klia
Swedish
editEtymology
editVerb
editklia (present kliar, preterite kliade, supine kliat, imperative klia)
- to itch
- Det kliar ― It itches
- to scratch an itch
- att klia ― to scratch an itch
- Han kliade sig ― He scratched himself (scratched his itch)
Conjugation
editactive | passive | |||
---|---|---|---|---|
infinitive | klia | klias | ||
supine | kliat | kliats | ||
imperative | klia | — | ||
imper. plural1 | klien | — | ||
present | past | present | past | |
indicative | kliar | kliade | klias | kliades |
ind. plural1 | klia | kliade | klias | kliades |
subjunctive2 | klie | kliade | klies | kliades |
present participle | kliande | |||
past participle | kliad |
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.
Anagrams
editTok Pisin
editEtymology
editAdjective
editklia