strzelić
Old Polish
editEtymology
editInherited from Proto-Slavic *strěliti. First attested in the fifteenth century.
Pronunciation
editVerb
editstrzelić pf (imperfective strzelać)
- to shoot (to release a shot from a weapon)
- 1930 [c. 1455], “III Reg”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[1], section 34,22:
- Zatym geden møsz napyøl løczisko, w nyeistnoscz strzelyl strzalø (in incertum sagittam dirigens) a nagodø zastrzelyl krolya israhelskego
- [Zatym jeden mąż napiął łęczysko, w nieistność strzelil strzałę (in incertum sagittam dirigens) a nagodą zastrzelił krola israhelskiego]
- to shoot (to hit with a shot)
- 1930 [c. 1455], “I Reg”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[2], section 37,20:
- Gdisz byeszal pacholek na to myasto, gdze bil strzelyl Ionatas (venit itaque puer ad locum iaculi, quod miserat Ionathas)
- [Gdyż bieżał pachołek na to miasto, gdzie był strzelił Jonatas (venit itaque puer ad locum iaculi, quod miserat Ionathas)]
Derived terms
editadjective
nouns
Related terms
editadjectives
nouns
verbs
- postrzelać impf
- wstrzelić pf
- wystrzelić pf, wystrzelać impf
- zastrzelić pf
Descendants
editReferences
edit- Boryś, Wiesław (2005) “strzelić”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
- B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “strzelić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
editEtymology
editInherited from Old Polish strzelić. By surface analysis, strzała + -ić.
Pronunciation
editVerb
editstrzelić pf (imperfective strzelać)
- (intransitive) to shoot, to fire a projectile weapon [with z (+ genitive) ‘a projectile weapon’] [with do (+ genitive) ‘at something’]
- Synonyms: see Thesaurus:bić
- (intransitive, of a firearm) to fire [with instrumental ‘a projectile’]
- (transitive) to shoot (to kill wild game with a projectile weapon)
- (intransitive) to shoot (to give off a loud sound similar to that of a gun) [with instrumental ‘what’; or with z (+ genitive) ‘from what’; or with w (+ locative) ‘where’]
- strzelić palcami ― to pop one's fingers
- strzelić drzwiami ― to slam the door
- strzelić w kręgosłupie ― to pop (in) one's spine
- (intransitive, colloquial) to pop, to burst
- Synonym: pęknąć
- (intransitive, sports) to shoot (to send a ball towards a goal with a hit) [with do (+ genitive) or na (+ accusative) ‘at what’]
- (transitive, sports) to shoot, to score (to gain a point by shooting)
- Synonym: zaaplikować
- (intransitive, literary) to shoot up (to suddenly go upward)
- (intransitive, literary) to shoot up (to grow taller or larger rapidly)
- Synonym: śmignąć
- (transitive, colloquial) to hit [with w (+ accusative) ‘at what’ or po (+ locative) ‘where on the body’]
- Synonyms: see Thesaurus:bić
- (transitive, colloquial) to shoot (to quickly drink a small portion of alcohol)
- (transitive) to shoot off at the mouth
- (intransitive) to shoot, to guess
- (transitive, colloquial) used as a light verb, particularly to replace zrobić (“to do, to make”)
- (intransitive, mining) to explode
Conjugation
editDerived terms
editadverb
nouns
verbs
- dostrzelić pf, dostrzelać impf
- nastrzelać impf
- obstrzelać pf, obstrzeliwać impf
- odstrzelić pf, odstrzeliwać impf
- ostrzelać pf, ostrzeliwać impf
- postrzelić pf, postrzelać impf
- przestrzelać pf, przestrzeliwać impf
- przystrzelić pf, przystrzelać pf, przystrzeliwać impf
- rozstrzelać pf, rozstrzeliwać impf
- ustrzelić pf
- wstrzelić pf, wstrzelać pf, wstrzeliwać impf
- wystrzelić pf, wystrzelać pf, wystrzeliwać impf
- zastrzelić pf
- zestrzelić pf, zestrzelać pf, zestrzeliwać impf
Further reading
edit- strzelić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- strzelić in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “strzelić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- “STRZELIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 23.04.2013
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “strzelić”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “strzelić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “strzelić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 6, Warsaw, page 476
- strzelić in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Categories:
- Old Polish terms inherited from Proto-Slavic
- Old Polish terms derived from Proto-Slavic
- Old Polish terms with IPA pronunciation
- Old Polish lemmas
- Old Polish verbs
- Old Polish perfective verbs
- Old Polish terms with quotations
- Polish terms derived from Proto-Slavic
- Polish terms inherited from Proto-Slavic
- Polish terms inherited from Old Polish
- Polish terms derived from Old Polish
- Polish terms suffixed with -ić
- Polish 2-syllable words
- Polish terms with IPA pronunciation
- Polish terms with audio pronunciation
- Rhymes:Polish/ɛlit͡ɕ
- Rhymes:Polish/ɛlit͡ɕ/2 syllables
- Polish lemmas
- Polish verbs
- Polish perfective verbs
- Polish intransitive verbs
- Polish transitive verbs
- Polish terms with collocations
- Polish colloquialisms
- pl:Sports
- Polish literary terms
- pl:Mining
- pl:Violence