ondertrouwen
Dutch
editEtymology
editPronunciation
editVerb
editondertrouwen
- (reflexive) to undertake an engagement
Conjugation
edit| Conjugation of ondertrouwen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | ondertrouwen | |||
| past singular | ondertrouwde | |||
| past participle | ondertrouwd | |||
| infinitive | ondertrouwen | |||
| gerund | ondertrouwen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | ondertrouw | ondertrouwde | ||
| 2nd person sing. (jij) | ondertrouwt, ondertrouw2 | ondertrouwde | ||
| 2nd person sing. (u) | ondertrouwt | ondertrouwde | ||
| 2nd person sing. (gij) | ondertrouwt | ondertrouwde | ||
| 3rd person singular | ondertrouwt | ondertrouwde | ||
| plural | ondertrouwen | ondertrouwden | ||
| subjunctive sing.1 | ondertrouwe | ondertrouwde | ||
| subjunctive plur.1 | ondertrouwen | ondertrouwden | ||
| imperative sing. | ondertrouw | |||
| imperative plur.1 | ondertrouwt | |||
| participles | ondertrouwend | ondertrouwd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||