incendiare
See also: incendiaré
Italian
editEtymology
editFrom incendio + -are, from Latin incendium (“destructive fire”), from incendō (“to set on fire, to kindle”).
Pronunciation
editVerb
editincendiàre (first-person singular present incèndio, first-person singular past historic incendiài, past participle incendiàto, auxiliary avére)
- (transitive) to set fire to, to ignite, to burn
- Synonym: dare fuoco
Conjugation
edit Conjugation of incendiàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
Related terms
editAnagrams
editRomanian
editNoun
editincendiare f (plural incendieri)
- Obsolete form of incendiere.
Declension
editsingular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | ||
nominative-accusative | incendiare | incendiarea | incendieri | incendierile | |
genitive-dative | incendieri | incendierii | incendieri | incendierilor | |
vocative | incendiare, incendiareo | incendierilor |
References
edit- incendiare in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN
Spanish
editVerb
editincendiare
Categories:
- Italian terms suffixed with -are
- Italian terms derived from Latin
- Italian 4-syllable words
- Italian terms with IPA pronunciation
- Rhymes:Italian/are
- Rhymes:Italian/are/4 syllables
- Italian lemmas
- Italian verbs
- Italian verbs ending in -are
- Italian verbs taking avere as auxiliary
- Italian transitive verbs
- Romanian lemmas
- Romanian nouns
- Romanian countable nouns
- Romanian feminine nouns
- Romanian obsolete forms
- Spanish non-lemma forms
- Spanish verb forms