From za- + bronić.
- IPA(key): /zaˈbrɔ.ɲit͡ɕ/
- Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
- Syllabification: za‧bro‧nić
zabronić pf (imperfective zabraniać)
- (transitive) to deny, to disallow, to forbid [with dative ‘to someone’, along with infinitive ‘to do something’ or genitive ‘something’]
- Synonyms: wzbronić, zakazać
| Conjugation of zabronić pf
|
| zabronić
|
| zabronię
|
zabronimy
|
| zabronisz
|
zabronicie
|
| zabroni
|
zabronią
|
| zabroni się
|
zabroniłem,
-(e)m zabronił
|
zabroniłam,
-(e)m zabroniła
|
zabroniłom,
-(e)m zabroniło
|
zabroniliśmy,
-(e)śmy zabronili
|
zabroniłyśmy,
-(e)śmy zabroniły
|
zabroniłeś,
-(e)ś zabronił
|
zabroniłaś,
-(e)ś zabroniła
|
zabroniłoś,
-(e)ś zabroniło
|
zabroniliście,
-(e)ście zabronili
|
zabroniłyście,
-(e)ście zabroniły
|
| zabronił
|
zabroniła
|
zabroniło
|
zabronili
|
zabroniły
|
| zabroniono
|
zabroniłbym,
bym zabronił
|
zabroniłabym,
bym zabroniła
|
zabroniłobym,
bym zabroniło
|
zabronilibyśmy,
byśmy zabronili
|
zabroniłybyśmy,
byśmy zabroniły
|
zabroniłbyś,
byś zabronił
|
zabroniłabyś,
byś zabroniła
|
zabroniłobyś,
byś zabroniło
|
zabronilibyście,
byście zabronili
|
zabroniłybyście,
byście zabroniły
|
zabroniłby,
by zabronił
|
zabroniłaby,
by zabroniła
|
zabroniłoby,
by zabroniło
|
zabroniliby,
by zabronili
|
zabroniłyby,
by zabroniły
|
| zabroniono by
|
| niech zabronię
|
zabrońmy
|
| zabroń
|
zabrońcie
|
| niech zabroni
|
niech zabronią
|
| zabroniony
|
zabroniona
|
zabronione
|
zabronieni
|
zabronione
|
| zabroniwszy
|
| zabronienie
|
- zabronić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zabronić in Polish dictionaries at PWN