Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ματίας Αλμέιδα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ματίας Αλμέιδα
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης21 Δεκεμβρίου 1973 (1973-12-21) (51 ετών)
Τόπος γέννησηςΑζούλ, Αργεντινή
Ύψος1,73 μ.
ΘέσηΑμυντικός Μέσος
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1991-1996Ρίβερ Πλέιτ68(3)
1996-1997Σεβίλλη28(0)
1997-2000Λάτσιο63(2)
2000–2002Πάρμα34(0)
2002–2004Ίντερ Μίλαν47(1)
2004–2005Μπρέσια Κάλτσιο5(0)
2005Κίλμες ΑΚ10(0)
2007Λιν2(0)
2009Φενιξ4(0)
2009-2011Ρίβερ Πλέιτ64(0)
Σύνολο324(6)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1992Αργεντινή Κ-201(0)
1995–1996Αργεντινή Κ-2313(0)
1996–2003Αργεντινή40(1)
Προπονητική καριέρα
ΠερίοδοςΟμάδα
2011–2012Ρίβερ Πλέιτ
2013–2015Μπάνφιλντ
2015–2018ΚΝ Γουαδαλαχάρα
2018–2022Σαν Χοσέ Έρθκουεϊκς
2022-Α.Ε.Κ.
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Ματίας Χεσούς Αλμέιδα (ισπανικά: Matías Jesús Almeyda) (21 Δεκεμβρίου 1973) είναι Αργεντίνος πρώην επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως αμυντικός μέσος και νυν προπονητής για την ΑΕΚ.

Είχε το ψευδώνυμο El Pelado («Φαλακρός») παρά τα παραδοσιακά μακριά μαλλιά του[1] και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του στη Ρίβερ Πλέιτ και στην Ιταλία, εκπροσωπώντας τέσσερις ομάδες στην τελευταία χώρα.

Ο Αλμέιδα εκπροσώπησε την Αργεντινή, εμφανιζόμενος με την εθνική ομάδα σε δύο Παγκόσμια Κύπελλα. Αφού αποσύρθηκε το 2011, ασχολήθηκε με την προπονητική.

Σταδιοδρομία ως ποδοσφαιριστής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αλμέιδα ξεκίνησε να παίζει επαγγελματικά για την Ρίβερ Πλέιτ, αρχικά ως αναπληρωματικός του Λεονάρντο Αστράδα και στη συνέχεια ως βασικός, βοηθώντας την ομάδα να κατακτήσει τον τίτλο του Πρωταθλήματος Αργεντινής το 1996 μετά την μονιμοποίηση του στην αρχική ενδεκάδα, καθώς και το Κόπα Λιμπερταδόρες εκείνης της σεζόν. Λίγο αργότερα, μετακόμισε στην ισπανική Σεβίλλη ΦΚ έναντι αμοιβής ρεκόρ για έναν παίκτη από τη χώρα, 9 εκατομμυρίων δολαρίων.[2] Αγωνίστηκε τακτικά στην πρώτη και μοναδική σεζόν του με τους Ανδαλουσιάνους, αλλά η ομάδα τελικά υπέστη υποβιβασμό από την Πριμέρα Ντιβισιόν.[3]

Ο Αλμέιδα έπαιξε στην ιταλική Σέριε Α τα επόμενα 8 χρόνια, όπου αγωνίστηκε διαδοχικά για τις ΣΣ Λάτσιο, Πάρμα Κάλτσιο και ΦΚ Ιντερνατσιονάλε Μιλάνο. Πέρασε τρεις σεζόν στη Ρώμη με τη Λάτσιο, όπου έγινε ο αγαπημένος των οπαδών, ειδικά αφού σημείωσε ένα γκολ από τα 32 μέτρα ενάντια στον Τζανλουίτζι Μπουφόν της Πάρμα, το μοναδικό του γκολ στη σεζόν 1999–2000, που τελείωσε με την κατάκτηση του πρωταθλήματος και του Κυπέλλου Ιταλίας.[4] Επιπλέον, ψηφίστηκε ως ο καλύτερος παίκτης του πρωταθλήματος το 1998–99 και επίσης κέρδισε – ως βασικός – το τελευταίο Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης, εναντίον της ΡΚΝ Μαγιόρκα,[5] και συχνά συνεργαζόταν με τον συμπατριώτη του Χουάν Σεμπαστιάν Βερόν στην καρδιά της μεσαίας γραμμής στο σχηματισμό 4–4–2, με τον Βερόν να παρέχει τη δημιουργικότητα και τον Αλμέιδα τη δύναμη.[6][7]

