Μετάβαση στο περιεχόμενο

The Platters

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η πρώτη διαφημιστική φωτογραφία του γκρουπ

Οι Platters είναι ένα αμερικανικό φωνητικό συγκρότημα που δημιουργήθηκε το 1952. Είναι ένα από τα πιο επιτυχημένα φωνητικά συγκροτήματα της πρώιμης ροκ εντ ρολ εποχής. Ο χαρακτηριστικός ήχος τους γεφυρώνει τη μουσική παράδοση Tin Pan Alley πριν από τη ροκ και το νέο αναπτυσσόμενο είδος. Το συγκρότημα έχει περάσει από πολλές αλλαγές όλα αυτά τα χρόνια, κερδίζοντας την ετικέτα "Πολλές φωνές, ένα όνομα", με το πιο επιτυχημένο σχήμα να περιλαμβάνει τους εξής: τον τενόρο Τόνι Γουίλιαμς, το Ντέιβιντ Λιντς, τον Πολ Ρόμπι, τον ιδρυτή του συγκροτήματος Χερμπ Ριντ (που είναι υπεύθυνος και για την ονομασία του συγκροτήματος) και τη Ζόλα Τέιλορ. Το συγκρότημα είχε 40 σινγκλ στο Billboard Hot 100 μεταξύ 1955 και 1967, συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων νούμερο ένα επιτυχιών. Οι Platters συνεχίζουν σήμερα να παίζουν σε όλο τον κόσμο.

Ο σχηματισμός του συγκροτήματος και τα πρώτα χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Platters σχηματίστηκαν στο Λος Άντζελες το 1952 [1] με αρχικό ατζέντη τον Ραλφ Μπας της Federal Records. Η αρχική ομάδα αποτελούνταν από τα ιδρυτικά μέλη, Χερμπ Ριντ, Άλεξ Χοτζ, Κορνέλ Γκάντερ και Τζο Τζέφερσον.[2][3]

Τον Ιούνιο του 1953, ο Γκάντερ έφυγε για να ενταχθεί στους The Flairs και αντικαταστάθηκε από τον τραγουδιστή Τόνι Γουίλιαμς. Στη συνέχεια, το συγκρότημα κυκλοφόρησε δύο σινγκλ με τη Federal Records, υπό τον Μπας, αλλά με μικρή επιτυχία. Στη συνέχεια, ο Μπας ζήτησε από τον φίλο του, μουσικό επιχειρηματία και τραγουδοποιό Μπακ Ραμ, να κάνει πρόβες με το συγκρότημα με την ελπίδα να κάνει επιτυχία. Ο Ραμ έκανε κάποιες αλλαγές στη σύνθεση, με πιο αξιοσημείωτη την προσθήκη της γυναικείας φωνής της Ζόλα Τέιλορ και, το φθινόπωρο του 1954, αντικατέστησε τουν Άλεξ Χοτζ με τον Πολ Ρόμπι.[4] Υπό την καθοδήγηση του Ραμ, οι Platters ηχογράφησαν οκτώ τραγούδια για την Federal σε στιλ R&B/γκόσπελ, σημειώνοντας μικρή τοπική επιτυχία στη Δυτική Ακτή και έκαναν εμφανίεις με την αδελφή του Γουίλιαμς, τραγουδίστρια Λίντα Χέιζ. Ένα τραγούδι που ηχογραφήθηκε εκείνη την εποχή, το "Only You (And You Alone)", που γράφτηκε αρχικά από τον Ραμ για τους Ink Spots, θεωρήθηκε ακυκλοφόρητο από την εταιρεία,[5] αν και υπάρχουν αντίτυπα αυτής της πρώτης έκδοσης.

