Κατάλογος Ρωμαίων σφετεριστών
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ακολουθεί ένας κατάλογος με τους σφετεριστές στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Για μία επισκόπηση του προβλήματος και των συνεπειών τού σφετερισμού, βλέπε Ρωμαίοι σφετεριστές. Στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (395–1453), η εξέγερση και ο σφετερισμός ήταν τόσο διαβόητα συχνοί (με τα μέτρα της μεσαιωνικής Δύσης, όπου ο σφετερισμός ήταν σπάνιος) που ο σύγχρονος όρος «βυζαντινός» έγινε συνώνυμο των πολιτικών μηχανορραφιών και συνωμοσιών. Για τον σφετερισμό στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, βλέπε Κατάλογος Βυζαντινών σφετεριστών .
Κλειδί:
- σκ, σκοτώθηκε
- σΠ, σκοτώθηκε από την Πραιτωριανή Φρουρά
- σΣ, σκοτώθηκε από τους ίδιους τους στρατιώτες
- σΜ, σκοτώθηκε στη μάχη
- εκ, εκτελέστηκε
- αυ, αυτοκτονία
- οι ημερομηνίες είναι η αρχή και το τέλος της βασιλείας
- η προέλευση της εξέγερσης υποδεικνύεται, όπου είναι δυνατόν
- ο κατάλογος είναι πλήρης μέχρι την έλευση της τετραρχίας στα τέλη του 3ου αι.
Σφετεριστές που έγιναν νόμιμοι αυτοκράτορες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα ακόλουθα άτομα ξεκίνησαν ως σφετεριστές, αλλά έγιναν ο νόμιμος αυτοκράτορας είτε παγιώνοντας τον αδιαμφισβήτητο έλεγχο της αυτοκρατορίας, είτε επιβεβαιώνοντας τη θέση τους από τη Ρωμαϊκή Σύγκλητο ή από τον νόμιμο Αυτοκράτορα.
Α΄ αυτοκρατορικός εμφύλιος πόλεμος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Γάλβας – σκοτώθηκε στις 15 Ιανουαρίου 69
- Μ. Σ. Όθων – αυτοκτόνησε στις 16 Απριλίου 69
- Βιτέλλιος – σκοτώθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 69
- Βεσπασιανός – εξασφάλισε τον θρόνο
Β΄ αυτοκρατορικός εμφύλιος πόλεμος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Σεπτίμιος Σεβήρος (193–211)
Κρίση του 3ου αι.
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Μακρίνος (217–218) στη Συρία, πρώην έπαρχος της Πραιτωριανής Φρουράς
- Eλαγάβαλος (218–222)
- Mαξιμίνος ο Θράκας (235–238) στο Ρήνο, πρώην εκατόνταρχος
- Γορδιανός Α΄ και Γορδιανός Β΄ (238) στην Αφρική, αυτοκτόνησε μετά από μία ήττα στη μάχη
- Φίλιππος ο Άραβας (244–249) στην Ανατολή, πρώην έπαρχος της Πραιτωριανής Φρουράς
- Δέκιος (249–251) στην Παννονία
- Tρεβωνιανός Γάλλος (251–253)
- Aιμιλιανός (σΣ. 253) στην Ιταλία
- Βαλεριανός (253–260)
- Κλαύδιος Β΄ Γοτθικός (268–270)
- Κουιντίλλος (270)
- Αυρηλιανός (270–275)
- Φλωριανός (276)
- Πρόβος (276–282)
- Κάρος (282–283)
- Διοκλητιανός (284–305)
Δυτική Αυτοκρατορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Κωνσταντίνος Α΄ (306-337)
- Μαξέντιος (306–312)
- Βετρανίων (350)
- Ιουλιανός ο Αποστάτης (360–363)
- Μάγνος Μάξιμος (383–388) και Φλάβιος Βίκτωρ (384–388)
Οι ακόλουθοι τελευταίοι αυτοκράτορες της Δύσης έγιναν όλοι δεκτοί από τη Σύγκλητο, αλλά ποτέ δεν αναγνωρίστηκαν ως συναυτοκράτορες από τον Αυτοκράτορα της Ανατολής:
- Κωνσταντίνος Γ΄ και Κώνστας Β΄ (407-411)
- Ιωάννης (423–425)
- Πετρόνιος Μάξιμος (455)
- Άβιτος (455–456) (πιθανώς) [1]
- Λίβιος Σεβήρος (461–465)
- Ολύβριος (472)
- Γλυκέριος (473-474)
- Ρωμύλος Αυγουστύλος (475–476)
Οι σφετεριστές δεν θεωρούνταν νόμιμοι αυτοκράτορες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα ακόλουθα άτομα αυτοανακηρύχθηκαν αυτοκράτορες (ή ανακηρύχθηκαν ή διορίστηκαν ως αυτοκράτορες), αλλά δεν θεωρούνται νόμιμοι αυτοκράτορες, επειδή δεν έδιωξαν τον κυβερνώντα αυτοκράτορα ή δεν έθεσαν τον έλεγχο ολόκληρης της Αυτοκρατορίας ή δεν έγιναν δεκτοί από τη Σύγκλητο ή άλλους συναυτοκράτορες.
