Μετάβαση στο περιεχόμενο

Plymouth (οχήματα)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Plymouth (οχήματα)
Κλάδοςβιομηχανία αυτοκίνησης
Ίδρυση7  Ιουλίου 1928
ΙδρυτήςWalter Percy Chrysler Sr.
Διάλυση29  Ιουνίου 2001
ΈδραΌμπερν Χιλς, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Προϊόντααυτοκίνητο
ΙδιοκτήτηςChrysler
Commons page Πολυμέσα

Η Plymouth (Πλίμουθ) ήταν μια μάρκα αυτοκινήτων που ιδρύθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες και διατέθηκε στην αγορά από την Chrysler Corporation και (μεταξύ του 1998 και του 2001) την DaimlerChrysler από το 1928 έως το 2001.[1]

Η μάρκα ιδρύθηκε στις 7 Ιουλίου 1928 για να ανταγωνιστεί σε αυτό που τότε περιγράφηκε ως το τμήμα της αγοράς «χαμηλών τιμών» που κυριαρχούνταν από τη Chevrolet και τη Ford. Έγινε πωλητής μεγάλου όγκου για την αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1990. Τα αυτοκίνητα Plymouth διατέθηκαν στην αγορά κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η μάρκα αποσύρθηκε από την αγορά το 2001 και τα μοντέλα Plymouth που παράγονταν μέχρι τότε, είτε διακόπηκαν είτε μετονομάστηκαν σε Chrysler ή Dodge.

Ιστορικό της εταιρείας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για το μεγαλύτερο μέρος της ύπαρξής της, η Plymouth ήταν μια από τις αμερικανικές μάρκες αυτοκινήτων με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην εγχώρια αγορά, ανταγωνιζόμενη τη Chevrolet και τη Ford (οι τρεις αυτές μάρκες, ήταν γνωστές τότε ως «The Cheap Three», «Οι Τρεις Φθηνοί»). Η Plymouth, ως η δεύτερη μεγαλύτερη αυτοκινητοβιομηχανία στις Ηνωμένες Πολιτείες, ξεπέρασε ακόμη και τη Ford κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1940. Τα αυτοκίνητα του Plymouth ήταν γνωστά για την ανθεκτικότητά τους, την οικονομική προσιτότητα και την προηγμένη μηχανική τους.[2]

Δεκαετίες 1960 και 1970

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, η Plymouth έχασε μερίδιο αγοράς πολύ γρήγορα. Ενώ η μάρκα θεωρήθηκε ως πρότυπο σχεδιαστικά από το 1957 έως το 1958, τα μοντέλα από το 1959 έως το 1962 άργησαν να συνηθίσουν και απέσπασαν ελάχιστα δημόσια χειροκροτήματα.[3]

Από το 1960, η Plymouth ήταν επίσης σε ανταγωνισμό με την αδελφή της εταιρεία Dodge, όταν η τελευταία παρουσίασε το προσιτό Dodge Dart ως αδελφό μοντέλο του Plymouth Valiant. Για το υπόλοιπο της δεκαετίας, το Plymouth απομακρύνθηκε από την τρίτη θέση μεταξύ των αμερικανικών εμπορικών σημάτων αυτοκινήτων με τις μεγαλύτερες πωλήσεις, πρώτα από τη Rambler και στη συνέχεια από την Pontiac.

Το 1965, η μάρκα ανέκτησε εν μέρει το μερίδιό της στην αγορά μέσω της αυξημένης παραγωγής ολοκληρωμένων μοντέλων προσαρμοσμένων στο «mainstream». Κατά την εποχή των σπορ αυτοκινήτων που έγιναν γνωστά ως «μυώδη αυτοκίνητα» («muscle cars»), η Plymouth πέτυχε ξανά μεγάλη επιτυχία, και μοντέλα όπως το Barracuda ή το Road Runner είναι από τα πιο διάσημα και συλλεκτικά μυώδη αυτοκίνητα σήμερα. Το 1971 και το 1974, η Plymouth πέτυχε και πάλι τις τρίτες καλύτερες πωλήσεις στις ΗΠΑ.

Λόγω των οικονομικών δυσκολιών της μητρικής εταιρείας Chrysler, η Plymouth ήταν επίσης στα πρόθυρα της κατάρρευσης το 1979. Στα οικονομικά αδύναμα χρόνια, τα μετονομασμένα κυρίως Dodge και Mitsubishi πουλήθηκαν με το όνομα και το σήμα της Plymouth. Το 1979, η παλέτα αποτελούνταν κυρίως από τα εγχώρια παραγόμενα μοντέλα Volare και Horizon και εισαγωγές Mitsubishi.