Παρά την έλλειψη επιτυχίας τους στα τσαρτ, οι Platters ήταν κερδοφόρο συγκρότημα στις περιοδείες τους. Είχαν τόση επιτυχία, που οι Penguins, μετά το #8 σινγκλ τους "Earth Angel", ζήτησαν από τον Ραμ να αναλάβει και τους ίδιους. Αναλαμβάνοντας τους Penguins, ο Ραμ μπόρεσε να στρέψει το ενδιαφέρον της Mercury Records σε μια συμφωνία. Για να υπογράψει συμβόλαιο με τους Penguins, επέμεινε ο Ραμ, η Mercury έπρεπε να πάρει και τους Platters. Οι Penguins δεν θα γνώριζαν ποτέ επιτυχία με την εταιρεία.[6]

Προέλευση ονόματος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο ιδρυτής των Platters, Χερμπ Ριντ, ονόμασε το συγκρότημα ενώ καθόταν στο τραπέζι της κουζίνας με το ιδρυτικό μέλος Άλεξ Χοτζ και άλλους. Ο Ριντ εμπνεύστηκε από μια παλιάς μηχανής φωνογράφου και το πλατό που γύριζε τους δίσκους βινυλίου.

Επιτυχίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Platters σε ζωντανή εμφάνιση

Πεισμένος από τον Τζιν Μπένετ και τον Τόνι Γουίλιαμς ότι το "Only You" είχε δυνατότητες, ο Ραμ έβαλε τους Platters να ηχογραφήσουν ξανά το τραγούδι κατά την πρώτη τους ηχογράφηση στη Mercury. Το κομμάτι κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 1955, έγινε η πρώτη επιτυχία του συγκροτήματος στο Top Ten στα ποπ τσαρτ και έμεινε στην κορυφή των R&B charts επτά εβδομάδες. Η συνέχεια, "The Great Pretender", με στίχους γραμμένους στην τουαλέτα του ξενοδοχείου Flamingo στο Λας Βέγκας από τον Μπακ Ραμ, ξεπέρασε την επιτυχία του ντεμπούτου τους και έγινε η πρώτη #1 επιτυχία των Platters στις ΗΠΑ. Το "The Great Pretender" ήταν επίσης η μεγαλύτερη R&B επιτυχία, κάνοντας σερί 11 εβδομάδων στην κορυφή αυτού του τσαρτ. Το 1956, οι Platters εμφανίστηκαν στην πρώτη μεγάλη κινηματογραφική ταινία βασισμένη στο ροκ εν ρολ, με τίτλο Rock Around the Clock, ερμηνεύοντας τόσο το "Only You" όσο και το "The Great Pretender".[7]

Το μοναδικό φωνητικό στιλ των Platters είχε αγγίξει το μουσικόφιλο κοινό. Ακολούθησε μια σειρά από επιτυχημένα σινγκλ, συμπεριλαμβανομένων τριών ακόμη στις #1 επιτυχιών στις ΗΠΑ και πιο μέτριων επιτυχιών στα τσαρτ, όπως το "I'm Sorry" (#11) και το "He's Mine" (#23) το 1957, το "Enchanted" (#12) το 1959 και το "(You've Got) The Magic Touch" (#4) το 1956. Οι Platters σύντομα συνέχισαν την επιτυχημένη συνταγή των παλαιότερων προτύπων με τα "My Prayer",[8] "Twilight Time", "Harbor Lights", "To Every His Own", "If I Didn't Care" και "Smoke Gets in Your Eyes" του Τζερόμ Κερν. Αυτή η τελευταία επιτυχία προκάλεσε μια μικρή διαμάχη αφού η χήρα του Κερν εξέφρασε την ανησυχία ότι η σύνθεση του αείμνηστου συζύγου της θα μετατρεπόταν σε δίσκο ροκ εντ ρολ. Το κομμάτι ανέβηκε στην κορυφή τόσο των αμερικανικών όσο και των βρετανικών τσαρτ διασκευασμένο σε στιλ Platters.

Οι Platters διέφεραν από τα περισσότερα συγκροτήματα της εποχής επειδή ο Ραμ είχε εισαγάγει στα κέρδη τα μέλη του το 1956. Κάθε μέλος του γκρουπ λάμβανε μερίδιο 20% στη μετοχή, πλήρη δικαιώματα και κοινωνική ασφάλιση. Καθώς τα μέλη του συγκροτήματος έφευγαν το ένα μετά το άλλο, ο Ραμ και ο συνεργάτης του, Τζιν Μπένετ, αγόραζαν το μερίδιό τους, το οποίο ισχυρίστηκαν ότι τους έδινε την κυριότητα του ονόματος "Platters". Ωστόσο, το δικαστήριο αποφάνθηκε αργότερα ότι αυτό «ήταν μια απάτη που χρησιμοποιήθηκε από τον κύριο Ραμ για να αποκτήσει την ιδιοκτησία του ονόματος "Platters" και η έκδοση μετοχών στα μέλη του ομίλου ήταν "παράνομη και άκυρη".»[8]