Το καλοκαίρι του 2002, ο Αλμέιδα ανταλλάχθηκε με τον Βρατισλάβ Γκρέσκο και μετακόμισε στην Ίντερ, όπου και πάλι συνεργάστηκε με συμπατριώτες του όπως και στους προηγούμενους συλλόγους του. Δύο χρόνια αργότερα εντάχθηκε στην τελευταία του ομάδα στην Ιταλία, την Μπρέσια Κάλτσιο, με ελεύθερη μεταγραφή.[8] Την επόμενη χρονιά, μετά τον υποβιβασμό της ομάδας ως δεύτερη από το τέλος, επέστρεψε στην Αργεντινή και συμφώνησε να παίξει για την Κίλμες ΑΚ, η οποία συμμετείχε στο Κόπα Λιμπερταδόρες, ανακοινώνοντας την αποχώρησή του μετά τον αποκλεισμό τους από αυτή τη διοργάνωση.[9]

Μετά από ενάμιση χρόνο μακριά από το ποδόσφαιρο, στο οποίο εκπροσώπησε την Αργεντινή σε μια περιοδεία Showball σε όλο τον κόσμο μαζί με τον Ντιέγκο Μαραντόνα και συμμετείχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου Σάλας στην Ισπανία, ο Αλμέιδα εντάχθηκε στη νορβηγική Λιν Φούτμπαλ από το Όσλο.[10] Έκανε το ντεμπούτο του στις 13 Μαΐου 2007, αλλά έπαιξε τακτικά μόνο στη Β ομάδα και στο Κύπελλο Νορβηγίας, όπου λίγο μετά αποδεσμεύθηκε και αποσύρθηκε ξανά από το ποδόσφαιρο.

Στις 16 Ιανουαρίου 2009, σχεδόν στα 36, ο Αλμέιδα, αφού παραλίγ�� να συμφωνήσει για επιστροφή στη Ρίβερ, υπέγραψε με την Κλουμπ Ατλέτικο Φένιξ στην τέταρτη κατηγορία Αργεντινής.[11] Κατά τη διάρκεια της σύντομης περιόδου του, κατάφερε να αποβληθεί σε δύο περιπτώσεις.[12]

Στις 19 Αυγούστου 2009, ο βετεράνος Αλμέιδα επανεντάχθηκε τελικά στην Ρίβερ Πλέιτ, συνεργαζόμενος με τους πρώην συμπαίκτες του Μαρσέλο Γκαγιάρδο και Αριέλ Ορτέγα.[1] Τον Ιούνιο του 2011, η ομάδα υποβιβάστηκε στο δεύτερο επίπεδο για πρώτη φορά στην ιστορία της και αποσύρθηκε από το ποδόσφαιρο, διοριζόμενος προπονητής της ομάδας τον επόμενο μήνα.[13]

Ο Αλμέιδα έκανε 35 συμμετοχές για την Αργεντινή σε διάστημα 7 ετών, με το ντεμπούτο του να πραγματοποιείται τον Απρίλιο του 1996 εναντίον της Βολιβίας.[14] Λίγο αργότερα, βοήθησε την Ολυμπιακή Ομάδα να κατακτήσει το αργυρό μετάλλιο στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996 στην Ατλάντα.[15]

Στη συνέχεια, επιλέχθηκε στην ομάδα για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 στη Γαλλία. Ξεκίνησε και στα πέντε παιχνίδια κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης, καθώς η χώρα έφτασε στους προημιτελικούς.[16]

