kunfuĝi

From kun- (“together”) +‎ fuĝi (“to flee”).

• IPA^(key): [kunˈfud͡ʒi]
• Rhymes: -ud͡ʒi
• Hyphenation: kun‧fu‧ĝi

kunfuĝi (present kunfuĝas, past kunfuĝis, future kunfuĝos, conditional kunfuĝus, volitive kunfuĝu)

1. to elope

Conjugation of kunfuĝi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		kunfuĝas		kunfuĝis		kunfuĝos
active participle		kunfuĝanta	kunfuĝantaj	kunfuĝinta	kunfuĝintaj	kunfuĝonta	kunfuĝontaj
	acc.	kunfuĝantan	kunfuĝantajn	kunfuĝintan	kunfuĝintajn	kunfuĝontan	kunfuĝontajn
nominal active participle		kunfuĝanto	kunfuĝantoj	kunfuĝinto	kunfuĝintoj	kunfuĝonto	kunfuĝontoj
	acc.	kunfuĝanton	kunfuĝantojn	kunfuĝinton	kunfuĝintojn	kunfuĝonton	kunfuĝontojn
adverbial active participle		kunfuĝante		kunfuĝinte		kunfuĝonte

infinitive		kunfuĝi						imperative		kunfuĝu						conditional		kunfuĝus