plendi

From French plaindre, ultimately from Latin plangō (“to strike, beat; to bewail”).

• IPA^(key): [ˈplendi]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -endi
• Hyphenation: plen‧di

plendi (present plendas, past plendis, future plendos, conditional plendus, volitive plendu)

1. to complain
2. (law) to file a legal complaint

Conjugation of plendi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		plendas		plendis		plendos
active participle		plendanta	plendantaj	plendinta	plendintaj	plendonta	plendontaj
	acc.	plendantan	plendantajn	plendintan	plendintajn	plendontan	plendontajn
nominal active participle		plendanto	plendantoj	plendinto	plendintoj	plendonto	plendontoj
	acc.	plendanton	plendantojn	plendinton	plendintojn	plendonton	plendontojn
adverbial active participle		plendante		plendinte		plendonte

infinitive		plendi						imperative		plendu						conditional		plendus

• plendo

plendī

1. genitive gerund of pleō