Το συγκρότημα εισήχθη στο Rock and Roll Hall of Fame το 1990 και στο Vocal Group Hall of Fame το 1998. Οι Platters ήταν το πρώτο συγκρότημα της εποχής του ροκ εντ ρολ που έκανε Top Ten άλμπουμ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ήταν επίσης το μόνο σχήμα με τρία τραγούδια του να περιλαμβάνονται στο σάουντρακ της ταινίας Νεανικά συνθήματα (American Graffiti, 1973) που τροφοδότησε μια αναβίωση της παλιάς μουσικής, που ήδη βρισκόταν σε εξέλιξη στις αρχές έως τα μέσα της δεκαετίας του 1970: "Smoke Gets in Your Eyes", "The Great Pretender" και "Only You". Το συγκρότημα είχε τέσσερις top 100 συλλογές στο top 100 της Αυστραλίας μεταξύ 1975 και 1986.[9]

Αλλαγή σύνθεσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το σχήμα των Platters το 1970

Η σύνθεση του 1952 περιελάμβανε τον βασικό τραγουδιστή Κορνέλ Γκάντερ, τον Χερμπ Ριντ, τον Άλεξ Χοτζ, τον Τζο Τζέφερσον και τον Ντέιβιντ Λιντς. Σύντομα, ο Γκάντερ αντικαταστάθηκε από τον τενόρο Τόνι Γουίλιαμς.

Ο δεύτερος μάνατζερ του συγκροτήματος, Ραμ, αποφάσισε να χτίσει το γκρουπ γύρω από τη χαρακτηριστική και ευέλικτη φωνή του Γουίλιαμς και την ικανότητά του να δίνει ζωή στα τραγούδια του Ραμ. Μέσα σε ένα χρόνο, ο Άλεξ Χοτζ και ο Τζέφερσον αποχώρησαν επίσης και αντικαταστάθηκαν από τον Πολ Ρόμπι [4] και από μια γυναίκα, τη Ζόλα Τέιλορ. Οι λεπτομέρειες της αποχώρησης του βαρύτονου Χοτζ είναι συγκεχυμένες. Έχει αναφερθεί ότι ο Ραμ απέλυσε τον Άλεξ Χοτζ τον Οκτώβριο του 1954, όταν κατηγορήθηκε για κατοχή μαριχουάνας.[10] Οι Bookers και η δισκογραφική εταιρεία ενημερώθηκαν ότι ο Χοτζ απολύθηκε επειδή είχε εκδώσει ακάλυπτη επιταγή 15 δολαρίων.[11] Το σχήμα που προέκυψε, αυτό που συνδέεται με μερικές από τις πιο διαχρονικές επιτυχίες του γκρουπ, διήρκεσε μέχρι το 1960.

Ως συγκρότημα, οι Platters άρχισαν να έχουν δυσκολίες με το κοινό μετά το 1959, όταν τα τέσσερα αρσενικά μέλη συνελήφθησαν στο Σινσινάτι με κατηγορίες που συνδέοντας με ναρκωτικά και πορνεία.[12] Αν και κανείς δεν καταδικάστηκε, η επαγγελματική τους φήμη υπέστη σοβαρό πλήγμα και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί των ΗΠΑ άρχισαν να αφαιρούν τους δίσκους τ��υς από τις λίστες αναπαραγωγής,[13] αναγκάζοντας το συγκρότημα να βασίζεται περισσότερο στην Ευρώπη.

Το 1960, ο βασικός τραγουδιστής Γουίλιαμς έφυγε για να ακολουθήσει σόλο καριέρα και αντικαταστάθηκε από τον τενόρο Σόνι Τέρνερ. Η Mercury αρνήθηκε να κυκλοφορήσει περισσότερους δίσκους των Platters χωρίς τον Γουίλιαμς στα βασικά φωνητικά, προκαλώντας αγωγή μεταξύ της δισκογραφικής και του μάνατζερ, Ραμ. Ως αποτέλεσμα, η εταιρεία επί δύο χρόνια κυκλοφορούσε παλιό υλικό της εποχής της Γουίλιαμς μέχρι να λήξει το συμβόλαιο του συγκροτήματος.