Αφού ο Μαρσέλο Μπιέλσα έγινε προπονητής της Αργεντινής, ο Αλμέιδα δεν είχε τόσο πολύ χρόνο συμμετοχής.[17][18] Επιλέχθηκε, ωστόσο, για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 που διεξήχθη στη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία και έπαιξε στην ισοπαλία με 1–1 στη φάσης των ομίλων εναντίον της Σουηδίας.[15]

Σταδιοδρομία ως προπονητής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αλμέιδα πέρασε 18 μήνες ως προπονητής στη Ρίβερ Πλέιτ, κερδίζοντας την Πριμέρα Β Νασιονάλ και κερδίζοντας την άνοδο στην κορυφαία κατηγορία στο τέλος της σεζόν 2011–12. Έφυγε από τον σύλλογο το Νοέμβριο του 2012.[19]

Στις αρχές Απριλίου 2013, υπέγραψε με την Κλουμπ Ατλέτικο Μπάνφιλντ στο δεύτερο επίπεδο της Αργεντινής.[20] Κατά τη διάρκεια της περιόδου του, κέρδισε τον τίτλο του πρωταθλήματος για άλλη μια φορά, καθώς και τον προβιβασμό στο κορυφαίο επίπεδο.

Στις 15 Σεπτεμβρίου 2015, ο Αλμέιδα διορίστηκε προπονητής της μεξικάνικης ΚΝ Γουαδαλαχάρα,[21] δηλώνοντας ότι ήθελε να «ξυπνήσει τον γίγαντα».[22] Κέρδισε τους πρώτους 4 αγώνες του, συμπεριλαμβανομένου ενός εναντίον της αντιπάλου Κλουμπ Αμέρικα στις 26 Σεπτεμβρίου με σκορ 2–1 στο Στάδιο Αζτέκα.[23]

Στις 4 Νοεμβρίου 2015, μετά από 9 χρόνια μακριά από τίτλο, η ομάδα του Αλμέιδα κέρδισε το Κύπελλο Μεξικού, αφού νίκησε την Κλουμπ Λεόν με σκορ 1–0.[24] Στις 10 Ιουλίου 2016, η ομάδα έπαιξε στο πρώτο της Σουπερκόπα ΜΧ και κέρδισε το δεύτερο τρόπαιό της σε λιγότερο από ένα χρόνο κερδίζοντας την Τιμπουρόνες Ρόχος ντε Βερακρούς με 2–0, και ως αποτέλεσμα προκρίθηκε στο Κόπα Λιμπερταδόες για πρώτη φορά από το 2012,[25] αλλά τελικά δεν κατάφερε να συμμετάσχει ως αποτέλεσμα διενέξεων προγραμματισμού.[26]

Στις 19 Απριλίου 2017, ο Αλμέιδα οδήγησε την ομάδα στον τέταρτο τίτλο του Κύπελλο Μεξικού, νικώντας τη Μονάρκας Μορέλια στη διαδικασία των πέναλτι μετά από την ισοπαλία με 0–0.[27] Μετά την τρίτη θέση στον γενικό πίνακα της Clausura, ο τελευταίος επαναληπτικός αγώνας διεξήχθη στο Στάδιο Τσίβας στις 28 Μαΐου 2017 και οι γηπεδούχοι κέρδισαν τον 12ο τίτλο τους στη διοργάνωση, ύστερα από τη νλικη επί της Τίγρες ΟΑΝΛ, με συνολικό σκορ 4–3. Έτσι, έγινε η πρώτη ομάδα στην ιστορία του Μεξικού που κέρδισε το νταμπλ σε μία μόνο σεζόν σε δύο περιπτώσεις.[27]

Ο Αλμέιδα κέρδισε την έκδοση του 2018 του ΚΟΝΚΑΚΑΦ Τσάμπιονς Λιγκ με τον σύλλογο,[28] και ως αποτέλεσμα προκρίθηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων εκείνης της χρονιάς. Στις 11 Ιουνίου 2018, ωστόσο, αποχώρησε επικαλούμενος διαφορές με διοικητικό στέλεχος.[29][30]

