Μετάβαση στο περιεχόμενο

Εβραϊκή Κοινότητα της Βιέννης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το κεντρικό κτίριο του IKG στο Σαϊτενστετενγκάσε
Η κύρια είσοδος

Η Εβραϊκή Κοινότητα της Βιέννης (Israelitische Kultusgemeinde Wien ή IKG) είναι το σώμα που εκπροσωπεί την Ορθόδοξη Εβραϊκή κοινότητα της Βιέννης. Σήμερα, το IKG έχει περίπου 10.000 μέλη. Καθ 'όλη τη διάρκεια της ιστορίας, εκπροσώπησε σχεδόν όλους τους Εβραίους της Αυστρίας, των οποίων οι αριθμοί επαρκούν για να σχηματίσουν κοινότητες σε λίγες μόνο άλλες πόλεις της Αυστρίας.

Οργάνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το IKG παρέχει στα μέλη του μια σειρά υπηρεσιών σε κοινωνικές, θρησκευτικές και εκπαιδευτικές υποθέσεις. Εκδίδει μια επίσημη εφημερίδα «Η Κοινότητα» (Die Gemeinde) δύο φορές το μήνα. Το Σημείο επαφής για τα εβραϊκά θύματα των εθνικοσοσιαλιστικών διώξεων στην Αυστρία και από την Αυστρία υποστηρίζει και συμβουλεύει τα θιγόμενα άτομα και τις οικογένειές τους σχετικά με τις επανορθώσεις και την αποζημίωση. Ο νυν πρόεδρος του IKG είναι ο Όσκαρ Ντόιτς. Την 1η Ιουλίου 2016, ο Άρι Φόλγκερ (Arie Folger [de]) διαδέχθηκε τον Πάουλ Χάιμ Άιζενμπεργκ (Paul Chaim Eisenberg [de]) ως Αρχηγός Ραβίνος της Βιέννης. [1]Ο Άρι Φόλγκερ παραιτήθηκε το 2019 και τον Φεβρουάριο του 2020 ο Γιάρον Ενγκελμάγιερ διορίστηκε ως διάδοχός του. Από τον Αύγουστο του 2020 εκτελεί τα καθήκοντά του ως Αρχηγός Ραβίνος της Βιέννης.[2][3][4]

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ιστορία του εβραϊκού πληθυσμού της Βιέννης ανάγεται στην εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, αλλά για μεγάλο χρονικό διάστημα, οι Εβραίοι της Βιέννης εμποδίστηκαν να σχηματίσουν έναν οργανισμό, για να εκπροσωπούνται, ως αποτέλεσμα νομικών και κοινωνικών διακρίσεων. Αυτή η κατάσταση άρχισε να αλλάζει για πρώτη φορά με το Διάταγμα Ανοχής του 1782 του αυτοκράτορα Ιωσήφ Β '.

Η χειραφέτηση του εβραϊκού πληθυσμού της Βιέννης ξεκίνησε το 1848. Σε μια ομιλία, που πραγματοποιήθηκε στις 3 Απριλίου 1849, ο νεαρός αυτοκράτορας, Φραγκίσκος Ιωσήφ Α', χρησιμοποίησε για πρώτη φορά τις λέξεις " Ισραηλινή κοινότητα της Βιέννης". Τρία χρόνια αργότερα, θεσπίστηκε ένα προσωρινό σύνταγμα για την κοινότητα, και ως εκ τούτου το 1852 θεωρείται το έτος κατά το οποίο ιδρύθηκε η Πολιτιστική Κοινότητα της Βιέννης. Τα γραφεία της κοινότητας ιδρύθηκαν στο Σταττέμπελ (Ναός της Πόλης) στο Σαϊτενστετενγκάσε.