Η σύνθεση του συγκροτήματος διασπάστηκε περαιτέρω: το 1964 έφυγε η Τέιλορ [14] και αντικαταστάθηκε διαδοχικά από τις Μπέβερλι Χάνσεν Χάρις,[15] Μπάρμπαρα Ράντολφ και, το 1965, από τη Σάντρα Ντον. Το 1965 είδε επίσης την αποχώρηση του Ρόμπι,[16] οποίος αντικαταστάθηκε από τον Νέιτ Νέλσον, πρώην βασική φωνή των Flamingos.

Αυτή η διάσπαση της σύνθεσης του γκρουπ οδήγησε σε καβγάδες για το όνομα των Platters, με πολλαπλές εκδοχές του συγκροτήματος να περιοδεύουν ταυτόχρονα. Οι Γουίλιαμς, Ρόμπι και Τέιλορ ηγήθηκαν των δικών τους γκρουπ με το όνομα Platters και, για λίγο, οι Τέιλορ, Ρόμπι και Λιντς ένωσαν τις δυνάμεις τους ως "The Original Platters" με τον κλώνο του Γουίλιαμς, Τζόνι Μπαρνς ως τον βασικό τους τραγουδιστή.

Για να ξεχωρίσει την ομάδα του από τις παραφυάδες που ξεκίνησαν από πρώην μέλη, ο Ραμ πρόσθεσε το όνομά του σε αυτό της ομάδας. Οι "Buck Ram Platters", που φτιάχτηκαν για να ερμηνεύσουν τα τραγούδια του, υπέγραψαν συμβόλαιο με τη Musicor Records και απόλαυσαν μια σύντομη αναγέννηση στα τσαρτ το 1966-67, με τα σινγκλ "I Love You 1000 Times", "With This Ring" και το επηρεασμένο από τον ήχο της Motown «Washed Ashore». Ο Σόνι Τέρνερ τραγουδούσε σε αυτούς τους τρεις δίσκους, με τους Ριντ, Λιντς, Νέλσον και Ντον να συμπληρώνουν το συγκρότημα.[17] Ο Νέλσον αποχώρησε από την ομάδα το 1967. Η Ντον, η οποία έφυγε το 1969, αντικαταστάθηκε από την Ρεγκίνα Κόκο, η οποία έμεινε στο συγκρότημα μέχρι το 1983.[17]

Επίσης, το 1969, ο Ριντ, το τελευταίο μέλος των αρχικών Platters, παραιτήθηκε από το συγκρότημα. Για ένα χρονικό διάστημα, ο Ριντ έπαιζε με το όνομα Χερμπ Ριντ και Platters. Ο Νέλσον εργάστηκε επίσης με αυτό το συγκρότημα, μέχρι που υπέστη θανατηφόρο καρδιακό επεισόδιο το 1984.

Μετά την αποχώρηση του Ριντ, ο Ραμ συνέχισε παράνομα να προωθεί τη δική του ομάδα Platters.[18] Ο Τέρνερ έφυγε το 1970 και αντικαταστάθηκε από τον Μονρό Πάουελ, ο οποίος παρέμεινε σταθερό μέλος από το 1970 έως το 1995, εν μέσω πολλών άλλων αλλαγών στη σύνθεση. Ο Τόνι Γουίλιαμς δημιούργησε την εκδοχή των Platters το 1971 και ανακοίνωσε μια παγκόσμια περιοδεία.[19]

Παρά τους ισχυρισμούς των Ραμ και Μπένετ, αργότερα διαπιστώθηκε ότι η Five Platters Inc. και ο Τζιν Μπένετ δεν είχαν ποτέ νόμιμα δικαιώματα στο όνομα The Platters.[20][21]

Μέλη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1959–1970

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Σόνι Τέρνερ
  • Χερμπ Ριντ
  • Πολ Ρόμπι [4]
  • Ζόλα Τέιλορ
  • Ντέιβιντ Λιντς
  • Νέιτ Νέλσον
  • Μπάρμπαρα Ράντολφ
  • Σάντρα Ντον
  • Ντιουκ Ντάνιελς
  • Τζέιμς Όστιν Τζούνιορ
  • Μίλτον Μπούλοκ