Σαν Χοσέ Έρθκουεϊκς

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 8 Οκτωβρίου 2018, ο Αλμέιδα διορίστηκε ως νέος προπονητής του συλλόγου του Μέιτζορ Λιγκ Σόκερ Σαν Χοσέ Έρθκουεϊκς, ξεκινώντας από τη σεζόν 2019.[31] Πήρε 44 πόντους στη Δυτική Περιφέρεια, χάνοντας τη θέση των πλέι οφ για μία νίκη.[32]

Την επόμενη σεζόν, η ομάδα του Αλμέιδα κατάφερε να φτάσει στα πλέι οφ, αντιμετωπίζοντας τη Σπόρτινγκ Κάνσας Σίτι στον πρώτο γύρο, αλλά έχασε μετά από μια διαδικασία πέναλτι με 3–0, μετά από ισοπαλία με 3–3.[33]

Στις 18 Απριλίου 2022, οι Αλμέιδα και Σαν Χοσέ Έρθκουεϊκς χώρισαν τους δρόμους τους, δύο ημέρες αφότου η ομάδα ήρθε ισοπαλία με 2–2 εναντίον της Νάσβιλ ΣΚ.[34]

Στις 20 Μαΐου 2022, ο Αλμέιδα υπέγραψε συμβόλαιο για 2+1 χρόνια με την Α.Ε.Κ. Αθηνών.[35] Στις 10 Ιανουαρίου 2023, ο Αλμέιδα υπέγραψε νέο συμβόλαιο με την ΑΕΚ μέχρι το 2028 και κατέκτησε την ίδια χρονιά το πρωτάθλημα Ελλάδος 2022-2023.[36] Στις 24 Μαΐου 2023, οδήγησε την ΑΕΚ στην κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος 2022-23 επιτυγχάνοντας το 3ο νταμπλ στην ιστορία της ομάδας και πρώτη μετά το 1978.[1]

Στατιστικά σταδιοδρομίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγή:[37]
Αργεντινή
Έτος Συμ. Γκολ
1996 6 0
1997 6 0
1998 11 0
2000 3 1
2001 5 0
2002 4 0
2003 5 0
Σύνολο 40 1

Ρίβερ Πλέιτ[38]

Λάτσιο[38]

Πάρμα[38]

  • Κύπελλο Ιταλίας: 2001–02

Αργεντινή[15]

Ατομικές

  • Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς στη Σέριε Α: 1998–99[39]

Ρίβερ Πλέιτ

Μπάνφιλντ

  • Πριμέρα Β Νασιονάλ: 2013–14

Γουαδαλαχάρα[27]