Η εβραϊκή κοινότητα της Βιέννης είχε περίπου 185.000 μέλη την εποχή της Προσάρτησης της Αυστρίας (Anschluss) με το "Τρίτο Ράιχ" το 1938. Την ίδια χρονιά, οι Ναζί έκλεισαν το IKG. Άνοιξε εκ νέου τον Μάιο του 1938 ως «Εβραϊκή Κοινότητα της Βιέννης», με το καθήκον να ενεργεί ως μεσολαβητικός οργανισμός μεταξύ των Ναζί και του Εβραϊκού πληθυσμού της Βιέννης. ��υτό το σώμα αναγκάστηκε επίσης να οργανώσει τη μετανάστευση, και αργότερα την απέλαση, των Εβραίων της Βιέννης για το Κεντρικό Γραφείο της Εβραϊκής Μετανάστευσης . Ο τίτλος Ισραηλιτική Πολιτιστική Κοινότητα της Βιέννης (Israelitische Kultusgemeinde Wien) χρησιμοποιείται ξανά από το 1945.

Στις 29 Αυγούστου 1981, πραγματοποιήθηκε τρομοκρατική επίθεση από δύο τρομοκράτες στη συναγωγή στο Σαϊτενστετενγκάσε, με χειροβομβίδες και πυροβόλα όπλα. Δύο άνθρωποι πέθαναν και άλλοι 21 τραυματίστηκαν κατά την επίθεση. Η επίθεση αποδίδεται στην Παλαιστινιακή εξτρεμιστική οργάνωση Αμπού Νιντάλ. Οι αστυνομικοί, που υπήρχαν στο χώρο για την ασφάλεια και δύο ιδιωτικοί φρουροί τραυματίστηκαν σοβαρά από τον καταιγισμό των σφαιρών. Και οι δύο τρομοκράτες συνελήφθησαν λίγο μετά το γεγονός. Έκτοτε, υπάρχει αυστηρή ασφάλεια στην είσοδο της συναγωγής, ενώ το Σαϊτενστετενγκάσε φυλάσσεται από την αστυνομία.[5]

Πρόεδροι του IKG από το 1853

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Λέοπολντ Έλντερ φον Βερτχάιμσταϊν (1853-1863)
  • Γιόζεφ Ρίτερ φον Βερτχάιμερ (1864-1867)
  • Γιόνας Φράιχερ φον Κένιγκσβαρτερ (1868-1871)
  • Ίγκναζ Κουράντα (1872-1884)
  • Μόριτς Ρίτερ φον Μπόρκεναου (1884-1885)
  • Αρμίνιο Κουν (1886-1890)
  • Βίλχελμ Ρίτερ φον Γκούτμαν (1891-1892)
  • 1893 - 1896 κενή
  • Γκούσταφ Σίμον (1896-1897)
  • Χάινριχ Κλίνγκερ (1897-1903)
  • Άλφρεντ Στερν (1904-1918)
  • Αλόις Πικ (1920-1932, νέες εκλογές, πρώτη χρήση της αναλογικής ψηφοφορίας)
  • Ντέσιντερ Φρίντμαν (δολοφονήθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς ) (από το 1933)
  • Ντάβιντ Μπριλ (1946-1948)
  • Κουρτ Χάιτλερ (Σεπτέμβριος 1950 έως Μάιος 1951)
  • Ντάβιντ Σαπίρα (1948-1952)
  • Έμιλ Μάουρερ (1952-1963)
  • Έρνστ Φέλντσμπεργκ (1963-1970)
  • Άντον Πικ (1970-1981)
  • Ίβαν Χάκερ (1982-1987)
  • Πάουλ Γκρος(1987-1998)
  • Άριελ Μουζικάντ (1998-2012)
  • Όσκαρ Ντόιτς (από το 2012)[6]

