Μάχη της Ρόδου (1912)
Η Μάχη της Ρόδου έλαβε χώρα τον Μάιο του 1912. Η μάχη ήταν μέρος του ιταλοτουρκικού πολέμου. Τα Ιταλικά στρατεύματα υπό τον αντιστράτηγο Τζιοβάνι Αμέλιο αποβιβάστηκαν στο τουρκικό νησί της Ρόδου και μετά από 13 ημέρες μάχης, έθεσαν τέλος στην Οθωμανική κατοχή του νησιού. Ήταν μιά σημαντική μάχη κατά τη διάρκεια των ιταλικών επιχειρήσεων στο Αιγαίο Πέλαγος.[1][2]
Οι ιταλικές δυνάμεις αριθμούσαν περίπου 9.000-10.400 άνδρες οι οποίοι υποστηρίζονταν από τα πλοία του στόλου του Ιταλικού Βασιλικού Ναυτικού. Πολλοί στρατιώτες ήταν βετεράνοι από τη Λιβύη, οι οποίοι είχαν πολεμήσει στη Βεγγάζη και το Τομπρούκ. Το Ιταλικό ΒασιλικόΝαυτικό άρχισε να επιχειρεί στο νησί λίγες μέρες πριν από την εισβολή, την 1η Μαΐου έκοψε το καλώδιο επικοινωνιών που συνέδεε τη Ρόδο με την ηπειρωτική χώρα. Στις 4:00 π.μ. της 4ης Μαΐου οι Ιταλοί άρχισαν να αποβιβάζονται στον κόλπο της Καλλιθέας και η απόβαση ολοκληρώθηκε στις 2:00 μ.μ. Ύστερα οι Ιταλοί άρχισαν την προέλαση του προς τη Ρόδο. Ο Οθωμανικός Στρατός αριθμούσε περίπου 1.000 άνδρες και αξιωματικούς με μια χούφτα παλιών πυροβόλων, αν και 10.000 στρατιώτες είχαν επιστρατευθεί από τους ντόπιουςΜουσουλμάνους. Στην αρχή οι Ιταλοί υπερεκτίμησαν την Οθωμανική φρουρά του νησιού, θεωρώντας ότι αποτελούνταν από 2.000-5.000 μέλη. Ως εκ τούτου περίμεναν μέχρι να συγκεντρώσουν αρκετούς άνδρες για την επίθεση. Η Ρόδος προστατευόταν από κάστρο αλλά οι Τούρκοι δεν το χρησιμοποίησαν και δεν έπαιξε κανένα ρόλο στη μάχη.
Η πρώτη γραμμή της τουρκικής άμυνας έλαβε χώρα στο οροπέδιο Σμιθ όπου είχαν τοποθετηθεί λίγες εκατοντάδες άνδρες. Ιταλικά στρατεύματα επιτέθηκαν στο οροπέδιο, ενώ έντεκα ιταλικά πλοία βομβάρδισαν την περιοχή. Οι Τούρκοι ηττήθηκαν με σημαντικές απώλειες. Εκείνο το βράδυ οι οθωμανικές δυνάμεις υποχώρησαν στα βουνά γύρω από τη Ψίνθο και οι Ιταλοί προωθήθηκαν στα περίχωρα της Ρόδου και σταμάτησαν στις 7:00 μ.μ. Όταν η πόλη παραδόθηκε την επομένη στις 10:00 το πρωί, ο ιταλικός στρατός βάδισε χωρίς εμπόδιο.[1][2]
Εν τω μεταξύ, οι Ιταλοί έκαναν αποβάσεις στη Καλαβάρδα και το Κόλπο Μαλόνα χωρίς την αντίδραση των Τούρκων. Στις 7 Μαΐου, το ιταλικό αντιτορπιλικό Όστρο συνέλαβε τον Βαλή της Ρόδου μαζί με πάνω από 100 τούρκους αξιωματούχους. Οι Τούρκοι προσπαθούσαν να εγκαταλείψουν τα νησιά, αλλά αντ'αυτού κατέληξαν στον Τάραντα στις 11 Μαΐου ως αιχμάλωτοι. Ο Στρατηγός Αμέλιο ξεκίνησε δεύτερη επίθεση στις 15 Μαΐου εναντίον των δυνάμεων του εχθρού γύρω από την Ψίνθο. Με τις αποβάσεις στην Καλαβάρδα και τον κόλπο Μαλόνα να έχουν ολοκληρωθεί, ο Αμέλιο και η κύρια δύναμη ήταν σε θέση να περικυκλώσουν τους τούρκους από τρεις πλευρές ενώ το θωρηκτό Αμιράλιο ντι Σαιντ Μπον βομβάρδιζε συγκεντρώσεις στρατευμάτων του εχθρού. Μετά από εννέα ώρες μάχης οι Τούρκοι νικήθηκαν και η μάχη για τη Ρόδο ολοκληρώθηκε όταν οι τούρκοι παραδόθηκαν στις 16 Μαΐου. Ογδόντα τρεις Τούρκοι σκοτώθηκαν στην Ψίνθο, είκοσι έξι τραυματίστηκαν και 983 παραδόθηκαν. Οι υπόλοιποι 10.000 στρατιώτες επέστρεψαν στα σπίτια τους. Από την ιταλική πλευρά, αναφέρθηκαν τέσσερις θάνατοι στην τελική μάχη και είκοσι έξι τραυματίστηκαν. Μετά από 390 χρόνια Μουσουλμανικής διακυβέρνησης, η Ρόδος ανήκε και πάλι σε χριστιανικό κράτος.[1][2]