Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου 1934
1o Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου | |
---|---|
Διοργανώτρια πόλη | Τορίνο, Ιταλία |
Ημερομηνία(ες) | 7–9 Σεπτεμβρίου |
Κύριο στάδιο | Στάδιο Μπενίτο Μουσολίνι |
Επίπεδο | Ανώτερο |
Είδος | Ανοιχτός Στίβος |
Μετέχουσες χώρες | 23 |
Μετέχοντες αθλητές | 226 |
Αγωνίσματα | 22 |
Ρεκόρ | 22 Ρεκόρ πρωταθλήματος |
Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου 1934 ήταν η 1η διοργάνωση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Στίβου, που διεξήχθη υπό την εποπτεία της Διεθνής Ένωσης Ομοσπονδιών Κλασικού Αθλητισμού (IAAF) και της Ιταλικής Ομοσπονδίας Στίβου (FIDAL). Η διοργάνωση πραγματοποιήθηκε στο Στάδιο Μπενίτο Μουσολίνι στο Τορίνο, στην Ιταλία μεταξύ 7 και 9 Σεπτεμβρίου του 1934.[1]
Στο πρωτάθλημα διεξήχθησαν 22 αγωνίσματα και έλαβαν μέρος 226 αθλητές από 23 χώρες της Ευρώπης. Στους αγώνες συμμετείχαν μόνο άνδρες αθλητές και ήταν αξιοσημείωτοι λόγω της απουσίας της Βρετανικής ομάδας, η οποία ήταν αντίθετη σε μια διοργάνωση που θεωρείται ότι ανταγωνιζόταν τους δικούς της Αγώνες της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Οι γυναίκες είχαν τη δυνατότητα να συμμετέχουν μόνο από το πρωτάθλημα του 1938 και μετά. Οι επιδόσεις που σημειώθηκαν στα αγωνίσματα αυτά έχουν καταγραφεί ως τα πρώτα ρεκόρ πρωταθλήματος. [2]
Το επίκεντρο του πρωταθλήματος ήταν το παγκόσμιο ρεκόρ στον ακοντισμό από τον Φινλανδό Μάτι Γιάρβινεν. Η καλύτερη βολή του ήταν 76,66 μέτρα, η οποία ήταν καλύτερη για 6,5 μέτρα από τον δεύτερο συμπατριώτη του Μάτι Σίπαλα.
Στον πίνακα των μεταλλίων στην πρώτη θέση κυριάρχησε η Γερμανία με 7 χρυσά μετάλλια και 11 συνολικά. Η Φινλανδία κέρδισε το δεύτερο μεγαλύτερο αριθμό χρυσών μεταλλίων (5) και 13 μετάλλια συνολικά. Την τρίτη θέση κατέκτησε η Ολλανδία με 3 χρυσά μετάλλια και 5 συνολικά. Η διοργανώτρια Ιταλία τερμάτισε στην έβδομη θέση στον πίνακα των μεταλλίων συγκεντρώνοντας 1 χρυσό μετάλλιο και 5 συνολικά.
Αποτελέσματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αγώνισμα | Χρυσό | Ασημένιο | Χάλκινο | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Αγωνίσματα πίστας και δρόμου | ||||||
100 μέτρα |
Κρις Μπέργκερ Ολλανδία (NED) |
10.6 | Έριχ Μπορχμάιερ Γερμανία |
10.7 | Γιόζεφ Σιρ Ουγγαρία (HUN) |
10.7 |
200 μέτρα |
Κρις Μπέργκερ Ολλανδία (NED) |
21.5 | Γιόζεφ Σιρ Ουγγαρία (HUN) |
21.5 | Τίνους Όσενταρπ Ολλανδία (NED) |
21.6 |
400 μέτρα |
Άντολφ Μέτσνερ Γερμανία |
47.9 | Πιερ Σκαβίνσκι Γαλλία (FRA) |
48.0 | Μπέρτιλ φον Βάχενφελντ Σουηδία (SWE) |
48.0 |
800 μέτρα |
Μίκλος Σάμπο Ουγγαρία (HUN) |
1:52.0 | Μάριο Λάντσι Ιταλία |
1:52.0 | Βόλφγκανγκ Ντέσεκερ Γερμανία |
1:52.2 |
1500 μέτρα |
Λουίτζι Μπεκάλι Ιταλία |
