uniknąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From u- +‎ niknąć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /uˈɲik.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -iknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: u‧nik‧nąć

Verb

[edit]

uniknąć pf (imperfective unikać)

  1. (transitive) to avoid, to evade, to dodge [with genitive]

Conjugation

[edit]
Conjugation of uniknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uniknąć
future tense 1st uniknę unikniemy
2nd unikniesz unikniecie
3rd uniknie unikną
impersonal uniknie się
past tense 1st uniknąłem,
-(e)m uniknął
uniknęłam,
-(e)m uniknęła
uniknęłom,
-(e)m uniknęło
uniknęliśmy,
-(e)śmy uniknęli
uniknęłyśmy,
-(e)śmy uniknęły
2nd uniknąłeś,
-(e)ś uniknął
uniknęłaś,
-(e)ś uniknęła
uniknęłoś,
-(e)ś uniknęło
uniknęliście,
-(e)ście uniknęli
uniknęłyście,
-(e)ście uniknęły
3rd uniknął uniknęła uniknęło uniknęli uniknęły
conditional 1st uniknąłbym,
bym uniknął
uniknęłabym,
bym uniknęła
uniknęłobym,
bym uniknęło
uniknęlibyśmy,
byśmy uniknęli
uniknęłybyśmy,
byśmy uniknęły
2nd uniknąłbyś,
byś uniknął
uniknęłabyś,
byś uniknęła
uniknęłobyś,
byś uniknęło
uniknęlibyście,
byście uniknęli
uniknęłybyście,
byście uniknęły
3rd uniknąłby,
by uniknął
uniknęłaby,
by uniknęła
uniknęłoby,
by uniknęło
uniknęliby,
by uniknęli
uniknęłyby,
by uniknęły
imperative 1st niech uniknę uniknijmy
2nd uniknij uniknijcie
3rd niech uniknie niech unikną
passive adjectival participle uniknięty uniknięta uniknięte uniknięci uniknięte
anterior adverbial participle uniknąwszy
verbal noun uniknięcie

Further reading

[edit]
  • uniknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uniknąć in Polish dictionaries at PWN