Ροστόφ
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Συντεταγμένες: 57°11′33″N 39°25′01″E / 57.1925°N 39.4169°E
| Ροστόφ | |||
|---|---|---|---|
 Η ακρόπολη του Ροστόφ, όπως φαίνεται από τη λίμνη Νέρο | |||
| |||
| Παρωνύμιο: Город колоколов[1] | |||
  Ροστόφ | |||
| Χώρα | Ρωσία | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Urban settlement Rostov | ||
| Έκταση | 31 km² | ||
| Υψόμετρο | 100 μέτρα | ||
| Πληθυσμός | 28.122 (2021) | ||
| Ταχ. κωδ. | 152150, 152151, 152153, 152155 και 152159 | ||
| Τηλ. κωδ. | 48536 | ||
| Ζώνη ώρας | UTC+03:00 | ||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
Το Ροστόφ (ρωσ: Ростов, ΔΦΑ [rɐˈstof], αρχαίο σκανδιναβικό: Rostofa) είναι πόλη της Ρωσίας και ένα σημαντικό τουριστικό κέντρο του ρωσικού Χρυσού Δακτυλίου. Βρίσκεται στις ακτές της λίμνης Νέρο, στην Περιφέρεια του Γιαροσλάβλ. Ο πληθυσμός του στην απογραφή του 2002 ήταν 35.300 κάτοικοι.
Αν και το επίσημο όνομα της πόλης είναι Ροστόφ, αποκαλείται συχνά από τους Ρώσους "Ροστόφ Βελίκι" (Rostov Veliky - Ростов Великий), δηλαδή το «Μεγάλο Ροστόφ». Αυτό το όνομα χρησιμοποιείται για να το διακρίνει από το Ροστόφ επί του Ντον (Ростов-на-Дону), που είναι πολύ μεγαλύτερη πόλη. Το όνομα του σιδηροδρομικού σταθμού της πόλης είναι «Ροστόφ Γιαροσλάβσκι».
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρόδρομος οικισμός του Ροστόφ είναι το Σάρκοσγιε Γκορόντιστσε, το οποίο μερικοί μελετητές θεωρούν πρωτεύουσα της φυλής των Μέρια, ενώ άλλοι θεωρούν ότι ήταν εμπορικό κέντρο των Βαράγγων και οχυρό που φύλασσε την εμπορική οδό του Βόλγα. Αναφέρεται για πρώτη φορά το 862 ως ένας ήδη σημαντικός οικισμός και μέχρι τον 13ο αι. το Ροστόφ ήταν ένα σημαντικό κέντρο του πριγκιπάτου Ροστόφ-Σούζνταλ (αργότερα Βλαντίμιρ-Σούζνταλ). Ενσωματώθηκε στο Μεγάλο Πριγκιπάτο της Μόσχας το 1474.
Ακόμα κι αφού έχασε την ανεξαρτησία του, παρέμεινε σημαντικό εκκλησιαστικό κέντρο: από το 988 ήταν έδρα επισκόπου, τον 14ο αι. έγινε έδρα αρχιεπισκόπου και προς τα τέλη του 16ου αι., Μητροπολίτη. Ο μητροπολίτης Ιωνάς Σισόεβιτς (περίπου το 1607-1690) έχτισε το Κρεμλίνο της πόλης, το οποίο θεωρείται από πολλούς ως το αξιολογότερο έξω από τη Μόσχα.
Καταλήφθηκε από τη Χρυσή Ορδή τον 13ο-14ο αι και λεηλατήθηκε από τους Πολωνούς το 1608. Η έδρα του μητροπολίτη μεταφέρθηκε στο Γιαροσλάβλ στα τέλη του 18ου αι. και σήμερα πια δεν είναι παρά μια μικρή ήσυχη πόλη.
Μνημεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η κεντρική πλατεία του Ροστόφ καταλαμβάνεται από τον τεράστιο Καθεδρικό της Κοιμήσεως. Δεν είναι γνωστό πότε ανεγέρθηκε το τωρινό κτήριο, πιθανότατα στα μέσα του 16ου αι., αν και τα κατώτερα μέρη της τοιχοποιίας χρονολογούνται στον 12ο αι. Το καμπαναριό οικοδομήθηκε τον 17ο αι. Οι καμπάνες του είναι από τις μεγαλύτερες και τις πιο φημισμένες στη Ρωσία και η καθεμιά έχει το δικό της όνομα: η μεγαλύτερη καμπάνα (1688), βάρους 32 τόνων, ονομάζεται Σισόι προς τιμήν του παλιού μητροπολίτη.