ΑΕΚ

Ατομικές

  • Κορυφαίος Προπονητής της Πριμέρα Β Νασιονάλ: 2011–12, 2013–14
  • Κορυφαίος Προπονητής του Πρωταθλήματος Μεξικού: Clausura 2017[40]
  • Προπονητής της Χρονιάς του Πρωταθλήματος Μεξικού: 2016–17[41]
  • Προπονητής της Χρονιάς της ΚΟΝΚΑΚΑΦ: 2018[42]
  1. 1,0 1,1 Calegari, Rodrigo (19 August 2009). «Tenía muchas ganas» (στα ισπανικά). Olé. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-08-22. https://web.archive.org/web/20090822125038/http://www.ole.clarin.com/notas/2009/08/19/futbollocal/01981407.html. Ανακτήθηκε στις 20 August 2009. 
  2. Ares, Carlos (31 August 1996). «El Sevilla paga 1. 160 millones por Almeyda, fichaje récord del fútbol argentino» (στα ισπανικά). El País. https://elpais.com/diario/1996/08/31/deportes/841442407_850215.html. Ανακτήθηκε στις 30 October 2017. 
  3. «Almeyda: "Cuando salía a la cancha oía cómo la gente decía que dónde estaba el verdadero Almeyda"» (στα ισπανικά). ABC. 9 July 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-03-28. https://web.archive.org/web/20190328104750/https://sevilla.abc.es/deportes/orgullodenervion/noticias/la-entrevista-de-roberto-arrocha/almeyda-cuando-salcancha-ogente-decia-d-estaba-verdadero-almeyda.html. Ανακτήθηκε στις 30 October 2017. 
  4. «Ricordi e gol di Parma Lazio» (στα ιταλικά). La Repubblica. 12 February 2010. http://parma.repubblica.it/sport/2010/02/12/news/ricordi_e_gol_di_parma_lazio-2628597/. Ανακτήθηκε στις 5 November 2017. 
  5. «Matias Almeyda». BBC Sport. 22 Μαΐου 2002. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2010. 
  6. Condò, Paolo (17 October 1999). «Una Lazio mostruosa» (στα ιταλικά). La Gazzetta dello Sport. http://archiviostorico.gazzetta.it/1999/ottobre/17/Una_Lazio_mostruosa_ga_0_9910173640.shtml. Ανακτήθηκε στις 30 October 2017. 
  7. Newman, Blair (30 March 2015). «How Sven-Goran Eriksson's Lazio won the great Serie A title race of 1999–2000». The Guardian. https://www.theguardian.com/football/these-football-times/2015/mar/30/sven-goran-eriksson-lazio-serie-a-1999-2000-mancini-milan. Ανακτήθηκε στις 30 October 2017. 
  8. «Brescia boosted by Almeyda». UEFA. 24 Αυγούστου 2004. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2010. [νεκρός σύνδεσμος]
  9. Torres, Fabián (29 May 2017). «10 cosas que tal vez no sabías de 'El Pelado' Almeyda» (στα ισπανικά). Marca. http://www.marca.com/claro-mx/futbol/guadalajara/2017/05/29/592c1423e2704e19408b461f.html. Ανακτήθηκε στις 30 October 2017. 
  10. «Almeyda y el 'Turu' Flores regresan al fútbol en la Liga noruega» (στα ισπανικά). El Mundo. 26 March 2007. http://www.elmundo.es/elmundodeporte/2007/03/26/futbol/1174923284.html. Ανακτήθηκε στις 12 August 2010. 
  11. «Almeyda: de refuerzo de River a la Primera C» [Almeyda: from River signing to Primera C] (στα Ισπανικά). DERF. 16 Ιανουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουλίου 2009. 
  12. «Fine form and favoured targets». FIFA. 24 Φεβρουαρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Φεβρουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2010. 
  13. «Matías Almeyda pasa de jugador a entrenador en River» (στα ισπανικά). Marca. 28 June 2011. http://www.marca.com/2011/06/28/futbol/futbol_internacional/america/1309240379.html. Ανακτήθηκε στις 9 November 2012. 
  14. Dotto, Matteo. «ALMEYDA, Matías Jesus» (στα Ιταλικά). Treccani. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2015. 
  15. 15,0 15,1 15,2 Gowar, Rex· Chakraborty, Amlan (19 Σεπτεμβρίου 2015). «Soccer-Almeyda takes charge of relegation-haunted Guadalajara». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2015. 
  16. «WORLD CUP: Croatia takes out mighty Germany». Kitsap Sun. 5 July 1998. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-11-07. https://web.archive.org/web/20171107004125/http://web.kitsapsun.com/archive/1998/07-05/0061_world_cup__croatia_takes_out_migh.html. Ανακτήθηκε στις 30 October 2017. 
  17. «En el nombre de Bielsa» (στα ισπανικά). Clarín. 7 November 2002. https://www.clarin.com/deportes/nombre-bielsa_0_rJ_b_w7g0Kl.html. Ανακτήθηκε στις 30 October 2017. 
  18. Iucht, Román (2012). La vida por el fútbol: Marcelo Bielsa, el último romántico (στα Ισπανικά). Penguin Random House Grupo Editorial Argentina. σελίδες 206–. ISBN 978-950-07-3749-4. 
