feuch

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Irish

[edit]

Verb

[edit]

feuch (present analytic feuchann, future analytic feuchfaidh, verbal noun feuchaint, past participle feuchta)

  1. Dated spelling of féach.

Conjugation

[edit]
conjugation of feuch (first conjugation – A)
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present feuchaim feuchann tú;
feuchair† 		feuchann sé, sí feuchaimid feuchann sibh feuchann siad;
feuchaid† 		a fheuchann; a fheuchas /
a bhfeuchann* 		feuchtar
past d'fheuch mé; d'fheuchas /
fheuch mé‡; fheuchas‡ 		d'fheuch tú; d'fheuchais /
fheuch tú; fheuchais‡ 		d'fheuch sé, sí /
fheuch sé, sí‡ 		d'fheuchamar; d'fheuch muid /
fheuchamar; fheuch muid‡ 		d'fheuch sibh; d'fheuchabhair /
fheuch sibh;
fheuchabhair‡ 		d'fheuch siad; d'fheuchadar /
fheuch siad; fheuchadar‡ 		a d'fheuch /
ar fheuch* 		feuchadh
past habitual d'fheuchainn /
fheuchainn‡; bhfeuchainn‡‡ 		d'fheuchtá /
fheuchtá‡; bhfeuchtᇇ 		d'fheuchadh sé, sí /
fheuchadh sé, sí‡; bhfeuchadh sé, s퇇 		d'fheuchaimis; d'fheuchadh muid /
fheuchaimis; fheuchadh muid‡; bhfeuchaimis‡‡; bhfeuchadh muid‡‡ 		d'fheuchadh sibh /
fheuchadh sibh‡; bhfeuchadh sibh‡‡ 		d'fheuchaidís; d'fheuchadh siad /
fheuchaidís; fheuchadh siad‡; bhfeuchaidís‡‡; bhfeuchadh siad‡‡ 		a d'fheuchadh /
a bhfeuchadh* 		d'fheuchtaí /
fheuchtaí‡; bhfeuchta퇇
future feuchfaidh mé;
feuchfad 		feuchfaidh tú;
feuchfair† 		feuchfaidh sé, sí feuchfaimid;
feuchfaidh muid 		feuchfaidh sibh feuchfaidh siad;
feuchfaid† 		a fheuchfaidh; a fheuchfas /
a bhfeuchfaidh* 		feuchfar
conditional d'fheuchfainn / fheuchfainn‡; bhfeuchfainn‡‡ d'fheuchfá / fheuchfá‡; bhfeuchfᇇ d'fheuchfadh sé, sí / fheuchfadh sé, sí‡; bhfeuchfadh sé, s퇇 d'fheuchfaimis; d'fheuchfadh muid / fheuchfaimis‡; fheuchfadh muid‡; bhfeuchfaimis‡‡; bhfeuchfadh muid‡‡ d'fheuchfadh sibh / fheuchfadh sibh‡; bhfeuchfadh sibh‡‡ d'fheuchfaidís; d'fheuchfadh siad / fheuchfaidís‡; fheuchfadh siad‡; bhfeuchfaidís‡‡; bhfeuchfadh siad‡‡ a d'fheuchfadh /
a bhfeuchfadh* 		d'fheuchfaí / fheuchfaí‡; bhfeuchfa퇇
subjunctive present go bhfeucha mé;
go bhfeuchad† 		go bhfeucha tú;
go bhfeuchair† 		go bhfeucha sé, sí go bhfeuchaimid;
go bhfeucha muid 		go bhfeucha sibh go bhfeucha siad;
go bhfeuchaid† 		— go bhfeuchtar
past dá bhfeuchainn dá bhfeuchtá dá bhfeuchadh sé, sí dá bhfeuchaimis;
dá bhfeuchadh muid 		dá bhfeuchadh sibh dá bhfeuchaidís;
dá bhfeuchadh siad 		— dá bhfeuchtaí
imperative feuchaim feuch feuchadh sé, sí feuchaimis feuchaigí;
feuchaidh† 		feuchaidís — feuchtar
verbal noun feuchaint
past participle feuchta

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

[edit]
Irish mutation
Radical Lenition Eclipsis
feuch fheuch bhfeuch
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Scots

[edit]

Etymology

[edit]

Onomatopoeic or imitative. Origins are uncertain and may reflect multiple, independent etymologies. Scottish National Dictionary suggests that the "beat" senses may be influenced by fauch "to claw; to toil". Attested in various senses since the mid 1700s.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

feuch (third-person singular simple present feuchs, present participle feuchin, simple past feuched, past participle feuched)

  1. To smoke (tobacco, etc.)
  2. To beat soundly; to work energetically

Noun

[edit]

feuch (plural feuchs)

  1. A smoke; a puff (on a pipe, etc.)
  2. A strike; a blow
  3. A state of excitement or fury; an uproar

Interjection

[edit]

feuch

  1. Indication of impatience or disgust

References

[edit]

Scottish Gaelic

[edit]

Etymology

[edit]

From Middle Irish féchaid, fégaid, apparently from Old Irish do·éccai, but with difficulties regarding the second consonant.

Verb

[edit]

feuch (past dh'fheuch, future feuchaidh, verbal noun feuchainn, past participle feuchte)

  1. try, attempt
  2. try out, test, check, see
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=feuch&oldid=82278653"