Παρατίθενται εδώ υπό τον Αυτοκράτορα, του οποίου την εξουσία επιχείρησαν να σφετεριστούν. Η σημειωθείσα ημερομηνία είναι το έτος απόπειρας σφετερισμού.
Κλαύδιος Α΄: 41–54
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Λεύκιος Αρούντιος Κάμιλος Σκριβονιανός (42), ο αυτοκρατορικός απεσταλμένος στη Δαλματία. Θεωρούμενος πιθανός διάδοχος τού Καλιγούλα, αυτοκτόνησε στο νησί Ίσσα, αφού τον εγκατέλειψαν τα στρατεύματά του.
Γάλβας: 68–69
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Γάιος Νυμφίδιος Σαβίνος (68), ο πραιτοριανός έπαρχος του Νέρωνα, αυτοανακηρύχτηκε αυτοκράτορας μετά την αυτοκτονία τού Νέρωνα, ισχυριζόμενος ότι ήταν νόθος γιος τού Καλιγούλα. Σκοτώθηκε από την πραιτοριανή φρουρά, καθώς ο Γάλβας πλησίαζε τη Ρώμη.
Τίτος: 79–81
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Τερέντιος Μάξιμος, στην Ασία, κατέφυγε στον Αρτάβανο, έναν Πάρθο ηγέτη, που έμοιαζε με τον Νέρωνα
Δομιτιανός: 81–96
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Λεύκιος Αντώνιος Σατουρνίνος (89), στη Άνω Γερμανία, κυβερνήτης της Άνω Γερμανίας, δεν μπόρεσε να φέρει Γερμανούς συμμάχους, επειδή ο Ρήνος ξεπάγωσε. Τον κατέβαλλε ο Λεύκιος Άππιος Μάξιμος Νορβανός.
Μάρκος Αυρήλιος: 161–180
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Αβίδιος Κάσσιος (175), στην Αίγυπτο και τη Συρία, κυβερνήτης της Συρίας, αυτοανακηρύχθηκε αυτοκράτορας μετά τη φήμη ότι ο Μάρκος Αυρήλιος είχε πεθάνει. Συνέχισε την εξέγερσή του ακόμη και όταν έμαθε ότι ο Μάρκος Αυρήλιος ήταν ζωντανός.
Σεπτίμιος Σεβήρος: 193–211
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πεσκένιος Νίγηρ (193–194), στην Αίγυπτο, την Ασία και τη Συρία, κυβερνήτης της Συρίας. Αυτοανακηρύχτηκε αυτοκράτορας μετά τον θάνατο τού Πέρτινακα, νικήθηκε στη μάχη και σκοτώθηκε, ενώ κατέφυγε στην Παρθία.
- Κλαύδιος Αλβίνος (196–197), στη Βρετανία και τη Γαλατία, κυβερνήτης της Βρετανίας, αρχικά σύμμαχος του Σεπτίμιου Σεβήρου μέχρι που σκοτώθηκε ο Πεσκένιος Νίγηρ, σκοτώθηκε στη μάχη τού Λούγδουνου (Λυόν).
