantisto en Barcelono dum la 20-a jarcento.

Vicente Marin Gil (mortis la 20an de majo 1965) estis esperantisto en Barcelono. Li esperantistiĝis en la jaro 1919, kaj gvidis diversajn kursojn en la grupo Nova Sento.

Manuel Gil (mortis 1953) estis kataluna esperantisto dum la mezo de 20-a jarcento, fondinto de la iama societo Nova Sento en Barcelono.

Enric Gili Montañer (mortis maje 1969) estis esperantisto en Barcelono ekde 1909. Li estis fondinto de grupo Nova Sento.

Francisco Gotsens (mortis 1971) estis esperantisto en Sabadell.

José Guitart Escudero (naskiĝis 1915; mortis la 14-an de majo 1981) estis esperantisto en Barcelono ekde 1954. Li estis dum 10 jaroj prezidanto de la E-Fako en la asocio «Foment Martinec».

Joaquín Hutessá Costajussá (naskiĝis 1888?, mortis la 11-an de februaro 1972) estis esperantisto en Sabadell, prezidinto de la iama societo “Aplech Esperanta Grupo”.

Juan Ibera Vinyals (naskiĝis 1919?; mortis la 13-an de septembro 1971), fervojisto, estis esperantisto en en San Adrián del Besós.

Daniel Lloréns Sastre (naskiĝis 1899 en Forma, mortis 1966), ankaŭ nomata Llorens kaj Llorén, kuracisto, li estis kataluna esperantisto ekde 1908. Dum la somero 1909 post la kvina Kongreso okazinta en Barcelono, li havis la okazon saluti Zamenhofon en Valencio.

Roberto LÓPEZ estas kataluna esperantisto kaj muzikisto. Dum pluraj jaroj li estis membro de la esperantlingva muzikgrupo Kaj Tiel Plu kaj en ĝi ludis perkutilojn.

Vicente MANZANO-ARRONDO estas esperantisto, laŭ la stato de 2023 vivanta en la urbo Vic, Katalunio, kiu interalie enhave kontribuis al la 77-a Hispana Kongreso de Esperanto en 2018 kaj al la UK 2023 en Torino.^[2] Li doktoriĝis pri psikologio kaj pri ekonomiko ĉe la Universitato de Sevilo, kaj pri edukado ĉe la Universitato de Valadolido. Vicente Manzano-Arrondo estas aktivulo en pluraj Esperantaj organizoj, kaj partoprenas en la Interlingvistikaj Studoj de la Universitato Adam Mickiewicz en Poznano.

Sciencaj kontribuoj (interalie)

• Ĉon Juro (Jung Yuro) + Vicente Manzano-Arrondo, Defioj kaj proponoj por nehegemoniaj priamaj sciencaj revuo kaj kongreso, en: Resumaro LVK 2019 - Internacia Scienca Konferenco: Lernado en Virtualaj Komunumoj, Ĉaĉak (Serbio), paĝo 37 (angle, serbe, esperante)

Carmen Maymí Guillamet (mortis la 25-an de julio 1973) estis esperantistino en Ĝirono, kie ŝi aktivis en la Grupo "Gerona Espero", estante unu el la kunlaborantoj en la entrepreno, Gastigo de Aŭstriaj Infanoj en Hispanujo; ŝi apartenis al la Organiza Komitato de la I9.a Kongreso de Esperanto organizita de la [[Kataluna Esperanto-Federacio]] en Gerona, en la jaro 1921. Ŝi estis fratino de Dores Maymí Vualart.

Eusebio Maynar i Dupla estis esperantisto en Hispanio meze de 20-a jarcento. D-ro J. Maynar Dupla, dekano de la Kemia Fakultato en la universitato de La Laguna, Kanario, iniciatis E-kurson en la nomita universitato. Sed la oficiala studenta gazeto „Arriba Espana“ aperigis mensogojn kaj kalumniojn kontraŭ la esperantistoj kaj la rektoro de la universitato, katolika pastro, pro tio ĉesigis la E-kurson. D-ro Maynar Dupla kritikis tiun decidon kaj pro tio la rektoro proponis al la hispana ministro de publika instruado, ke li eksigu d-ron Maynar el lia posteno kiel dekano, ĉar la rektoro ne volis toleri, ke subulo ne akceptu lian verdikton sen protesto. La ministro fakte akceptis la proponon kaj eksigis d-ron Maynar la 31. 12. 1948 pro defendo de Esperanto ^[3]

Jaime Mayólas Santigosa (mortis la 19-an de oktobro 1967) estis esperantisto en Barcelono.

Jaime Miró Giné (naskiĝis 1894?), fervojsto, estis esperntisto en Katalunio dum la 20-a jarcento. Li memlernis Esperanton en 1912. La ricevo — en la jaro 1926 — de la jugoslava revuo «Fervojisto» instigis lin kontakti kun la hispana peranto de la menciita revuo. Sekve de tio, aperis la Hispana Ligo de Esperantistaj Fervojistoj, kies ĉefdelegito por Katalunio li estis.

Joan Mora i Batlle (naskiĝis 1898?; mortis la 26-an de decembro 1984) estis esperantisto en Manresa, patro de Gabriel Mora i Arana.

