uitgroeien
Dutch
editEtymology
editPronunciation
editVerb
edituitgroeien
- to develop, grow larger
- van kruidenierswinkel uitgroeien tot supermarktketen: to grow from a simple grocery into a supermarket chain
Conjugation
edit| Conjugation of uitgroeien (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitgroeien | |||
| past singular | groeide uit | |||
| past participle | uitgegroeid | |||
| infinitive | uitgroeien | |||
| gerund | uitgroeien n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | groei uit | groeide uit | uitgroei | uitgroeide |
| 2nd person sing. (jij) | groeit uit, groei uit2 | groeide uit | uitgroeit | uitgroeide |
| 2nd person sing. (u) | groeit uit | groeide uit | uitgroeit | uitgroeide |
| 2nd person sing. (gij) | groeit uit | groeide uit | uitgroeit | uitgroeide |
| 3rd person singular | groeit uit | groeide uit | uitgroeit | uitgroeide |
| plural | groeien uit | groeiden uit | uitgroeien | uitgroeiden |
| subjunctive sing.1 | groeie uit | groeide uit | uitgroeie | uitgroeide |
| subjunctive plur.1 | groeien uit | groeiden uit | uitgroeien | uitgroeiden |
| imperative sing. | groei uit | |||
| imperative plur.1 | groeit uit | |||
| participles | uitgroeiend | uitgegroeid | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||