snadny

Inherited from Proto-Slavic *snadьnъ. By surface analysis, snadź +‎ -ny. First attested in the fifteenth century.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /snadnɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /snadnɨ/

snadny (comparative snadniejszy, derived adverb snadno)

1. easy, not difficult
   • 1930 [c. 1455], “II Par”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[1], 29, 34:

     Vczeny snadnyeyszim rzødem (faciliori ritu) poswyøczuyø syø nyszly kaplany

     [Uczeni snadniejszym rzędem (faciliori ritu) poświęcują się niżli kapłani]

• Polish: znadny

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “snadny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish snadny, from Proto-Slavic *snadьnъ. By surface analysis, snadź +‎ -ny.

• IPA^(key): /ˈsnad.nɘ/
• Rhymes: -adnɘ
• Syllabification: snad‧ny

snadny (comparative snadniejszy, superlative najsnadniejszy, derived adverb snadnie)

1. (obsolete) easy, not difficult

   Synonyms: łatwy, nietrudny, prosty

• snadny in Polish dictionaries at PWN
• “SNADNY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku, 31.10.2017
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “snadny”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “snadny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “snadny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 6, Warsaw, page 251
• Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “snadny”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego (in Polish), →ISBN