obojętny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish obojętny, from dialectal Proto-Slavic *obojętьnъ. By surface analysis, oba +‎ -o- +‎ jąć +‎ -ny.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɔ.bɔˈjɛnt.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛntnɘ
  • Syllabification: o‧bo‧jęt‧ny

Adjective

[edit]

obojętny (comparative obojętniejszy, superlative najobojętniejszy, derived adverb obojętnie)

  1. indifferent, apathetic
    Synonyms: apatyczny, beznamiętny, tępy
    Antonym: namiętny
    obojętny na cośindifferent to something
    obojętny dla kogoś, wobec kogośindifferent to someone
  2. unimportant, insignificant, arousing no significant feelings
    Synonyms: błahy, nieistotny, nieważny
    obojętny komuś, dla kogośunimportant to someone/someone doesn't care
  3. (chemistry) inert
    Synonym: bierny
  4. (physics) neutral (possessing no charge)
  5. (archaic) understandable in two ways, with two meanings
    Synonym: dwuznaczny

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
nouns
verbs
[edit]
adjective
nouns
verbs

Further reading

[edit]
  • obojętny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obojętny in Polish dictionaries at PWN