Avar

edit

Etymology

edit

From a Turkic language, ultimately from Persian زمان. Compare Azerbaijani zaman.

Noun

edit

заман (zaman)

  1. time

Bashkir

edit

Etymology

edit

From Persian زمان (zamân).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): [zɑˈmɑn]
  • Hyphenation: за‧ман

Noun

edit

заман (zaman)

  1. period of time in history; epoch, era
    Заман башҡа, заң башҡа.
    Zaman başqa, zañ başqa.
    Different time, different laws. (=Laws change as time goes).
    Ул заманда самолёт хаҡы осһоҙ булды.
    Ul zamanda samolyot xaqı oshoź buldı.
    At that time, the airfares were cheap.
    Мәжит Ғафури «Януарҙарға килгән үләт» исемле мәҫәлендә Лафонтен заманынан билдәле сюжетҡа мөрәжәғәт итә.
    Məjit Ğafuri «Yanwarźarğa kilgən ülət» isemle məśəlendə Lafonten zamanınan bildəle syujetqa mörəjəğət itə.
    Majit Gafuri in his fable titled "The pestilence has come to animals" turns to a plot known from the time of (Jean de) La Fontaine.
  2. modern time, the current period in history
    Ҡатын-ҡыҙҙар өсөн машина йөрөтә белеү — заман талабы.
    Qatın-qıźźar ösön maşina yörötə belew — zaman talabı.
    For women to be able to drive a car is the modern time’s necessity (=part of modern life).
  3. (grammar) tense
    Үткән заман.
    Ütkən zaman.
    Past tense.
    Хәҙерге заман.
    Xəźerge zaman.
    Present tense.
    Ҡылымдарҙы киләсәк заманға ҡуйығыҙ.
    Qılımdarźı kiləsək zamanğa quyığıź.
    Put the verbs in the future tense.

Declension

edit
Declension of заман
singular plural
absolute заман (zaman) замандар (zamandar)
definite genitive замандың (zamandıñ) замандарҙың (zamandarźıñ)
dative заманға (zamanğa) замандарға (zamandarğa)
definite accusative заманды (zamandı) замандарҙы (zamandarźı)
locative заманда (zamanda) замандарҙа (zamandarźa)
ablative замандан (zamandan) замандарҙан (zamandarźan)

Derived terms

edit

Kazakh

edit
Alternative scripts
Arabic زامان
Cyrillic заман
Latin zaman

Etymology

edit

From Persian زمان (zamân).

Pronunciation

edit

Noun

edit

заман (zaman)

  1. period of time
  2. (geology) era

Declension

edit
Declension of заман
singular plural
nominative заман (zaman) замандар (zamandar)
genitive заманның (zamannyñ) замандардың (zamandardyñ)
dative заманға (zamanğa) замандарға (zamandarğa)
accusative заманды (zamandy) замандарды (zamandardy)
locative заманда (zamanda) замандарда (zamandarda)
ablative заманнан (zamannan) замандардан (zamandardan)
instrumental заманмен (zamanmen) замандармен (zamandarmen)

Synonyms

edit

Derived terms

edit

Kumyk

edit

Noun

edit

заман (zaman)

  1. time
    заман болдуzaman bolduthe time has come

Declension

edit
Declension of заман (zaman)
singular plural
nominative заман (zaman) заманлар (zamanlar)
accusative заманны (zamannı) заманланы (zamanlanı)
dative замангъа (zamanğa) заманлагъа (zamanlağa)
locative заманда (zamanda) заманларда (zamanlarda)
ablative замандан (zamandan) заманлардан (zamanlardan)
genitive заманны (zamannı) заманланы (zamanlanı)
Possessive forms of заман (zaman)
1st person singular
singular plural
nominative заманым (zamanım) заманларым (zamanlarım)
accusative заманымны (zamanımnı) заманларымны (zamanlarımnı)
dative заманымгъа (zamanımğa) заманларыма (zamanlarıma)
locative заманымда (zamanımda) заманларымда (zamanlarımda)
ablative заманымдан (zamanımdan) заманларымдан (zamanlarımdan)
genitive заманымны (zamanımnı) заманларымны (zamanlarımnı)
1st person plural
singular plural
nominative заманыбыз (zamanıbız) заманларыбыз (zamanlarıbız)
accusative заманыбызны (zamanıbıznı) заманларыбызны (zamanlarıbıznı)
dative заманыбызгъа (zamanıbızğa) заманларыбызгъа (zamanlarıbızğa)
locative заманыбызда (zamanıbızda) заманларыбызда (zamanlarıbızda)
ablative заманыбыздан (zamanıbızdan) заманларыбыздан (zamanlarıbızdan)
genitive заманыбызны (zamanıbıznı) заманларыбызны (zamanlarıbıznı)
2nd person singular
singular plural
nominative заманынгъ (zamanınğ) заманларынгъ (zamanlarınğ)
accusative заманынгъны (zamanınğnı) заманларынгъны (zamanlarınğnı)
dative заманынгъа (zamanınğa) заманларынгъа (zamanlarınğa)
locative заманынгъда (zamanınğda) заманларынгъда (zamanlarınğda)
ablative заманынгъдан (zamanınğdan) заманларынгъдан (zamanlarınğdan)
genitive заманынгъны (zamanınğnı) заманларынгъны (zamanlarınğnı)
2nd person plural
singular plural
nominative заманыгъыз (zamanığız) заманларыгъыз (zamanlarığız)
accusative заманыгъызны (zamanığıznı) заманларыгъызны (zamanlarığıznı)
dative заманыгъызгъа (zamanığızğa) заманларыгъызгъа (zamanlarığızğa)
locative заманыгъызда (zamanığızda) заманларыгъызда (zamanlarığızda)
ablative заманыгъыздан (zamanığızdan) заманларыбыздан (zamanlarıbızdan)
genitive заманыгъызны (zamanığıznı) заманларыгъызны (zamanlarığıznı)
3rd person
singular plural
nominative заманы (zamanı) заманлары (zamanları)
accusative заманын (zamanın) заманларын (zamanların)
dative заманына (zamanına) заманларына (zamanlarına)
locative заманында (zamanında) заманларында (zamanlarında)
ablative заманындан (zamanından) заманларындан (zamanlarından)
genitive заманыны (zamanını) заманларыны (zamanlarını)

Further reading

edit
  • Бамматов Б.Г., editor (2013), “заман”, in Кумыкско-русский словарь [Kumyk–Russian dictionary], Makhachkala: ИЯЛИ ДНЦ РАН

Kyrgyz

edit

Etymology

edit

From Persian زمان (zamân).

Pronunciation

edit

Noun

edit

заман (zaman) (Arabic spelling زامان)

  1. period of time
  2. (geology) era

Declension

edit

Derived terms

edit

Macedonian

edit

Pronunciation

edit

Noun

edit

заман (zamanm

  1. (archaic) time

Serbo-Croatian

edit

Etymology 1

edit

From Ottoman Turkish زمان (zaman), from Persian زمان (zamân).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /zǎmaːn/
  • Hyphenation: за‧ман

Noun

edit

за̀ма̄н m (Latin spelling zàmān)

  1. time
  2. epoch
  3. era
Declension
edit

Etymology 2

edit

Inherited from Proto-Slavic *za vъ manъ; compare за, у, ма́на.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /zâmaːn/
  • Hyphenation: за‧ман

Adverb

edit

за̏ма̄н (Latin spelling zȁmān)

  1. in vain
  2. freely, gratis, for nothing

Tatar

edit

Etymology

edit

From Persian زمان (zamân).

Noun

edit

заман (zaman)

  1. time
  2. epoch
  3. era