  19. Gowar, Rex (29 Νοεμβρίου 2012). «River coach Almeyda quits citing lack of support». Reuters. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2018. 
  20. «Almeyda, el nuevo DT de Banfield» [Almeyda, Banfield's new HC] (στα Ισπανικά). Todo Noticias. 1 Απριλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2013. 
  21. «Matías Almeyda es el nuevo pastor del Rebaño Sagrado» (στα ισπανικά). Diario AS. 15 September 2015. https://mexico.as.com/mexico/2015/09/15/futbol/1442336007_617081.html. Ανακτήθηκε στις 30 October 2017. 
  22. «Chivas presenta oficialmente a Matías Almeyda como nuevo entrenador» [Chivas officially present Matías Almeyda as new coach] (στα Ισπανικά). ESPN Deportes. 18 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2020. 
  23. «Calendario (Apertura 2015)» [Schedule (Apertura 2015)] (στα Ισπανικά). C.D. Guadalajara. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2018. 
  24. Giaccardi, José Fernando (4 Νοεμβρίου 2015). «Chivas campeón de la Copa MX Apertura 2015!» [Chivas 2015 Apertura Copa MX champions!] (στα Ισπανικά). C.D. Guadalajara. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2018. 
  25. Sennikoff, Kyle (10 Ιουλίου 2016). «Chivas wins Super Copa MX 2–0, gets Copa Libertadores birth». Vavel. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2020. 
  26. «América, Chivas y Xolos no disputarán la Copa Libertadores» [America, Chivas and Xolos will not participate in Libertadores Cup] (στα Ισπανικά). Esto. 15 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2020. 
  27. 27,0 27,1 27,2 «Los 12 campeonatos de Chivas» (στα ισπανικά). Marca. 29 May 2017. http://www.marca.com/claro-mx/futbol/liga-mx/2017/05/29/592b7721468aeb5c2b8b4607.html. Ανακτήθηκε στις 30 October 2017. 
  28. 28,0 28,1 Quezada, Javier (25 Απριλίου 2018). «¡Campeones de CONCACAF!» [CONCACAF champions!] (στα Ισπανικά). C.D. Guadalajara. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2018. 
  29. «Almeyda alude por primera vez a Higuera como culpable de su salida de Chivas» [Almeyda mentions Higuera as guilty of his departure from Chivas for the first time] (στα Ισπανικά). Medio Tiempo. 6 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2020. 
  30. Bourgeois, Blaise (Ιουνίου 2018). «Matias Almeyda stepping down as Chivas manager». One Football. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2018. 
  31. «Earthquakes hire Matias Almeyda as head coach». San Jose Earthquakes. 8 Οκτωβρίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2018. 
  32. Garcia, Kyle (6 Οκτωβρίου 2019). «Despite missing playoffs, San Jose Earthquakes celebrate massive improvement in 2019». Major League Soccer. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2020. 
  33. «Melia saves day as Sporting KC eliminates San Jose after penalties». ESPN. 22 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2020. 
  34. «San Jose Earthquakes part ways with head coach Matias Almeyda». Major League Soccer. 18 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2022. 
  35. «Matias Almeyda, ΑΕΚ FC new head coach!». aekfc.gr. Online. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2022. 
  36. «Ματίας Αλμέιδα έως το 2028! < ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ». AEK F.C. Official Web Site. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2023. 
  37. «Ματίας Αλμέιδα». National Football Teams. Benjamin Strack-Zimmermann. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2019. 
  38. 38,0 38,1 38,2 «Matías Almeyda». Eurosport. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2015. 
  39. Pierrend, José Luis· Di Maggio, Roberto. «Italy – Footballer of the Year». RSSSF. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2015. 
  40. «Chivas y Tigres dominan el 11 ideal del Clausura 2017» (στα ισπανικά). Marca. 30 May 2017. https://www.marca.com/claro-mx/futbol/liga-mx/2017/05/31/592dfc86ca4741c1058b45bf.html. Ανακτήθηκε στις 21 December 2020. 
  41. «Chivas y Almeyda acapararon el Balón de Oro» [Chivas and Almeyda ruled Golden Ball] (στα Ισπανικά). Medio Tiempo. 16 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2020. 
  42. «Chivas' SCCL conquest paves way for Almeyda honor». CONCACAF. 15 Ιανουαρίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]