wyklepać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wy- +‎ klepać. First attested in 1388–1430.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /vɨklʲɛpat͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /vɨklʲɛpat͡ɕ/

Verb

[edit]

wyklepać pf

  1. The meaning of this term is uncertain.

Descendants

[edit]
  • Polish: wyklepać

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “wyklepać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish wyklepać. By surface analysis, wy- +‎ klepać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /vɘˈklɛ.pat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛpat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧kle‧pać

Verb

[edit]

wyklepać pf (imperfective wyklepywać)

  1. (transitive) to beat out, to pound out (to flatten and smooth out by beating multiple times) [with instrumental ‘with what’]
    Synonym: sklepać
    ręcznie wyklepaćto pound out by hand
    wyklepać kosęto pound out a scythe
    wyklepać blachęto pound out sheet metal
  2. (transitive) to pat (to fluff by hitting with an open palm)
  3. (transitive, colloquial) to tap out (to write on a keyboard) [with na (+ locative) ‘on what’]
  4. (transitive, colloquial) to recite mechanically
    Synonym: odklepać
    wyklepać formułkęto recite a formula
    wyklepać regułkęto recite a rule
  5. (transitive, colloquial) to blurt out (to reveal something that was supposed to be secret)
    Synonyms: wygadać, wypaplać
    wyklepać wszystkoto reveal everything

Conjugation

[edit]
Conjugation of wyklepać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyklepać
future tense 1st wyklepię wyklepiemy
2nd wyklepiesz wyklepiecie
3rd wyklepie wyklepią
impersonal wyklepie się
past tense 1st wyklepałem,
-(e)m wyklepał
wyklepałam,
-(e)m wyklepała
wyklepałom,
-(e)m wyklepało
wyklepaliśmy,
-(e)śmy wyklepali
wyklepałyśmy,
-(e)śmy wyklepały
2nd wyklepałeś,
-(e)ś wyklepał
wyklepałaś,
-(e)ś wyklepała
wyklepałoś,
-(e)ś wyklepało
wyklepaliście,
-(e)ście wyklepali
wyklepałyście,
-(e)ście wyklepały
3rd wyklepał wyklepała wyklepało wyklepali wyklepały
impersonal wyklepano
conditional 1st wyklepałbym,
bym wyklepał
wyklepałabym,
bym wyklepała
wyklepałobym,
bym wyklepało
wyklepalibyśmy,
byśmy wyklepali
wyklepałybyśmy,
byśmy wyklepały
2nd wyklepałbyś,
byś wyklepał
wyklepałabyś,
byś wyklepała
wyklepałobyś,
byś wyklepało
wyklepalibyście,
byście wyklepali
wyklepałybyście,
byście wyklepały
3rd wyklepałby,
by wyklepał
wyklepałaby,
by wyklepała
wyklepałoby,
by wyklepało
wyklepaliby,
by wyklepali
wyklepałyby,
by wyklepały
impersonal wyklepano by
imperative 1st niech wyklepię wyklepmy
2nd wyklep wyklepcie
3rd niech wyklepie niech wyklepią
passive adjectival participle wyklepany wyklepana wyklepane wyklepani wyklepane
anterior adverbial participle wyklepawszy
verbal noun wyklepanie

Further reading

[edit]