3:54.6 | Μίκλος Σάμπο Ουγγαρία (HUN) |
3:55.2 | Ροζέ Νόρμαντ Γαλλία (FRA) |
3:57.0 |
5000 μέτρα |
Ροζέ Ροσά Γαλλία (FRA) |
14:36.8 | Γιάνους Κουσοτσίνσκι Πολωνία (POL) |
14:41.2 | Ίλμαρι Σάλμινεν Φινλανδία (FIN) |
14:43.6 |
10,000 μέτρα |
Ίλμαρι Σάλμινεν Φινλανδία (FIN) |
31:02.6 | Άρβο Άσκολα Φινλανδία (FIN) |
31:03.3 | Χένρι Νίλσεν Δανία (DEN) |
31:27.4 |
Μαραθώνιος |
Άρμας Τοϊβόνεν Φινλανδία (FIN) |
2:52:29 | Τόρε Ένοχσον Σουηδία (SWE) |
2:54:36 | Αουρέλιο Τζεντζίνι Ιταλία |
2:55:04 |
110 μέτρα εμπόδια |
Γιόζεφ Κοβάτς Ουγγαρία (HUN) |
14.8 | Έρβιν Βέγκνερ Γερμανία |
14.9 | Χόλγκερ Άλμπρεχτσεν Νορβηγία (NOR) |
15.0 |
400 μέτρα εμπόδια |
Χανς Σέελε Γερμανία |
53.2 | Ακίλες Γιάρβινεν Φινλανδία (FIN) |
53.7 | Χρήστος Μάντικας Ελλάδα |
54.9 |
50 χλμ βάδην |
Γιάνις Ντάλινς Λετονία (LAT) |
4:49:53 | Άρτουρ Τελ Σβαμπ Ελβετία (SUI) |
4:53:09 | Έτορε Ριβόλτα Ιταλία |
4:54:06 |
4 × 100 μέτρα σκυταλοδρομία |
Γερμανία Έγκον Σάιν Έρβιν Γκιλμάιστερ Γκερντ Χορνμπέργκερ Έριχ Μπορχμάιερ |
41.0 | Ουγγαρία [[]] Γιόζεφ Κοβάτς Γιόζεφ Σιρ [[]] |
41.4 | Ολλανδία Τίνους Όσενταρπ [[]] [[]] Κρις Μπέργκερ |
41.6 |
4 × 400 μέτρα σκυταλοδρομία |
Γερμανία Χέλμουτ Χάμαν Χανς Σέελε [[]] Άντολφ Μέτσνερ |
3:14.1 | Γαλλία [[]] [[]] [[]] Πιερ Σκαβίνσκι |
3:15.6 | Σουηδία Σβεν Στρόμπεργκ [[]] Γκούσταφ Έρικσον Μπέρτιλ φον Βάχενφελντ |
3:16.6 |
Αγωνίσματα αλμάτων και ρίψεων | ||||||
Άλμα εις ύψος |
Κάλεβι Κότκας Φινλανδία (FIN) |
2,00 μ. | Μπίργιερ Χάλβορσεν Νορβηγία (NOR) |
1,97 μ. | Βέικο Περάσαλο Φινλανδία (FIN) |
1,97 μ. |
Άλμα εις μήκος |
Βίλχελμ Λάιχουμ Γερμανία |
7,45 μ. | Ότο Μπεργκ Νορβηγία (NOR) |
7,31 μ. | Λουτζ Λονγκ Γερμανία |
7,25 μ. |
Άλμα επί κοντώ |
Γκούσταβ Βέγκνερ Γερμανία |
4,00 μ. | Μπο Λιούνγκμπεργκ Σουηδία (SWE) |
4,00 μ. | Γιον Λίντροθ Φινλανδία (FIN) |
3,90 μ. |
Άλμα εις τριπλούν |
Βίλεμ Πέτερς Ολλανδία (NED) |
14,89 μ. | Έρικ Σβένσον Σουηδία (SWE) |
14,83 μ. | Όνι Ραγιασάρι Φινλανδία (FIN) |
14,74 μ. |
Σφαιροβολία |
Άρνολντ Βίντινγκ Εσθονία (EST) |
15,19 μ. | Ρίστο Κούντσι Φινλανδία (FIN) |
15,19 μ. | Φράντισεκ Ντούντα Τσεχοσλοβακία (Τσεχοσλοβακία) |
15,18 μ. |
Δισκοβολία |
Χάραλντ Άντερσον Σουηδία (SWE) |
50,38 μ. | Πολ Ουίντερ Γαλλία (FRA) |
47,09 μ. | Ιστβάν Ντονογκάν Ουγγαρία (HUN) |
45,91 μ. |
Ακοντισμός |
Μάτι Γιάρβινεν Φινλανδία (FIN) |
76,66 μ. ΠΡ | Μάτι Σίπαλα Φινλανδία (FIN) |
69,97 μ. | Γκούσταβ Σούλε Εσθονία (EST) |
69,31 μ. |
Σφυροβολία |
Βίλε Πόρχολα Φινλανδία (FIN) |
50,34 μ. | Φερνάντο Βαντέλι Ιταλία |
48,69 μ. | Γκούναρ Γιάνσον Σουηδία (SWE) |
47,85 μ. |
Δέκαθλο |
Χανς-Χάινριχ Σίβερτ Γερμανία |
6858 βαθμοί | Λέιφ Ντάλγκρεν Σουηδία (SWE) |
6666 βαθμοί | Γέζι Πλάφτζικ Πολωνία (POL) |
6399 βαθμοί |