Eλαγάβαλος: 218–222
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Γέλιος Μάξιμος (219), στη Συρία, εκτελέστηκε, αρχικά αξιωματικός της Λεγεώνας IV Scythica
- Βέρος (τέλη 219), στη Συρία, εκτελέστηκε, διοικητής της Λεγεώνας III Gallica
- Ουράνιος (π. 221), αμφισβητείται η ύπαρξη και η ημερομηνία του. Πηγές τον τοποθετούν στο 253.
- Σέλευκος (μετά το 221). Θα μπορούσε να είναι ο Ιούλιος Αντώνιος Σέλευκος στη Μοισία, ή ο Μ. Φλάβιος Βιτέλλιος Σέλευκος ύπατος το 221
Aλέξανδρος Σεβήρος: 222–235
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Σαλλούστιος (π. 227), στη Ρώμη, ανατράφηκε στον Καίσαρα από τον Αλέξανδρο, εκτελέστηκε για απόπειρα φόνου, έπαρχος της πραιτοριανής φρουράς
- Ταυρίνιος (ασαφής χρονολογία πότε αυ.), στην Ανατολή, αυτοκτόνησε στον Ευφράτη, αφού τον χαιρέτησαν ως Αύγουστο
- Οβίνιος Κάμιλος, φερόμενος σφετεριστής που αναφέρεται μόνο στην Ιστορία των Αυγούστων, τώρα θεωρείται ότι ήταν πλασματικός
Mαξιμίνος ο Θράκας: 235–238
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Μάγνος (235), διέταξε μερικούς στρατιώτες τού Μαξιμίνου να καταστρέψουν τη γέφυρα, που επέτρεψε στον αυτοκράτορα να περάσει τον Ρήνο, πρώην ύπατος
- Κουαρτίνος (235), στην Ανατολή, υποστηρίχθηκε από στρατιώτες πιστούς στον πρώην αυτοκράτορα Αλέξανδρο Σεβήρο
Γορδιανός Γ΄: 238–244
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Σαβινιανός (240), στην Αφρική, κυβερνήτης της επαρχίας
Φίλιππος ο Άραβας: 244–249
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ιοταπιανός (σΣ. 248), στην Ανατολή
- Πακατιανός (σΣ. 248), στα σύνορα του Δούναβη, σκοτώθηκε από στρατιώτες
- Σιλβάνακος στο Ρήνο, αβέβαιη ημερομηνία
- Σπονσιανός στη Μοισία, αμφισβητείται η ύπαρξή του
Δέκιος: 249–251
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Λικινιανός (250) στη Ρώμη, εκτελέστηκε
- Τ. Ι. Πρίσκος (251–σκ; 252) στη Θράκη
- Βάλης ο Πρεσβύτερος στην Ιλλυρία, μεγάλος θείος του Βάλη Θεσσαλονικέως
Γαλλιηνός: 253–268
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ινγένιος (260) στην Παννονία, αυτοκτόνησε, πρώην κυβερνήτης
- Μακριανός ο Πρεσβύτερος, Mακριανός ο Νεότερος και Κουίετος (Σεπτέμβριος 260 – φθινόπωρο 261) στην Ανατολή, όλοι σκοτώθηκαν από τους δικούς τους στρατιώτες σε διαφορετικές περιπτώσεις
- Ρεγαλιανός (260) στην Παννονία, βασίλευσε με τη σύζυγό του
- Βαλίστας (επίσης: Βαλλίστας) (Φθινόπωρο εκ. 261) στην Ανατολή, πρώην πραιτοριανός έπαρχος, που συνδέεται με τον προηγούμενο
- Πίσων (σΣ. 261) στην Αχαΐα, αμφισβητείται η ύπαρξή του
- Βάλης Θεσσαλονικεύς (σκ. 261) στην Αχαΐα, φονευμένος από τον Mακρίνο, πρώην κυβερνήτη
- Μέμωρ (εκ. 261) στην Αίγυπτο
- Λεύκιος Μούσιος Αιμιλιανός (261 – άνοιξη εκ. 262) στην Αίγυπτο
- Οι αυτοκράτορες της Γαλλικής Αυτοκρατορίας
- Οι αυτοκράτορες της αυτοκρατορίας της Παλμύρας
- Οι πλαστοί (φανταστικοί) σφετεριστές:
- Κέλσος
- Σατουρνίνος: Πιθανώς ο κακός στον Τίτο Ανδρόνικο τού Σαίξπηρ
- Τρεβελιανός
Κλαύδιος Β΄: 268–270
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Κενσορίνος (269–σΣ. 270), σχεδόν σίγουρα ανύπαρκτος: αναφέρεται μόνο στην Ιστορία των Αυγούστων (Τyranni Triginta 33) χωρίς κανενός είδους γραπτή, επιγραφική, ή νομισματική επιβεβαίωση.