Επίσημη σύνθεση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 2021:

  • Λανς Μπέρναρντ Μπράιαντ
  • Τζόβιαν Φορντ
  • Μπρίτανι Γουάλας
  • Ομάρ Ρος

Οι Platters στην Ελλάδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1957,[22][23] οι θρυλικοί τότε Platters εμφανίστηκαν ζωντανά στην Αθήνα, στον ετήσιο χορό εκφωνητών της ΕΡΑ, με πρόγραμμα το οποίο μεταδόθηκε ζωντανά από το ραδιόφωνο.[24] Με νέο σχήμα, το συγκρότημα επανήλθε στην Ελλάδα τη δεκαετία του 1970.[25]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «The Platters». Rock & Roll Hall of Fame. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2014. 
  2. ↑ The Platters biography & discography by Marv Goldberg. Uncamarvy.com, Retrieved 4 April 2019
  3. ↑ «Herb Reed of vocal group The Platters dead at 83». Reuters. June 5, 2012. https://www.reuters.com/article/entertainment-us-platters-herbreed-idUSBRE8540VN20120605. Ανακτήθηκε στις June 5, 2012. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 «Paul Robi (1931 - 1989)». Find A Grave Memorial. 
  5. ↑ «The Platters Biography». hotshotdigital.com. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2012. 
  6. ↑ «The Platters - Inductees - The Vocal Group Hall of Fame Foundation». Vocalgroup.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2012. 
  7. ↑ DVD release, 2007
  8. ↑ 8,0 8,1 «Herb Reed Enterprises, LLC v. Florida Entertainment Management, Inc., et al». Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2014. U.S. Dist. Nev. Case No. 2:12-cv-00560-MMD–GWF, Docket No. 43, July 24, 2012 
  9. ↑ Kent, David (1993). Australian Chart Book 1970–1992 (illustrated έκδοση). St Ives, N.S.W.: Australian Chart Book. σελ. 234. ISBN 0-646-11917-6. 
  10. ↑ Peter A. Grendysa, Four Platters And One Lovely Dish, p. 10.
  11. ↑ Jean L. Bennett
  12. ↑ Zola Taylor (May 1, 2007). «Zola Taylor of The Platters dies at 69». USA Today. https://www.usatoday.com/life/music/news/2007-05-01-zola-taylor_N.htm. Ανακτήθηκε στις November 12, 2012. 
  13. ↑ Zola Taylor. «Obituary». The Independent (London). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις March 10, 2009. https://web.archive.org/web/20090310183509/http://www.independent.co.uk/news/obituaries/zola-taylor-447077.html. Ανακτήθηκε στις November 12, 2012. 
  14. ↑ «Marv Goldberg's R&B Notebooks - PLATTERS». Uncamarvy.com. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2012. 
  15. ↑ «Beverly Harris filled in for Zola Taylor». Doo-Wop.Blogg.org. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2013. 
  16. ↑ «Paul Robi, 57; Original Singer With Platters». Los Angeles Times. http://articles.latimes.com/1989-02-04/news/mn-1527_1_paul-robi. 
  17. ↑ 17,0 17,1 «The Platters Information Site». Celebrity Direct Entertainment. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2012. 
  18. ↑ «Herb Reed Enters Inc, v. Monroe Powell Platters LLC». Case Text. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2014. 
  19. ↑ Billboard, April 17, 1971
  20. ↑ «Truth in Music». www.vocalgroup.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2014. 
  21. ↑ «Herb Reed v. FPI et. al». justia.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2014. 
  22. ↑ «ΓΗΠΕΔΟ ΠΑΟ, 1967 - Rolling Stones». ΤΑ ΝΕΑ. 20 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2022. 
  23. ↑ «Συναυλίες ξένων συγκροτημάτων στην Ελλάδα (Α' Μέρος)». www.mixgrill.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2022. 
  24. ↑ «Ο Γιώργος Παπαστεφάνου θυμάται τους Platters (Γιώργο είσαι ένας θησαυρός!)». apotis4stis5. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2022. 
  25. ↑ «ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ». Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=The_Platters&oldid=10594404"