ΠΡ παγκόσμιο ρεκόρ | ΡΗ ρεκόρ ηπείρου (Ασίας, Αφρικής, Βόρειας Αμερικής, Νότιας Αμερικής, Ευρώπης και Ωκεανίας) | ΡΠ ρεκόρ πρωταθλήματος | ΡΑ ρεκόρ αγώνων | ΕΡ εθνικό ρεκόρ | ΟΡ Ολυμπιακό ρεκόρ | ΠΚ προσωπικό καλύτερο | ΚΠ καλύτερο περιόδου | ΕΚΑ ευρωπαίος κορυφαίος αθλητής (σε μια δεδομένη περίοδο) | ΠΚΑ παγκόσμιος κορυφαίος αθλητής (σε μια δεδομένη περίοδο) |
Πίνακας μεταλλίων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μια σύγχρονη αναφορά για το πρωτάθλημα δόθηκε στην εφημερίδα The Herald.[3]
Διοργανώτρια χώρα
Θέση | Χώρα | Χρυσά | Αργυρά | Χάλκινα | Σύνολο |
---|---|---|---|---|---|
1 | Γερμανία | 7 | 2 | 2 | 11 |
2 | Φινλανδία | 5 | 4 | 4 | 13 |
3 | Ολλανδία | 3 | 0 | 2 | 5 |
4 | Ουγγαρία | 2 | 3 | 2 | 7 |
5 | Σουηδία | 1 | 4 | 3 | 8 |
6 | Γαλλία | 1 | 3 | 1 | 5 |
7 | Ιταλία | 1 | 2 | 2 | 5 |
8 | Εσθονία | 1 | 0 | 1 | 2 |
9 | Λετονία | 1 | 0 | 0 | 1 |
10 | Νορβηγία | 0 | 2 | 1 | 3 |
11 | Πολωνία | 0 | 1 | 1 | 2 |
12 | Ελβετία | 0 | 1 | 0 | 1 |
13= | Τσεχοσλοβακία | 0 | 0 | 1 | 1 |
13= | Δανία | 0 | 0 | 1 | 1 |
13= | Ελλάδα | 0 | 0 | 1 | 1 |
Σύνολο | 22 | 22 | 22 | 66 |
Μετέχουσες χώρες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σύμφωνα με ανεπίσημη αρίθμηση, 223 αθλητές από 23 χώρες αγωνίστηκαν σε αυτό το Πρωτάθλημα, τρεις αθλητές λιγότεροι από τον επίσημο αριθμό που δημοσιεύθηκε.[4]
- Αυστρία (6)
- Βέλγιο (3)
- Βουλγαρία (2)
- Τσεχοσλοβακία (13)
- Δανία (2)
- Εσθονία (7)
- Φινλανδία (20)
- Γαλλία (18)
- Γερμανία (27)
- Ελλάδα (2)
- Ουγγαρία (17)
- Ιταλία (41)
- Λετονία (6)
- Λιθουανία (3)
- Λουξεμβούργο (4)
- Ολλανδία (8)
- Νορβηγία (4)
- Πολωνία (5)
- Πορτογαλία (1)
- Ρουμανία (1)
- Σουηδία (18)
- Ελβετία (11)
- Γιουγκοσλαβία (4)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Roger, Anne· Tetret, Thierry. European Athletics. A Continental History of Track and Field. European Athletic Association. σελίδες 19–26. ISBN 9783938023600.
- ↑ Roger, Anne· Tetret, Thierry. European Athletics. A Continental History of Track and Field. European Athletic Association. σελίδες 17–18. ISBN 9783938023600.
- ↑ European Athletic Championships - Germany wins six titles, The Herald, September 10, 1934, σελ. 19, https://news.google.com/newspapers?id=2qJAAAAAIBAJ&sjid=kqUMAAAAIBAJ&pg=2557%2C1362077, ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2018
- ↑ European Athletics Championships Zürich 2014 - STATISTICS HANDBOOK, Ευρωπαϊκή Αθλητική Ομοσπονδία, σελ. 4, http://www.european-athletics.org/mm/Document/EventsMeetings/General/01/27/31/44/StatisticsHandbookZ%C3%BCrich2014_Neutral.pdf, ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2018
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Eπίσημη ιστοσελίδα της ΕΑΑ (Αγγλικά)