Αυρηλιανός: 270–275
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Δομιτιανός (270–271) πιθανότατα στη Νότια Γαλατία. Πιθανότατα ενθάρρυνε τις δυσκολίες του Αυρηλιανού να αντιμετωπίσει μία εισβολή των Αλαμανών στην Ιταλία, που συνέβη στις αρχές της βασιλείας του. Η προσπάθειά του για εξουσία θα μπορούσε να είχε κατασταλεί από τον πραιτοριανό έπαρχο του Αυρηλιανού, τον Πλακιδιανό που βρισκόταν στην κοιλάδα του Ροδανού εκείνη την εποχή ή από τον Τέτρικο, τον Γαλάτη αυτοκράτορα.
- Φηλικίσιμος (σκ. 271) στη Ρώμη, δημόσιος υπάλληλος που εμπλέκεται σε διαφθορά
- Σεπτίμιος (σΣ. 271) στη Δαλματία
- Ουρβανός (271), αμφισβητείται η ύπαρξή του
- Φίρμος Α΄ (σκ. 273) στην Αίγυπτο, αμφισβητείται η ύπαρξή του
Πρόβος: 276–282
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Bονόσος (280)
- Πρόκουλος (280)
- Σατουρνίνος (280)
Κάρος, Καρίνος, Nουμεριανός: 282–284
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Σαβίνος Ιουλιανός της Πανονίας
Διοκλητιανός: 284–305
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Aμάνδος και Αιλιανός (285)
- Καραύσιος Α΄ (286–293)
- Άλεκτος (293–296)
- Δομίτιος Δομιτιανός (297)
- Αυρήλιος Αχιλλεύς (297–298)
- Ευγένιος (303)
Γαλέριος: 305–311
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Δομίτιος Αλέξανδρος (308–εκ. 311)
Κωνσταντίνος Α΄: 309–337
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Καλόκαιρος (εκ. 333/334)
Κωνστάντιος Β΄: 337–361
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Μαγνέντιος (350–353)
- Νεπωτιανός (350)
- Καραύσιος Β΄ (354–358), αμφισβητείται η ύπαρξή του
- Κλαύδιος Σιλβάνος (355)
Βαλεντινιανός Α΄: 364–375
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Θεοδόσιος Α΄: 379–395
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ευγένιος (392–εκ. 394)
Ονώριος: 395–423
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Mάρκος (406–407)
- Γρατιανός (407)
- Μάξιμος της Ισπανίας (409–411, 420–421)
- Πρίσκος Άτταλος (409–410, 415–416)
- Ιοβίνος (411–413)
- Σεβαστιανός (412–413)
- Ηρακλειανός (412–413)
Βαλεντινιανός Γ΄: 423–455
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Βονιφάτιος (427)
Ανθέμιος: 467–472
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αποτυχημένοι περιφερειακοί σφετεριστές μετά την πτώση της Ρώμης (476)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ιούλιος Νέπως (476–480) κυβέρνησε ως Αυτοκράτορας εξόριστος στη Δαλματία από το 475, προσπάθησε να ανακτήσει τον αυτοκρατορικό θρόνο από το βαρβαρικό καθεστώς στην Ιταλία υπό τον Οδόακρο γύρω στο 479-480, σκοτώθηκε από τους στρατιώτες του την ίδια χρονιά.
- Βουρδουνέλος (εκ. 496), στην κοιλάδα του Έβρου.
- Πέτρος (εκ .506), στην κοιλάδα του Έβρου.