Το αργότερο μέχρι τη δεκαετία του 1990, η Plymouth είχε χάσει την ταυτότητά της ως εταιρεία. Τελικώς, μείωσε την παλέτα των μοντέλων της, ώστε να μην έχει πλέον ένα πρόγραμμα «πλήρους γραμμής». Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1990, μόνο τέσσερα μοντέλα πωλούνταν με τη μάρκα Plymouth: τα μίνι βαν Voyager και Grand Voyager, το μεσαίου μεγέθους σεντάν Breeze, το συμπαγές αυτοκίνητο Neon και το σπορ αυτοκίνητο Prowler. Τα νέα μοντέλα πωλούνταν όλο και περισσότερο ως Dodge και Chrysler.[4][5]

Μετά τη διακοπή της μάρκας Eagle το 1998 και ακόμη και πριν από τη συγχώνευση με την Daimler-Benz AG, η Chrysler σχεδίαζε να επεκτείνει την παλέτα των μοντέλων της Plymouth με μια σειρά από μοναδικά μοντέλα. Το πρώτο μοντέλο ήταν το Prowler και ακολούθησε το PT-Cruiser. Και τα δύο μοντέλα είχαν παρόμοια μάσκα και έδειχναν ότι η Chrysler σκόπευε να αναβιώσει τη μάρκα Plymouth με ρετρό σχεδιασμό. Εκτός από την Prowler, ωστόσο, η Plymouth δεν είχε κανένα προϊόν κατά τη συγχώνευση της Chrysler και της Daimler-Benz που δεν ήταν επίσης διαθέσιμα ως Dodge.

Δεδομένου ότι οι έμποροι του Plymouth διέθεταν μέσα στις αντιπροσωπείες και μοντέλα της Chrysler εκτός από τα μοντέλα της Plymouth, ενώ πολλοί έμποροι Dodge επικεντρώνονταν μόνο στην πώληση αυτοκινήτων της Dodge, φαινόταν πιο ακριβό και επιζήμιο να σταματήσει η παραγωγή της μάρκας Dodge παρά να διακοπεί η Plymouth. Ως αποτέλεσμα, η DaimlerChrysler αποφάσισε να διακόψει τη μάρκα μετά από μια περιορισμένη σειρά μοντέλων του 2001. Το τελευταίο νέο μοντέλο που προσφέρθηκε με το όνομα Plymouth ήταν η δεύτερη γενιά του Neon το 2000 και το 2001. Το PT Cruiser πουλήθηκε τελικά με το σήμα της Chrysler, ως Chrysler PT Cruiser, όπως και το Prowler.

Οι φίλοι του κινηματογράφου είναι εξοικειωμένοι με ένα μοντέλο της Plymouth από την ταινία του Τζον Κάρπεντερ, Κριστίν (βασισμένη σε μυθιστόρημα του Στίβεν Κινγκ). Είναι Fury, μοντέλο 1958, σε κόκκινη βαφή με λευκή οροφή. Για λόγους προμηθειών, όμως, για τα γυρίσματα χρησιμοποιήθηκε κυρίως το παρόμοιο αδελφό μοντέλο Belvedere.

Ένα Plymouth Belvedere του 1957, προσεκτικά διατηρημένο, τοποθετήθηκε στις 15 Ιουνίου 1957 στην πόλη Τάλσα της Οκλαχόμα ως ένα είδος χρονοκάψουλας σε ένα πλινθόκτιστο λάκκο μπροστά από το δικαστήριο, το οποίο στη συνέχεια έκλεισε για να αφήσει στους επόμενους μια εντύπωση παρέλευσης του χρόνου. Όταν το ορυχείο άνοιξε ακριβώς 50 χρόνια αργότερα, το αυτοκίνητο βρέθηκε σάπιο: με τα χρόνια, το νερό είχε εισχωρήσει.

  1. https://books.google.com/books?id=w8djsCB8-OUC&dq=%22Madison+Square+Garden+in+New+York+City+on+July+7,+1928%22&pg=PA394
  2. https://books.google.com/books?id=YbTelHJ201kC&dq=%22low-priced+market%22+%22inhabited+only+by+the+Model+T+and+the+fast-rising+Chevrolet%22&pg=PA234
  3. http://www.allpar.com/history/plymouth/1946-1959/cars-1957.html
  4. https://auto.howstuffworks.com/plymouth-cars16.htmm[νεκρός σύνδεσμος]
  5. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2024. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]