Χέλβις του Μπράουνσβαϊγκ-Γκρούμπενχαγκεν
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Χέλβις του Μπράουνσβαϊγκ-Γκρούμπενχαγκεν | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1353 (περίπου)[1] |
Θάνατος | 15 Ιανουαρίου 1421[1] |
Τόπος ταφής | Λευκωσία[1] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | σύζυγος ηγεμόνα |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Ιάκωβος Α΄ της Κύπρου[2][3] |
Τέκνα | Ιανός της Κύπρου[2] Μαρία του Λουζινιάν, βασίλισσα της Νάπολης[2] Ούγος Λανσελότος του Λουζινιάν[2][4] Ερρίκος των Λουζινιάν[2][4] Φίλιππος των Λουζινιάν[4] Εύδης των Λουζινιάν[4] Γκυ των Λουζινιάν[4] Ιακωβαία των Λουζινιάν[4] Εσίβα των Λουζινιάν[4] Ισαβέλλα των Λουζινιάν[4] Αγνή των Λουζινιάν[4] |
Γονείς | Φίλιππος του Γκρουμπενχάγκεν[1] και Αλίκη του Νταμπιέρ[1] |
Συγγενείς | Όθων του Γκρουμπενχάγκεν (θείος) |
Οικογένεια | Οίκος των Γουέλφων |
H Χέλβις/Χέλβιχ, γερμ. Helvis/Helvig (1353 - 15 Ιανουαρίου 1421) από το Οίκο των Γουέλφων ήταν κόρη ευγενούς του Μπράουνσβαϊγκ-Γκρούμπενχαγκεν και με τον γάμο της έγινε βασίλισσα της Κύπρου (!382-98). Όταν ήταν στη Ρόδο με τον σύζυγό της αιχμαλωτίστηκαν από τους Γενουάτες. Φυλακίστηκαν στη Γένουα, όπου γέννησε σχεδόν όλα τα 12 παιδιά της. Έπειτα από διαπραγματεύσεις και καταστρεπτικές παραχωρήσεις, ελευθερώθηκαν.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η καταγωγή της
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν η μόνη κόρη του Φιλίππου ευγενούς του Μπράουνσβαϊγκ-Γκρούμπενχαγκεν, κοντόσταυλου της Ιερουσαλήμ και της Ελιζία/Ελβίς του Νταμπιέρ, κόρης του Εύδη του Νταμπιέρ και της Ισαβέλλας των Λουζινιάν. Και από τους δύο γονείς της ήταν απόγονος του Ιωάννη του Ιμπελέν του παλαιού κυρίου της Βηρυτού. Όταν απεβίωσε η μητέρα της, εννέα έτη μετά ο Φίλιππος νυμφεύτηκε την πεθερά του Αλίκη του Ιμπελέν, χήρα βασίλισσα της Κύπρου, αλλά το επόμενο έτος αυτός απεβίωσε.
Ο γάμος και η φυλάκισή της
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1365, όταν ήταν 12 ετών, παντρεύτηκε τον Ιάκωβο, 3ο γιο του Ούγου Δ΄ της Κύπρου και της Αλίκης των Ιμπελέν, η οποία τρία έτη μετά έγινε η μητριά της. Ο Ιάκωβος ήταν 19 έτη μεγαλύτερός της· επειδή ήταν εξαδέλφια, χρειαζόταν παπική άδεια για τον γάμο.
Το 1368 ο Ιάκωβος έγινε κοντόσταυλος της Κύπρου και το επόμενο έτος ένας από τους αντιβασιλείς για τον ανιψιό του Πέτρο Β΄, όταν ο μεγαλύτερος αδελφός του Πέτρος Α΄ (πατέρας του Πέτρου Β΄) δολοφονήθηκε από μία ομάδα βαρόνων, καθοδηγούμενη από τον Φίλιππο των Ιμπελέν. Ο τελευταίος ήταν σύζυγος της Αλίκης της Μαγιόρκας, ανιψιάς του Ιακώβου. Τότε η Ελεονώρα της Αραγωνίας πίστεψε ότι ο Ιάκωβος και ο αδελφός του Ιωάννης συμμετείχαν στη συνωμοσία της δολοφονίας του άνδρα της. Το 1372 ο Ιάκωβος διεξήγαγε έναν πόλεμο εναντίον των Γενουατών· στην κατάληξη των επιχειρήσεων το 1273 οι Γενουάτες εισέβαλαν στην Κύπρο και αυτός με την Χέλβις υποχρεώθηκαν να φύγουν από το βασίλειο. Πήγαν στη Ρόδο, όπου γεννήθηκε το πρώτο τέκνο τους, μία κόρη, που όμως απεβίωσε βρέφος το 1374. Το έτος αυτό αιχμαλωτίστηκαν από τους Γενουάτες, και μεταφέρθηκαν όμηροι στη Γένουα, όπου φυλακίστηκαν. Καταγράφεται στα Χρονικά του Αμάντι ότι η Χέλβις αναγκάστηκε να κάνει χειρωνακτική εργασία, πριν βρεθεί μαζί του στη φυλακή, η οποία κοινώς απεκαλείτο la mal paga (η κακή αμοιβή). Εκεί γεννήθηκε το επόμενο τέκνο τους, ο Ιανός, που του έδωσαν το όνομα του αρχαίου θεού, που κατά τον θρύλο ίδρυσε τη Γένουα. Ακολούθησαν 11 παιδιά, που τα περισσότερα γεννήθηκαν στη φυλακή.
