skorzec

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Skórzec

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *skvorьcь.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /skɔr̝ɛt͡s/
  • IPA(key): (15th CE) /skɔr̝ɛt͡s/

Noun

[edit]

skorzec m animacy unattested

  1. (attested in Lesser Poland, Greater Poland) starling
    Synonym: szpak
    • 1876-1929 [c. 1455], Vatroslav Jagić, editor, Archiv für slavische Philologie[1], volume XIV, Miechów, Kruchowo, page 495:
      Skorzec sturnus
      [Skorzec sturnus]

Descendants

[edit]
  • Polish: skorzec (obsolete)

Further reading

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “skorzec”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish skorzec.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

skorzec m animal

  1. (obsolete) starling
    Synonym: szpak

Declension

[edit]
[edit]
nouns
verb

Further reading

[edit]