Μετάβαση στο περιεχόμενο

Θάλασσα Λάπτεφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 76°0′N 125°0′E / 76.000°N 125.000°E / 76.000; 125.000

Χάρτης με τη θέση της Θάλασσας Λάπτεφ

Η Θάλασσα Λάπτεφ (ρώσικα: мо́ре Ла́птевых) είναι μία θάλασσα στον Αρκτικό Ωκεανό. Βρίσκεται μεταξύ της βόρειας ακτής της Σιβηρίας, της Χερσονήσου Ταϋμύρ, της Σεβέρναγια Ζεμλιά (Βόρεια Γη) και των Νέων Σιβηριανών Νήσων. Το βόρειο όριό της περνά από το Αρκτικό Ακρωτήριο στο σημείο με συντεταγμένες 79°Β και 139°Α και σταματάει στο Ακρωτήριο Ανίσι. Στα δυτικά της βρίσκεται η Θάλασσα Κάρα και στα ανατολικά της η Ανατολική Σιβηριανή Θάλασσα. Η έκτασή της είναι περίπου 672.000 τ.χλμ.. Είναι πλεύσιμη μεταξύ Αυγούστου και Σεπτεμβρίου.

Η Θάλασσα Λάπτεφ ονομάστηκε προς τιμήν των Ρώσων εξερευνητών Ντμίτρι Λάπτεφ και Χαρίτωνα Λάπτεφ (ξαδέλφια). Παλαιότερα ήταν γνωστή ως Θάλασσα Νόρντενσκιολντ (ρώσικα: мо́ре Норденшельда) προς τιμήν του Φινλανδού εξερευνητή Άντολφ Έρικ Νόρντενσκιολντ (Adolf Erik Nordenskiöld).[1]

Ο μεγαλύτερος ποταμός που εκβάλλει στη Θάλασσα Λάπτεφ είναι ο Λένας που σχηματίζει και μεγάλο δέλτα. Άλλοι σημαντικοί ποταμοί είναι ο Χάτανγκα, ο Αναμπάρ, ο Ολενιόκ, ο Ομολόυ και ο Γιάνα.

Οι κύριοι κόλποι της Θάλασσας Λάπτεφ είναι ο Κόλπος Χάτανγκα, ο Κόλπος Ολενιόκ, ο Κόλπος Μπουόρ-Χαγιά και ο Κόλπος Γιάνα.

Το 1712 ο Γιάκοφ Περμιακόφ και ο Μερκούρι Βάγκιν εξερεύνησαν μέρος της ανατολικής πλευράς της Θάλασσας Λάπτεφ και ανακάλυψαν το νησί Μπολσόι Λιαχόφσκι. Όμως, ο Περμιακόφ και ο Βάγκιν σκοτώθηκαν κατά την επιστροφή τους από μέλη της ίδιας της αποστολής τους που στασίασαν.

Το 1735 ο Ρώσος εξερευνητής της Σιβηρίας, Βασίλι Πρόντσιστσεφ έπλευσε από το Γιακούτσκ μέσω του ποταμού Λένα με το μονοκάταρτο Γιακούτσκ. Εξερεύνησε την ανατολική ακτή του δέλτα του Λένα και ξεχειμώνιασε στις εκβολές του ποταμού Ολενιόκ. Πολλά μέλη όμως του πληρώματος αρρώστησαν και πέθαναν, κυρίως λόγω σκορβούτου. Παρά τις δυσκολίες, το 1736 έφτασε στην ανατολική ακτή της Χερσονήσου Ταϋμύρ και συνέχισε βόρεια χαρτογραφώντας την ακτογραμμή. Και ο Πρόντσιστσεφ όμως και η γυναίκα του, Μαρία (γνωστή και ως Τατιάνα Φεοντόροβνα) αρρώστησαν από σκορβούτο και πέθαναν στην επιστροφή.

Κατά τη δεύτερη αποστολή της Καμτσάτκας (1739-1742), ο Ρώσος αρκτικός εξερευνητής και αντιναύαρχος Ντμίτρι Λάπτεφ περιέγραψε την ακτογραμμή από τις εκβολές του ποταμού Λένα κατά μήκος των κόλπων Μπουόρ-Χαγιά και Γιάνα, μέχρι τον Πορθμό Λάπτεφ, που ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του. Ως μέρος τις ίδιας αποστολής,ο εξάδελφος του Λάπτεφ, Χαρίτων Λάπτεφ, ηγήθηκε ομάδας που χαρτογράφησε την ακτογραμμή της χερσονήσου Ταϋμύρ, ξεκινώντας από τις εκβολές του ποταμού Χάτανγκα.

Κατά το 1892-1894 και ξανά μεταξύ 1900-1902, ο βαρώνος Έντουαρντ φον Τολλ εξερεύνησε τη Θάλασσα Λάπτεφ σε δύο ξεχωριστές αποστολές. Ο Τολλ εκπόνησε γεωγραφικές και γεωλογικές αποτυπώσεις της περιοχής για τη Ρωσική Αυτοκρατορική Ακαδημία των Επιστημών. Κατά την τελ��υταία του αποστολή ο Τολλ εξαφανίστηκε στα Νέα Σιβηριανά Νησιά υπό μυστηριώδεις συνθήκες.

Κατά τη διάρκεια του σοβιετικού καθεστώτος οι παράκτιες περιοχές της Θάλασσας Λάπτεφ παρουσίασαν κάποια περιορισμένη αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης τους, εξαιτίας των πρώτων παγοθραυστικών νηοπομπών που διένοιξαν το Βόρειο Θαλάσσιο Πέρασμα, και της δημιουργίας της Διεύθυνσης Βορείου Θαλάσσιου Περάσματος. Η κωμόπολη Τίκσι στον κόλπο Μπουόρ-Χαγιά απέκτησε ενεργό αεροδρόμιο και το Νόρντβικ χαρακτηρίστηκε «αναπτυσσόμενη πόλη» [2], παρόλα αυτά όμως το λιμάνι του έκλεισε το 1956.

Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης στη δεκαετία του 1990 η εμπορική ναυσιπλοΐα στον Αρκτικό Ωκεανό παρήκμασε. Η ναυσιπλοΐα περιορίστηκε από το Μούρμανσκ μέχρι τη Ντουντίνκα στη δύση και από το Βλαδιβοστόκ έως το Πεβέκ στην ανατολή. Τα λιμάνια μεταξύ Ντουντίνκα και Πεβέκ δεν έχουν πλέον δρομολόγια, ενώ ο εμπορικός σταθμός-οικισμός του Λoγκάσκινο εγκαταλείφθηκε και είναι πλέον ερημότοπος.

  1. Εγκυκλοπαίδεια Colliers
  2. Γουίλιαμ Μπαρ, The First Soviet Convoy to the Mouth of the Lena

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]