See also: zapiąć

Old Polish

edit

Etymology

edit

From za- +‎ piać. First attested in the. Compare Old Czech zapěti.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): (10th–15th CE) /zapjaːt͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /zapjɒt͡ɕ/

Verb

edit

zapiać pf

  1. (of a rooster) to crow (to make a characteristic sound)
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[1], page 557:
      Nye zapoye (non cantabit Jo 13, 38), kur, aze szye mnye trzykrocz zaprzysch
      [Nie zapoje (non cantabit Jo 13, 38), kur, aże sie mnie trzykroć zaprzysz]

Descendants

edit
  • Polish: zapiać
  • Silesian: zapiŏć

References

edit
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “zapiać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

edit

Etymology

edit

Inherited from Old Polish zapiać. By surface analysis, za- +‎ piać. Compare Czech zapět, Kashubian zapiôc, and Russian запе́ть (zapétʹ).

Pronunciation

edit
 
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -apjat͡ɕ
  • Syllabification: za‧piać

Verb

edit

zapiać pf (imperfective piać)

  1. (intransitive, of a rooster) to crow (to make a characteristic sound) [with instrumental ‘what kind of crow’]
  2. (intransitive, of a person) to crow (to make a high-pitched voice) [with instrumental ‘in what kind of voice’]
  3. (intransitive) to crow (to unduly brag)
  4. (intransitive, obsolete, humorous) to sing out (to begin singing)
    Synonym: zaśpiewać
  5. (intransitive, Far Masovian) to stupefy

Conjugation

edit
Conjugation of zapiać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zapiać
future tense 1st zapieję zapiejemy
2nd zapiejesz zapiejecie
3rd zapieje zapieją
impersonal zapieje się
past tense 1st zapiałem,
-(e)m zapiał
zapiałam,
-(e)m zapiała
zapiałom,
-(e)m zapiało
zapialiśmy,
-(e)śmy zapiali
zapiałyśmy,
-(e)śmy zapiały
2nd zapiałeś,
-(e)ś zapiał
zapiałaś,
-(e)ś zapiała
zapiałoś,
-(e)ś zapiało
zapialiście,
-(e)ście zapiali
zapiałyście,
-(e)ście zapiały
3rd zapiał zapiała zapiało zapiali zapiały
impersonal zapiano
conditional 1st zapiałbym,
bym zapiał
zapiałabym,
bym zapiała
zapiałobym,
bym zapiało
zapialibyśmy,
byśmy zapiali
zapiałybyśmy,
byśmy zapiały
2nd zapiałbyś,
byś zapiał
zapiałabyś,
byś zapiała
zapiałobyś,
byś zapiało
zapialibyście,
byście zapiali
zapiałybyście,
byście zapiały
3rd zapiałby,
by zapiał
zapiałaby,
by zapiała
zapiałoby,
by zapiało
zapialiby,
by zapiali
zapiałyby,
by zapiały
impersonal zapiano by
imperative 1st niech zapieję zapiejmy
2nd zapiej zapiejcie
3rd niech zapieje niech zapieją
anterior adverbial participle zapiawszy
verbal noun zapianie

Derived terms

edit
interjections
phrases

Further reading

edit
  • zapiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zapiać in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “zapiać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • ZAPIAĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 19.10.2009
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “zapiać”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “zapiać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zapiać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 8, Warsaw, page 213
  • zapiać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
  • Antoni Waga (1860) “zapiać”, in “Abecadłowy spis wyrazów ludowego języka w okolicach Łomży, Wizny i przyległych”, in Kazimierz Władysław Wóycicki, editor, Biblioteka Warszawska (in Polish), volume 2, Warsaw, page 760