krukka

Icelandic

From Old Norse krukka, from Proto-Germanic *krogu (“pot, pitcher”), of uncertain origin. Possibly from a Proto-Indo-European root shared with Old Armenian կարաս (karas, “pitcher, large jar”), Ancient Greek κρωσσός (krōssós, “pitcher”), but the phonetics are problematic. Also compare Old Irish croiccenn (“skin”).^[1]^[2]

krukka f (genitive singular krukku, nominative plural krukkur)

krukka (weak verb, third-person singular past indicative krukkaði, supine krukkað)

krukka — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að krukka
supine (sagnbót)		krukkað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		krukkandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég krukka	við krukkum	present (nútíð)	ég krukki	við krukkum
	þú krukkar	þið krukkið		þú krukkir	þið krukkið
	hann, hún, það krukkar	þeir, þær, þau krukka		hann, hún, það krukki	þeir, þær, þau krukki

past (þátíð)	ég krukkaði	við krukkuðum	past (þátíð)	ég krukkaði	við krukkuðum
	þú krukkaðir	þið krukkuðuð		þú krukkaðir	þið krukkuðuð
	hann, hún, það krukkaði	þeir, þær, þau krukkuðu		hann, hún, það krukkaði	þeir, þær, þau krukkuðu

imperative (boðháttur)	krukka (þú)	krukkið (þið)
	krukkaðu	krukkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

krukkast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að krukkast
supine (sagnbót)		krukkast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		krukkandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég krukkast	við krukkumst	present (nútíð)	ég krukkist	við krukkumst
	þú krukkast	þið krukkist		þú krukkist	þið krukkist
	hann, hún, það krukkast	þeir, þær, þau krukkast		hann, hún, það krukkist	þeir, þær, þau krukkist

past (þátíð)	ég krukkaðist	við krukkuðumst	past (þátíð)	ég krukkaðist	við krukkuðumst
	þú krukkaðist	þið krukkuðust		þú krukkaðist	þið krukkuðust
	hann, hún, það krukkaðist	þeir, þær, þau krukkuðust		hann, hún, það krukkaðist	þeir, þær, þau krukkuðust

imperative (boðháttur)	krukkast (þú)	krukkist (þið)
	krukkastu	krukkisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

krukkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	krukkaður	krukkuð	krukkað	krukkaðir	krukkaðar	krukkuð
accusative (þolfall)	krukkaðan	krukkaða	krukkað	krukkaða	krukkaðar	krukkuð
dative (þágufall)	krukkuðum	krukkaðri	krukkuðu	krukkuðum	krukkuðum	krukkuðum
genitive (eignarfall)	krukkaðs	krukkaðrar	krukkaðs	krukkaðra	krukkaðra	krukkaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	krukkaði	krukkaða	krukkaða	krukkuðu	krukkuðu	krukkuðu
accusative (þolfall)	krukkaða	krukkuðu	krukkaða	krukkuðu	krukkuðu	krukkuðu
dative (þágufall)	krukkaða	krukkuðu	krukkaða	krukkuðu	krukkuðu	krukkuðu
genitive (eignarfall)	krukkaða	krukkuðu	krukkaða	krukkuðu	krukkuðu	krukkuðu

^ Douglas Harper (2001–2024) “crock”, in Online Etymology Dictionary.
^ MacBain, Alexander, Mackay, Eneas (1911) “krukka”, in An Etymological Dictionary of the Gaelic Language‎^[1], Stirling, →ISBN, page crog

krukka m or f

krukka f