Pau de NUT estas kataluna esperantisto kaj muzikisto. Li estas okaza kunlaboranto de la esperantlingva muzikgrupo Kaj Tiel Plu kaj en ĝi ludas violonĉelon.

Núria OLLÉ estas kataluna esperantistino kaj muzikistino. Dum pluraj jaroj ŝi estis membro de la esperantlingva muzikgrupo Kaj Tiel Plu kaj kontribuis kiel kantistino.

Santiago Ortega Barbera (mortis 1972) estis esperantisto en Maono.

Manuel Palet Beltrán (naskiĝis 1904?; mortis 1971) estis esperantisto en Sabadell.

Jozefo Pascual Camarasa (naskiĝis 1911? ;mortis la 24-an de marto 1964) estis esperantisto en Vic dum la 20-a jarcento.

Eusebio Pons (naskiĝis 1905?; mortis la 5-a de novembro 1961?) estis kataluna esperantisto en la 20-a jarcento.

Blai Royo Monte (naskiĝis 1884?,mortis la 29an de julio 1963), bopatro de Vicente Hernández Llusera estis esperantisto en Katalunio dum la 20-a jarcento.

Teresa Sala de Bometón (mortis la 20-a de decembro 1966) estis kataluna esperantisto en Sabadell.

José Saladrigas Escofet (naskiĝis 1903?; mortis la 7-an de septembro 1972), fervojisto, estis esperantisto en Badalona.

Elena Milla SALDÓN estas kataluna esperantistino kaj muzikistino. Ekde pluraj jaroj ŝi estas membro de la esperantlingva muzikgrupo Kaj Tiel Plu, en ĝi ludas perkutilon kaj kantas.

Josep Sanfeliu Viñals (naskiĝis 1903?; mortis la 28-an de decembro 1994) estis esperantisto en Sabadell, li estis edzo de Angela Badell, veterana esperantistino, patro de Victor Sanfeliu Badell kaj bopatro de Natalia Balart.

Victor Sanfeliu Badell (naskiĝis 1936?; mortis la 31-a de aŭgusto 1996) estis esperantisto en Sabadell, filo de Josep Sanfeliu Viñals kaj Angela Badell, edzo de Natalia Balart kaj nevo de Petro Casanovas Manent.

Ricardo Sans i Compte (naskiĝis 1879 mortis; la 12-an de februaro 1983) estis esperantisto en Vilafranca del Penedés. Li lernis legi kaj skribi, kiam juna, danke al vizitado de Esperanto-Kurso. Fondinto de la Klubo de Esperanto en Vilafranca del Penedés, kaj pere de lia influo oni tie inaŭguris straton laŭ la nomo de Zamenhof, okaze de Barcelona-Provinca Esperantista Renkontiĝo, kies precipa organizinto li estis.

Pere SAUMELL i VILA (naskiĝis 1917 - mortis la 27-an de majo 2001 en Manresa, Katalunio) estis dumviva UEA-membro.

Verkoj:

• CURSET D'ESPERANTO. Eld. la aŭtoro, Barcelona, 1981.

Pastro Atanasio Sinvés Ruiz (mortis 1970) sacerdoto kaj katedra-profesoro de la Liceo, estis esperantisto en Barcelono.

Mariano Solá (naskiĝis 1895; mortis 1969) estis hispana esperantisto ekde 1907 en Tarrasa. Li apartenis al Lingva Komitato kaj redaktis la revuon Kataluna Esperantisto.

Miguel Tarragó (mortis en 1972) estis esperantisto en Almatret.

Dro. Ramon Torres-Carreres (naskiĝis 1879?; mortis la 4-an de Septembro 1951) radiologo, estis kataluna esperantisto en Barcelono dum la unua duono de 20-a jarcento.

Alfonso Tur Thomas (1928-2002), delegito de UEA en Barcelono, vicprezidanto de Hispana E-Istituto, redaktoro de ties bulteno, Eŭropa Unio, kaj multjara instruanto de Esperanto. Li agadis kiel vicprezidanto de la LKK de la 24-a Hispana Kongreso de Esperanto (la plej multnombra kongreso kun 600 partoprenintoj), kunlaboris por la eldonado de oficialaj afiŝoj kaj poŝtkartoj de la Specimenfoiro de Barcelono en 15.000 ekzempleroj,inter la jaroj 1963-1977, kaj danke al liaj elpaŝoj la flugkompanio Iberia eldonis Esperanto-informilon.

Nicomedes Ullar (mortis 1968) estis esperantisto en San Feliu de Codines. Li edziĝis kun Maria Lenker.

Josep Ventura i Freixas (mortis la 14-an de novembro 1981) estis esperantisto en Tarrasa. Josep Ventura jam en 1908 verkis esperantan poeziaĵon. Li tradukis en esperanton la romanon Soleco de Caterina Albert.

Francesc Vilá Costa (mortis 1969) estis kataluna esperantisto. Li verkis poemojn en Esperanto.

Escolastico Vilella Roig (Naskiĝis 1904?; mortis la 9-an de aŭgusto de 1984) estis esperantisto ekde 1919. Li estis unu el la fondintoj de la Grupo Esperanto «Aŭroro» de Fomento Martinense en Barcelono.