voordoen
Jump to navigation
Jump to search
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]voordoen
- to demonstrate
- (reflexive) to occur
- (reflexive) to pose, act, pretend (with als)
- Hij deed zich als een politieagent voor.
- He posed as a police officer.
Conjugation
[edit]| Conjugation of voordoen (irregular, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | voordoen | |||
| past singular | deed voor | |||
| past participle | voorgedaan | |||
| infinitive | voordoen | |||
| gerund | voordoen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | doe voor | deed voor | voordoe | voordeed |
| 2nd person sing. (jij) | doet voor, doe voor2 | deed voor | voordoet | voordeed |
| 2nd person sing. (u) | doet voor | deed voor | voordoet | voordeed |
| 2nd person sing. (gij) | doet voor | deedt voor | voordoet | voordeedt |
| 3rd person singular | doet voor | deed voor | voordoet | voordeed |
| plural | doen voor | deden voor | voordoen | voordeden |
| subjunctive sing.1 | doe voor | dede voor | voordoe | voordede |
| subjunctive plur.1 | doen voor | deden voor | voordoen | voordeden |
| imperative sing. | doe voor | |||
| imperative plur.1 | doet voor | |||
| participles | voordoend | voorgedaan | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||