Βασίλισσα της Κύπρου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1382 απεβίωσε ο Πέτρος Β΄ και ο Ιάκωβος τον διαδέχθηκε ως βασιλιάς της Κύπρου, ωστόσο ήταν ακόμη αιχμάλωτος. Έπειτα από πολλές διαπραγματεύσεις και παραχωρήσεις στους Γενουάτες, που θα έφερναν τελικά οικονομική καταστροφή στο βασίλειό του, ο Ιάκωβος και η Χέλβις αφέθηκαν από την ειρκτή και επέστρεψαν στην Κύπρο. Το 1385 στέφθηκε βασιλιάς στον καθεδρικό της Αγ. Σοφίας στη Νικοζία. Ο διάδοχος Ιανός είχε μείνει στη Γένουα ως όμηρος. Το 1389 ο Ιάκωβος στέφθηκε τιτουλάριος βασιλιάς της Ιερουσαλήμ και το 1393, μετά το τέλος του Λέοντα Ε΄ της Αρμενίας, ανέλαβε τον τίτλο του βασιλιά της Αρμενίας. Ανακηρύχθηκε ως τέτοιος το 1396 στον καθεδρικό της Αγ. Σοφίας στη Νικοζία. Μαζί του η Χέλβις χρίστηκε βασίλισσα της Κύπρου και έλαβε τους τίτλους της βασίλισσας της Ιερουσαλήμ και της Αρμενίας. Το 1398 ο Ιάκωβος απεβίωσε και τον διαδέχθηκε ο πρωτότοκος Ιανός.
Ο Χέλβις απεβίωσε το 1421, 68 ετών και τάφηκε στον Άγ. Δομίνικο της Νικοζίας.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παντρεύτηκε το 1365 τον Ιάκωβο Α΄ των Πουατιέ-Λουζινιάν βασιλιά της Κύπρου και είχε τέκνα:
- Ιανός 1375-1432, βασιλιάς της Κύπρου.
- Φίλιππος απεβ. π.1430, κοντόσταυλος της Κύπρου, είχε φυσικό τέκνο:
- (νόθος) Λανσελό απεβ. μετά το 1450, καρδινάλιος, τιτουλάριος λατίνος Πατριάρχης της Ιερουσαλήμ.
- Ερρίκος απεβ. 1426, τιτουλάριος πρίγκιπας της Γαλιλαίας, στρατιωτικός ηγέτης στην Αίγυπτο.
- Εύδης απεβ. 1421, τιτουλάριος σενεσάλης της Ιερουσαλήμ· στην υπηρεσία του βασιλιά της Αραγωνίας.
- Ούγος-Λανσελό απεβ. 1442, καρδινάλιος, αρχιεπίσκοπος της Νικοσία/Λευκωσίας, αντιβασιλιάς της Κύπρου.
- Γκυ, κοντόσταυλος της Κύπρου.
- Ιακωβαία απεβ. π. 1397, άγαμη.
- Εσίβα απεβ. μετά το 1406, παντρεύτηκε μάλλον τον Σλάβους κόμη φον Άσπεργκ.
- Μαρία 1381-1404, παντρεύτηκε τον Λαδίσλαο της Νάπολης
- Αγνή π.1382-1459 ηγουμένη του αββαείου του Βούνστορφ.
- Ισαβέλλα απεβ. 1415, παντρεύτηκε τον δεύτερο εξάδελφό της Πέτρο αντιβασιλιά της Κύπρου, τιτουλάριο κόμη της Τρίπολης, τιτουλάριου κοντόσταυλου και σενεσάλη της Ιερουσαλήμ, γιο του Ιακώβου τιτουλάριου κόμη της Τρίπολης (γιου του Ιωάννη των Λουζινιάν).
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Pandelis A. Mitsi, The Genealogy of the Family of Lusignan, retrieved 27 June 2010
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2018.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2018.
- ↑ p788.htm#i7879. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.