umocnić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From u- +‎ mocnić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /uˈmɔt͡s.ɲit͡ɕ/
  • Audio 1; umocnić:(file)
  • Audio 2; umocnić się:(file)
  • Rhymes: -ɔt͡sɲit͡ɕ
  • Syllabification: u‧moc‧nić

Verb

[edit]

umocnić pf (imperfective umacniać)

  1. (transitive) to reinforce, to strengthen
    Synonyms: wzmocnić, utwierdzić
  2. (transitive, figuratively) to consolidate, to strengthen, to reaffirm
    Synonyms: utrwalić, ugruntować, utwierdzić
  3. (reflexive with się) to get stronger
    Synonym: wzmocnić się

Conjugation

[edit]
Conjugation of umocnić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive umocnić
future tense 1st umocnię umocnimy
2nd umocnisz umocnicie
3rd umocni umocnią
impersonal umocni się
past tense 1st umocniłem,
-(e)m umocnił
umocniłam,
-(e)m umocniła
umocniłom,
-(e)m umocniło
umocniliśmy,
-(e)śmy umocnili
umocniłyśmy,
-(e)śmy umocniły
2nd umocniłeś,
-(e)ś umocnił
umocniłaś,
-(e)ś umocniła
umocniłoś,
-(e)ś umocniło
umocniliście,
-(e)ście umocnili
umocniłyście,
-(e)ście umocniły
3rd umocnił umocniła umocniło umocnili umocniły
impersonal umocniono
conditional 1st umocniłbym,
bym umocnił
umocniłabym,
bym umocniła
umocniłobym,
bym umocniło
umocnilibyśmy,
byśmy umocnili
umocniłybyśmy,
byśmy umocniły
2nd umocniłbyś,
byś umocnił
umocniłabyś,
byś umocniła
umocniłobyś,
byś umocniło
umocnilibyście,
byście umocnili
umocniłybyście,
byście umocniły
3rd umocniłby,
by umocnił
umocniłaby,
by umocniła
umocniłoby,
by umocniło
umocniliby,
by umocnili
umocniłyby,
by umocniły
impersonal umocniono by
imperative 1st niech umocnię umocńmy
2nd umocń umocńcie
3rd niech umocni niech umocnią
passive adjectival participle umocniony umocniona umocnione umocnieni umocnione
anterior adverbial participle umocniwszy
verbal noun umocnienie

Further reading

[edit]
  • umocnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • umocnić in Polish dictionaries at PWN