Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1906

Την Δευτέρα 26 Μαρτίου 1906 διενεργήθηκαν εθνικές βουλευτικές εκλογές, τις οποίες κέρδισε με ισχυρή πλειοψηφία (111 έδρες) το κόμμα του Κερκυραίου πολιτικού Γεωργίου Θεοτόκη, συνεχίζοντας έτσι την πρωθυπουργική θητεία του που έχει αρχίσει ήδη από τον Δεκέμβριο του 1905.

Μετά τη δολοφονία του Θεόδωρου Δηλιγιάννη στις 31 Μαΐου 1905, ο κατακερματισμός των βουλευτών σε πολλές φατρίες, οδήγησε στην αδυναμία σχηματισμού ισχυρής κυβέρνησης. Οι προθέσεις των Αλέξανδρου Ρώμα, Κωνσταντίνου Καραπάνου αλλά και του Δημητρίου Ράλλη (που δεν ανήκε στο κυρίως σώμα των υποστηρικτών του Δηλιγιάννη), να διεκδικήσουν την αρχηγία, επέφεραν την παρέμβαση του βασιλιά, ο οποίος ζήτησε από την κοινοβουλευτική ομάδα, να εκλέξει αυτή, ύστερα από ψηφοφορία, τον αρχηγό της. Οι βουλευτές τότε, ανακήρυξαν με 82 ψήφους υπέρ τον Κυριακούλη Μαυρομιχάλη ως πρόεδρο του Εθνικού κόμματος (όπως ήταν ο ανεπίσημος τίτλος του κόμματος Δηλιγιάννη). Επειδή αυτές οι ψήφοι δεν επαρκούσαν για την δημιουργία κυβέρνησης πλειοψηφίας, ύστερα από πολλές διαβουλεύσεις σχηματίστηκε τελικά κυβέρνηση συνεργασίας Μαυρομιχάλη - Ράλλη η οποία πήρε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία και διατηρήθηκε στην εξουσία μέχρι τις 5 Δεκεμβρίου του 1905.
Η συμμαχία Μαυρομιχάλη - Ράλλη, δεν κατόρθωσε να μακροημερεύσει λόγω των σφοδρών διαφωνιών που είχαν ξεσπάσει στο εσωτερικό της κοινοβουλευτικής ομάδας, και έτσι, ο βασιλιάς αμέσως μετά την παραίτηση της κυβέρνησης, έδωσε την Πρωθυπουργία, στον αρχηγό του δεύτερου σε δύναμη κόμματος του κοινοβουλίου, σε αυτό του Γεωργίου Θεοτόκη. Ο Θεοτόκης, μη θέλοντας να εξαρτάται από την ψήφο ανοχής των δηλιγιννιακών βουλευτών προκειμένου να κυβερνήσει, προκήρυξε εκλογές για τις 26 Μαρτίου 1906, τις οποίες κατάφερε να κερδίσει άνετα. ^[2]

Οι εκλογές αυτές διεξήχθησαν με τις αλλαγές που είχε επιφέρει η προηγούμενη κυβέρνηση Δηλιγιάννη στον εκλογικό νόμο, η σημαντικότερη των οποίων ήταν η μείωση των βουλευτικών εδρών (ο αριθμός των εδρών τότε δεν είχε κατοχυρωθεί συνταγματικά και εξαρτώνταν από τις ψήφους που έπαιρναν οι βουλευτές), με την αύξηση του ορίου εκλογής από 12.000 σε 16.000 ψήφους για τις επαρχίες και από 3.000 σε 5.000 ψήφους για τις προνομιούχες περιφέρειες (Ύδρα, Σπέτσες και Ψαρά). ^[3]

• Εκλογικό Σύστημα : Πλειοψηφικό με ευρεία και στενή περιφέρεια.Η ψηφοφορία έγινε με σφαιρίδιο
• Εκλογικός Νόμος : Άρθρα 66 και 68 του Συντάγματος του 1864 - Εκλογικός νόμος ΧΜΗ΄ του 1877 ^[4]
• Εκλογικές περιφέρειες : 26
• Σύνολο εδρών : 177

^[5]