Ραβίνοι του IKG από το 1824

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Ισαάκ Νόαχ Μανχάιμερ (1824-1865)
  • Αντόλφ Τζέλινεκ (1865-1893)
  • Μόριτς Γκίντεμαν (1894-1918)
  • Τσουί Περέζ Χάτζες (1918-1927)
  • Νταβίντ Φόιχτβανγκ- Αρχηγός Ραβίνος (1933-1936)
  • Ισραέλ Τάγκλιτς - ενδιάμεσος Αρχηγός Ραβίνος (1936)
  • Ισιντόρ Όιχλερ - Ιεροκήρυκας στο Σταττέμπελ (1946)
  • Ακίβα Άιζενμπεργκ - Αρχηγός Ραβίνος (1948-1983)
  • Πάουλ Χάιμ Άιζενμπεργκ - Αρχηγός Ραβίνος (1983-2016)
  • Άρι Φόλγκερ - Αρχηγός Ραβίνος (2016-2019)[7]
  • Γιάρον Ενγκελμάγιερ - Αρχηγός Ραβίνος (από τον Αύγουστο του 2020)[2][3]

Το αρχείο του IKG

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το αρχείο του IKG είναι το μοναδικό αρχείο μιας εβραϊκής κοινότητας, που είναι γνωστό ότι διατηρήθηκε στο σύνολό της από την ίδρυση της κοινότητας έως την περίοδο μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, και ως εκ τούτου είναι ένα από τα πιο σημαντικά αρχεία στη γερμανόφωνη Ευρώπη. Περιέχει πρακτικά συνεδριάσεων, διατάγματα, πρωτόκολλα, εκθέσεις, επιστολές, έγγραφα μετανάστευσης και χρηματοδότησης, λίστες απελαθέντων, ευρετήρια, βιβλία, φωτογραφίες, σχέδια και αφίσες, που μαρτυρούν την ιστορία του IKG και των μελών του. Τα παλαιότερα έγγραφα χρονολογούνται από τον 16ο αιώνα. Το αρχείο υπάρχει από το 1816. Ήταν όλο και πιο επαγγελματικό από τα μέσα του 19ου αιώνα.[8]

Τα ευρετήρια και τα αρχεία, που δημιουργήθηκαν μεταξύ του 1938 και του 1945 ήταν η βάση για τη ναζιστική διαχείριση της εβραϊκής μετανάστευσης και απέλασης. Σήμερα, αυτά τα έγγραφα είναι μια καταγραφή της τύχης των εξόριστων και δολοφονημένων Εβραίων και χρησιμοποιούνται, για να βοηθήσουν τους επιζώντες για αποκατάσταση και αποζημίωση. [9][8]

Το 1995, ανακαλύφθηκαν αρχειακά στοιχεία για τη σφαγή του Deutsch Schützen του 1945, η οποία οδήγησε σε δίωξη το 2009. [10]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

 

  1. ↑ Ernst Meir Stern (22 December 2015). «Habemus Rabbam!» (στα γερμανικά). Die Jüdische. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «Engelmayer neuer Oberrabbiner der IKG Wien». religion.ORF.at (στα Γερμανικά). 25 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2021. 
  3. ↑ 3,0 3,1 «Oberrabbiner Engelmayer tritt Amt an». religion.ORF.at (στα Γερμανικά). 21 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2021. 
  4. ↑ «A New Chief Rabbi». Jewish News From Austria (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2021. 
  5. ↑ «20. Jahrestag des Terroranschlages auf Wiener Synagoge». www.hagalil.com. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2021. 
  6. ↑ «Office of the President». Israelitische Kultusgemeinde Wien (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2021. 
  7. ↑ «Oberrabbiner Arie Folger kündigt». religion.ORF.at (στα Γερμανικά). 25 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2021. 
  8. ↑ 8,0 8,1 «Ordnung muss sein». web.archive.org. 29 Οκτωβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2021. CS1 maint: Unfit url (link)
  9. ↑ Backman, Marjorie (June 5, 2007). «Vienna cache is one of largest Holocaust archives». New York Times. https://www.nytimes.com/2007/06/04/arts/04iht-archive.1.5987074.html. 
  10. ↑ Rising, David (November 17, 2009). «90-year-old charged in Germany for Nazi-era crimes». USA Today. http://usatoday30.usatoday.com/news/world/2009-11-17-nazi-crimes_N.htm. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Εβραϊκή_Κοινότητα_της_Βιέννης&oldid=9848032"