Μια περιοχή μεταξύ της πλατείας του καθεδρικού και της λίμνης επιλέχτηκε από τον Ιωνά Σισόεβιτς για να χτιστεί το συγκρότημα που θα χρησίμευε ως επισκοπική έδρα. Όλες οι εργασίες έγιναν μεταξύ 1667 και 1694. Τα κυριότερα κτήρια είναι οι ναοί του Σωτήρος (1675), του Αγ. Γρηγορίου (1670), του Αγ. Ιωάννου του Αποστόλου (1683) και της Ανάστασης (1670). Το κτιριακό συγκρότημα, που συχνά αποκαλείται Κρεμλίνο, περιλαμβάνει 11 πύργους, παλάτια, αρκετά μικρά καμπαναριά και την μπαρόκ εκκλησία της Παναγίας του Σμολένσκ (1693). Όλες οι εκκλησίες είναι λαμπρά τοιχογραφημένες και διακοσμημένες.
Ο καθεδρικός και οι τέσσερις υψηλοί ναοί του Κρεμλίνου με τους ασημένιους "τυφλούς" τρούλους τους έγιναν το πρότυπο άλλων κτηρίων σε ολόκληρη την πόλη. Αυτή η τάση είναι ιδιαίτερα εμφανής στο ναό του Σωτήρος στην Αγορά και στον καθεδρικό της Μονής της Γεννήσεως, που χτίστηκαν μετά τον 17ο αι. κοντά στα τείχη του Κρεμλίνου. Η αρχαιότερη εκκλησία μέσα στο κέντρο της πόλης αφιερώθηκε στον Αγ. Ισίδωρο τον Τυφλό το 1565. Λέγεται μάλιστα ότι ο Ιβάν ο Τρομερός εκτέλεσε τον αρχιτέκτονα, επειδή η εκκλησία του ήταν κατά πολύ μικρότερη από των προκατόχων του.
Το Κρεμλίνο πλαισιώνεται από δύο μεγάλα μοναστήρια που αντικρίζουν τη λίμνη Νέρο. Αριστερά του Κρεμλίνου βρίσκεται η μονή Αβραάμ, που ιδρύθηκε τον 11ο αι. και είναι από τις παλαιότερες στη Ρωσία. Ο καθεδρικός της ιδρύθηκε από τον Ιβάν τον Τρομερό το 1553 προς τιμήν της κατάκτησης του Καζάν.
Στη μονή Γιακοβλέβσκι, στα αριστερά του Κρεμλίνου και στα προάστια της πόλης, φυλάσσοντ��ι τα οστά του Αγ. Δημητρίου του Ροστόφ. Τα περισσότερα οικοδομήματα της μονής χτίστηκαν τον 18ο αι. και στις αρχές του 19ου αι. σε νεοκλασικό ρυθμό. Υπάρχουν επίσης άλλοι δύο ναοί, αφιερωμένοι στη Σύλληψη της Αγ. Άννης και στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος. Το μοναστήρι στεγάζει επίσης θεολογική σχολή.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «Словарь топонимических перифраз: названия российских городов» (Ρωσικά) Aletheia. Αγία Πετρούπολη. 2022. σελ. 20. ISBN-13 978-5-00165-489-6.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Επίσημη ιστοσελίδα του Κρεμλίνου του Ροστόφ (στα ρωσικά)
- Το Ροστόφ σε σύγχρονες και παλιές φωτογραφίες
- Αξιοθέατα του Ροστόφ (στα ρωσικά) Αρχειοθετήθηκε 2004-12-05 στο Wayback Machine. (με κλικ μετά τους αριθμούς βλέπετε τις φωτογραφίες)
- Περισσότερα αξιοθέατα του Ροστόφ (στα ρωσικά) Αρχειοθετήθηκε 2004-12-05 στο Wayback Machine. (με κλικ μετά τους αριθμούς βλέπετε τις φωτογραφίες)
- Η Μονή των Αγίων Μπόρις και Γκλέμπ (στα ρωσικά) Αρχειοθετήθηκε 2004-10-31 στο Wayback Machine. (με κλικ μετά τους αριθμούς βλέπετε τις φωτογραφίες)
- Άποψη του εσωτερικού του Κρεμλίνου του Ροστόφ
- Νυχτερινή άποψη της Μονής Γιακοβλέβσκι από τη λίμνη Νέρο
